Karin schreef op dinsdag 9 maart 2010, 7:05:


Tja, maar hoe weet je dat?
Je kan toch niks trainen zonder het uit te proberen en te oefenen.

Mijn paard bevoorbeeld is in normale omstandigheden héél goed controleerbaar. En moest ik haar vaker mee kunnen nemen naar het strand, zou ze in die omstandigheden ook braaf zijn.
Alleen woon ik niet aan zee, zij is nog nooit aan het strand geweest. Dus dan weet je ergens wel dat je dingen gaat tegenkomen die anders nooit zouden gebeuren.

Maar om nou alles gewoon uit de weg te gaan?
Ik weet niet of dat de oplossing is?

Er zijn nu eenmaal situaties waarin je het met 'zachte leiding' het ook niet redt. Omdat je ze simpelweg niet hebt kunnen trainen. Je kunt het leven niet altijd voor zijn! Niet alles is trainbaar, anticipeerbaar, manipuleerbaar, bestuurbaar, controleerbaar.
Nou en?
Dan maar een keer wat minder zachte leiding!

Mijn paard liep mij laatst in blijde opwinding omver. Dit had ik niet zodanig kunnen trainen dat het nooit voor zou komen. Moet ik dan gaan trainen dat hij immuun blijft voor vrolijke invalshoeken?

Christel Provaas schreef op woensdag 10 maart 2010, 9:18:


Paarden lopen niet iemand "uit blijdschap" omver ook niet "toevallig" trouwens !

Ik zoek een filmpje over de one-rein-stop,ik krijg de video op deze site niet geopend (oud computertje wslk) en ik wil m graag goed leren,want zoals ik t probeer,lukt t niet.Voorbereidingen allemaal goed,maar als hij hard gaat krijg ik echt zn hoofd niet opzij,dus kennelijk doe ik iets niet goed.

Christel Provaas schreef op woensdag 10 maart 2010, 9:18:


Oké, nood breeekt wet vind ik.
Dat is iets ánders dan actief een situatie opzoeken waarvan je wellicht al had kunnen inschatten dat jij en je paard er nog niet aan toe zijn, om in zo'n situatie in harmonie te kunnen blijven samenwerken.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 10 maart 2010, 11:25:


Ja, op dit punt ben ik het met Eddy eens. Ook in mijn ervaring loopt zelfs een wild spelend paard zijn/haar geliefde én gerespecteerde eigenaar/trainer niet omver. Ook niet per ongeluk; een paard dat in vrijheid kan bewegen weet tot op de centimeter nauwkeurig waar jij staat en houdt daar feilloos rekening mee.

Bij honden zie ik hetzelfde; honden die al rennend hun eigenaar omver lopen, daar is m.i. iets mis in de relatie tussen die twee. Opspringen ligt wat anders, dat is vaak gedrag dat door de eigenaar bewust of onbewust beloond is, van pup af aan.

Kan 't zijn Christel, dat je paard in meer of mindere mate in paniek was? Ik vraag het omdat ik bij paniek, een reacie op vermeend gevaar, wél herken dat paarden hun eigenaar of wie of wat dan ook omver kunnen lopen. En bij paarden die sowieso al wat aan de "lompe" kant zijn, is dan niet eens zo héél veel paniek nodig (dan kan een ongeluk in een klein hoekje zitten). Reactie op vermeend gevaar hoeft niet altjd vluchten te zijn, er op afgaan is ook een optie.

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op woensdag 10 maart 2010, 13:05:

Foute aanname.
Het was toch heus blijde opwinding en het is geen lomp paard. Ik haalde hem uit de wei en hij liep te dansen naast me, blij, geagiteerd, klaar om te knetteren, we kennen die gemoedstoestand allemaal wel. Stond plotseling stil toen er een eend opvloog en verschoot in zijn opgefokte vrolijkheid waardoor hij mij met zijn boeg een duw gaf en ik voorover viel in een hoop zand die daar lag; ik bevond mij al enigszins in een rottige positie tussen stroomdraad, zandhoop en hupselend paard.
Hij hield dus even niet feilloos rekening met de centimeter waar ik stond en hij was ook niet in paniek. Hij lette door zijn eigen opfokkerij gewoon niet voldoende op mij.
Dus volgt er een vloek en een ruk.