Karen Koomans schreef op maandag 22 februari 2010, 16:01:
> Els Kleverlaan schreef op maandag 22 februari 2010, 13:51:
>
>> Dit is sec de opgave: Kind krijgt driftbui aan tafel. Ouders sturen het
>> kind weg. Rust wordt hersteld. Het kind zit liever op zijn kamer dan aan
>> tafel, maar dat beseffen de ouders niet.
[knip]
> Lastig/ingewikkeld hè... Vond ik ook hoor, in het begin (en nog steeds wel
> eens!!)
Wie deze opgave bedacht heeft denkt niet behavioristisch. In de zin "Het kind zit ... beseffen ouders niet" zit het venijn dat het zo ingewikkeld maakt.
Dit is een fundamenteel onlogische voorwetenschap en behaviorisme houdt hier expres geen rekening mee. Behaviorisme gaat over WAARNEEMBAAR GEDRAG, dus:
Actor (stimulus): Kind gedraagt zich onacceptabel aan de eettafel.
Reactor (respons): Ouders sturen het kind naar zijn kamer.
Een (want te verwachten is dat er veel meer waar te nemen valt, zoals frequenties van gedrag die al dan niet gaan veranderen onder regiem van deze stimulus) waarneembaar gevolg: Rust aan de eettafel wordt hersteld.
Dan pas begint de waarnemingenserie om te kijken wat de effecten van het wegsturen zijn en vanuit de datasheets uit die waarnemingen kun je meer concluderen.
Maar, misschien moet je juist wel leren dat behavioristisch denken anders is dan de meeste mensen gewend zijn. Dat je geen rekening hoeft te houden met ToM en de psych. black box totaal wordt genegeerd. En dat is nu precies wat menswetenschappers vaak zo tegen staat maar wat biologen aanspreekt
Training/gedrag
