Spirithorses schreef op donderdag 11 maart 2010, 20:03:


Ok kleine nuance, maar dat verandert toch niks aan het feit dat je paard vanuit een snelle galop opeens op de rem gaat en tegelijk ook nog eens zijn hals buigt? Het is toch een soort reflex, dus het gebeurt snel?
Brr, ik krijg er een rilling van over mijn rug als ik eraan denk. Als ik mij dit voorstel, zit ik echt met een beeld in mijn hoofd van een paard dat opeens alles dicht gooit en door de buiging van zijn hoofd over zijn buitenschouder heen tuimelt.

Heb je het echt al gebruikt Pien in een gelijkaardige situatie zoals ik eerder beschreef?

Ik gebruik natuurlijk altijd mijn eigen paard als referentie, omdat ik haar nu eenmaal gewend ben. Dus misschien is mijn referentie gewoon niet goed? Maar als Pête bijvoorbeeld iets gezien heeft en afgeleid is op een buitenrit, dan struikelt die al. Als ze ergens naar een koe in de wei opzij zit te kijken en de weg is niet effen, gaat die altijd wel op één of andere moment bijna met haar snufferd tegen de grond. Of als ze een beetje dwars doet en te snel wil en ik zit wat teveel aan m'n teugels te trekken ofzo. Dan is't opeens één en al gestrompel omdat ze dan meer bezig is met dwars doen, dan opletten waar ze loopt. (ok, ik mag dus niet aan mijn teugels trekken )
Maar eigenlijk moet die continu opletten waar ze haar voeten neerzet. En dat doet ze meestal ook wel. Ze is geen paard dat onderweg naar de vogeltjes in de bomen kan zitten kijken. Altijd eyes on the road! En als die wel vogeltjes wil zien, dan gaat ze even stilstaan. (mag ze van mij.)
Ik kan mij dus echt net voor stellen dat ik haar een ORS zou vragen.
Ik ben echt zooo zeker dat we dan ergens in de kant liggen.

Piet schreef op donderdag 11 maart 2010, 18:57:


ik voel met je mee Piet.

Ans Jondral schreef :

Hij zal, om zijn hoofd te geven, snel vaart minderen. Hij kijkt daarbij wel uit om geen dikke sliding stop richting rechts te maken, lijkt me.


Nee. Om de simpele reden dat ik er niet in geloof dat een paard dat helemaal finaal op topsnelheid aan de kletter is gaat stoppen op een reflex. Zijn reflex is op dat moment 'hoe feller hoe sneller'.
Zolang ze aanspreekbaar zijn werkt die reflex (maar dan heb je hem ook niet nodig want hij is toch nog aanspreekbaar). Komt het paard eenmaal over een bepaald punt en ben je hem kwijt dan denk ik niet dat hij nog op jouw 'teken' inbuigt en zijn hoofd geeft. Ik denk dat hij de boel dan op slot zet.

Wat ik doe is
~ Met een onervaren/jong/onbekend paard nooit op topsnelheid gaan.
~ Constant checken of hij nog bij je is. Dreig je hem kwijt te raken of voelt-ie niet safe ga je onherroepelijk in stap (of een gang lager), óók in de groep, dan gaat de rest mee stappen (kwestie van afspraken maken).
~ Het komt bij mij zelden voor dat ik een paard kwijtraak want je weet al gauw tot welk punt je met welk paard kunt gaan, wattie aankan etc . Steeds weer 'erbij' blijven, niet gaan zitten slapen, kletsen, hangen.
~ Is het een potentiele wegrenner of schrikker, safety first, trainen, trainen, trainen, met een ander veilig paard erbij ervaring opdoen. Alle knopjes erop in stap, dan in draf en pas dan in galop en dan de eerste keren nog een handgalopje (ook ik ben niet levensmoe ook al is dit mijn vak).
~ Timing en reactievermogen zijn van het grootste belang. Daarmee voorkóm je dat je in zulke situaties terechtkomt en 'controle' (aanspreekbaarheid) verliest.
~Er is (zo goed als) altijd een waarschuwing/signaal van het paard dat er iets gaat gebeuren; lichaamstaal; oren, staart, rug bol maken, in de teugels gaan hangen, drentelen, gesnuif, etc. Door daarop alert te reageren kun je voorkomen dat hij aan de kletter gaat en, erger nog, op snelheid komt waardoor je hem kwijt raakt.
~Je hebt namelijk altijd enkele seconden waarbinnen je MOET reageren en in die paar seconden kun je hem nog stoppen, afleiden, omtrekken, whatever.
~Probleem van veel rijders is dat ze dus te laat reageren en dan zijn ze het paard kwijt, paard springt opzij of gaat aan de kletter en dan is leiden in last.
~Passagier worden van een aan de kletter gegaan paard? No way, ik zou me er eerder af laten vallen als ik hem echt niet meer kon stoppen, denk ik. Hoewel.... met BD heb ik vroeger wel teen en tander voor m'n kiezen gehad, die kon ik tot d'r 9 e niet voluit laten gaan want ik wíst dat ik haar kwijt zou raken. Toch ben ik er altijd op blijven zitten.


