vagebond schreef op woensdag 24 februari 2010, 15:32:


Ik weet wel dat ze scheef is zenne, is ni enkel te zien maar zelfs nog beter te voelen. Ik rijd haar ook ni heel den tijd aan lange teugel.
Al een geluk heeft ze al héél lang (effe hout vasthouden ) geen blessures gehad.
Telkens als ik haar rijd, probeer ik te werken om haar rechter te krijgen. Maar ja, dan komen der weer zo'n periodes van drukte of an veel te lang slecht winterweer en dan is het weer van 0 beginnen, maar zolang we ons maar amuseren hè

Jean Mclean schreef op dinsdag 23 februari 2010, 7:41:

Maar het is gewoon zo dat je bij bijv. een draver alleen
.

Geld dat alleen voor dravermerries? Mijn draverruin lijkt aan de longe wel veel op een tinker wanneer ik dit allemaal zo lees. Met geen bom vooruit te krijgen als ie niet wil. En als ie dan gaat.....het liefst in slowmotion
Maar...hij kán wel snel leren idd.

Ilma Meijer schreef op donderdag 25 februari 2010, 1:16:

Het kan zijn dat hij moeite heeft met de buiging, die immers aan de longe constant gevraagd wordt. Het kan ook goed dat hij er geen fluit aan vindt. Motiverend longeren is moeilijk en iets anders dan rondjes laten rennen.

Britt Claeys schreef op woensdag 24 februari 2010, 13:33:
Heel goed, tempo opdrijven op zo'n rollkür-moment! Want het opkrullen dat ze doet, is een teken van nog meer op de voorhand gaan, alle gewicht op de schouders nemen én de hand niet aannemen. "Achter de teugel" is daar ook een uitdrukking voor. Terug "aan de teugel" krijgen bereik je door haar naar voren te sturen. Een paard dat achter de teugel loopt, is doorgaans ook doof voor het been. Terug "aan het been" krijgen door even gas te geven, zonder hand daarbij. Niet te lang gassen bij zo'n type paard, want dan gaat ze juist in snelheid op de voorhand. Enkele passen dus... en weer wat anders vragen
Kom ik weer op de remedie die voor zulke paarden (en eigenlijk alle, maar vooral die horizontale paarden) het beste werkt: korte, snelle overgangen zodat ze zich nooit in een houding vast kunnen zetten. Dat vraagt nonstop concentratie, ja dat klopt!

Dank je wel Inge!
Zo wil ik mijn paard ook rijden!!!

Heb nog wel een vraag.
Je schrijft dat het paard eerst de 6 basics in stap moet kennen , en daarna pas naar de draf gaan.
Ik lees maar 4 basics; 1 teugel , 2 teugels , 1 been , 2 benen.
Welke mis ik nu?

De manier die Inge beschrijft , daarmee zou je precies het doel van de Libra gebruiken.
Gisteren de site van Egon nog eens helemaal door gelezen , maar daar staat geregeld op dat het niet voor beginners is.
Maar als je op de manier traint zoals Inge het nu op het forum hebt gezet , dan is het toch juist voor beginners prima te gebruiken?
Of zie ik nu iets over het hoofd?
Egon??

Gr Esther

Christel Provaas schreef op donderdag 25 februari 2010, 8:06:


Merci!
Ze is idd soms doof voor het been, de ene moment is ze supergevoelig (een zaligheid om haar te rijden dan), de andere moment helemaal het tegenovergestelde. Ik heb het hier is gezegd, maar dan blokt ze zich volledig af voor druk (eender hoeveel/weinig). 't Was vroeger zo'n lespaardje waar ze letterlijk op konden kloppen en shotten dat stokstijf bleef staan, volledig apatisch
Maar we komen er wel zenne, thanx voor de tips!

Ilma Meijer schreef op donderdag 25 februari 2010, 1:16:


Wij hebben 3 Dravers, één ervan (Indy, Volbloed X Draver) is ooit op de renbaan getraind én dus altijd gelijk voluit in de startblokken zodra je een drafje vraagt. Als je niet oplet schiet ze vooruit 100-mile-an-hour.

De andere twee, Amber (Volbloed X Draver) en Quiberon (Henson X Draver) zijn laat ingereden, nooit getraind om Echt te Draven en die zijn net zo aanspreekbaar als elke andere warmbloed/volbloed. Gewoon rustige paarden die goed te 'controleren' zijn. Dat drukke zit er dus blijkbaar heel erg ingetraind. Overigens is bij alledrie de voorkeursgang niet de draf en kunnen ze alledrie perfect galopperen (Indy ook).

Groet, Pien

Ik zou graag wat meer weten over Piet Bakker en demo's bezoeken,maar waar kan ik info vinden???Vind t heel aanlokkelijk klinken!!

Ik heb even geleden nog zo´n paard gereden. Normaal zou je simpel willen beginnen wat lang en voorwaarts. Dit paard kroop op die manier gelijk achter de teugel, en heb je niks in je handen. Hem ben ik juist rustig gaan rijden, op de achterhand houden. Je kan pas naar voren als je wat druk hebt, anders duiken ze er gelijk weer achter. Ik was ook aan het vogelen hoe ik hem nou goed kreeg en dit was de manier om hem eraan te kunnen houden. Als ik druk had-aanleuning kon ik wat meer veruimen, en vandaaruit wat langer in de hals laten worden en hals strekken, hij sloot van achter aan. Daar niet te lang in doorrijden maar op druk houden en weer terug, zo steeds verder uitbouwen.
Maar dus klein ginnen en op druk houden, en niet Laten duiken, het voor zijn en bij je houden.
Als die eraan is-aanleuning dan pas uitschuiven wat verruimen.
Misschien heb je hier iets aan.
Anita

Ik heb juist het probleem dat als mijn paard heel hard galoppeert,dat hij zn kin bijna op zn borst doet en ik heb dus 'niks'voor me en ik kan moeilijk NOG meer voorwaarts rijden want hij gaat al zo hard!Tips?????

Suzanne Graauw schreef op donderdag 25 februari 2010, 13:41:


Gefeliciteerd met je verjaardag, Suzanne!

Als je daarvoor de ruimte hebt (op momenten dat je paard dat doet), dan sturen (op een zig zag lijn of, als je alle ruimte hebt, op een volte)?

grt,
Karen

Dan zou ik terug gaan naar de basisafrichting: eerst het normale galopperen onder de knie krijgen (dus niet supersnel) met het hoofd gewoon vooruit, in een normaal galoptempo zodat paardmans kan zien waar hij loopt.
Kin op de borst in een race galop is levensgevaarlijk want het paard ziet niet meer waar hij loopt en sluit zich af voor alles waarmee jij door tracht te dringen.