Jij hebt waarschijnlijk een type paard waarbij dat niet nodig is.
Wees blij

groet, Pien

Suzanne Graauw schreef op donderdag 11 maart 2010, 19:11:

Als je je paard op volle rengalop (denk dat 99% hier zelfs niet weet WAT een rengalop is hoor !!) laat van je weglopen heb je al vélé stop signs gemist maar zelfs dan nog zet ik hem< stil met one rein

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 11 maart 2010, 21:01:


Eddy, welke galop hebben wij samen gedaan ... die extra versnelling met mijn CRISIS! moment ?

Anja Seijn schreef :

Een bewust gekozen rengalop op een meewerkend paard is iets heel anders dan een paard wat ongevraagd aan de kletter gaat en dan niet te stoppen is....

Anja Seijn schreef op donderdag 11 maart 2010, 21:03:


70% .

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 11 maart 2010, 21:05:


CRISIS!!!!! Kan het nog sneller? De tranen liepen van langs mijn gezicht, niet van de emotie ... maar wel door de wind!

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 11 maart 2010, 21:01:


Gaap.

Je hebt toch een buitenteugel!
Bij het inbuigen in galop, wat juist een mooie gym oefening is, val je er echt niet af hoor.....
Het paard voorwaarts laten doorspringen terwijl je inbuigt, je buitenteugel heb je er aan zodat het paard niet over de buitenschouder wegvalt.
Zo hou je hem bij elkaar en komt er geen gestruikel aan te pas. Zonder buitenteugel wordt het een heel ander verhaal
Anita

) Een beetje paard kan wel rond de 60 km. per uur galopperen. Sommige volbloeden halen de 70..... Snel genoeg?
Als je op topsnelheid door het bos galoppeert zie je allemaal groene en rode vlekken door de bomen. En hoor je alleen het suizen van de wind...
Ik heb weleens met een Quarter zo snel gegaloppeert dat m'n hoedbandje knapte.
Hihi.... daar haalde ik weleens auto's mee in. Had je die bestuurders moeten zien kijken... was wel fun. Een Quarter kan ontzettend snel wegsprinten, alleen houden ze het niet zo heel lang vol.

Snelheid ligt ook aan het type paard. Een volbloed gaat natuurlijk veel sneller als b.v. een koudbloedtype.

Maar....... ik heb ook weleens een klein rotpony'tje een hele kudde paarden voorbij zien galopperen... uiteraard ging daarna het hele spul zwaar aan de kletter.
Gelukkig was het een heel lang vrij hard zandpad.... maar voordat we de boel weer onder controle hadden?
)

Van mij hoeft het trouwens ook niet zo hard meer hoor... hier in PT zal ik die halsbrekende snelheden echt niet meer halen. En Walkers zijn sowieso geen snelle paarden. Wél met een heerlijk comfortabel handgalopje.

Groet,

Wil.

Spirithorses schreef op donderdag 11 maart 2010, 20:54:


jajjaaa, één keer hé !


voila daar zeg je het,
doorgaans heb je geen keus, erafvallen van een paard op topsnelheid
doe je ook niet zomaar !
heb ik wel gedaan hoor, niet gewild, ik voel het nog, is 20 jaar geleden....

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 11 maart 2010, 21:01:


ik niet, maninka hier is uitgerangeerd galoprenpaard (TB, engels volbloed, shorttrack)
eens het hoofdje heet wordt en de turbo aangeslagen, is er géén ORSsen meer aan
hoogstens kan je proberen op een ruime volte te komen en inwaarts te spiralen
maar daar is dan doorgaans géén ruimte genoeg voor
dus wordt het uitzitten tot je een moment voelt dat er een speld is tussen te krijgen

Wil schreef op donderdag 11 maart 2010, 21:18:

Wil, als ik dit zo lees ben ik zo blij dat ik niet gehinderd door enige kennis destijds voor een Fries gekozen heb
Galopje is leuk, maar auto's inhalen!!!! Ga gelijk mijn motorpak weer uit de mottenballen halen!