Gea R schreef op zaterdag 13 maart 2010, 12:38:


Gea je vraagt nu al een aantal keren, hoe moet het anders dan bij een paard dat zich misdraagt? Ik zou zeggen, breng het naar de kudde en laat het eerst eens een lange tijd paard zijn. Een maand tot een half jaar. En ga in die tijd aan de slag met weinig meer dan wat er in de waterhols rituals beschreven word om een band op te bouwen. Ga in die tijd bij de paarden in de wei zitten en beloon elk contact dat de paarden met je komen maken. Loop een stukje met dit paard op in de kudde, vraag contact en als je dit krijgt beloon en ga dan weer op je stoel zitten. En bouw van daar een band op en je zult zien dat vanuit het opgebouwde vertrouwen, alle parelli oefeningen, makkel;ijk zullen worden. Mits zonder druk, want daar zal dit paard nog lange tijd allergisch voor blijven, en terecht.

Michiel schreef op zaterdag 13 maart 2010, 13:12:


Dank je Michiel voor dit antwoord. Ik ben het hier volledig mee eens, dat je een paard in eerste instantie paard moet laten zijn. Maar als een paard dan zo'n negatieve dingen heeft meegemaakt met een mens, gaat dit dan zijn visie over de mens veranderen.

Ik heb ooit een situatie geweten waar een paard dat door mensen met elektorshocks was gegetraind een gigantische afkeer had van mensen (en hij had natuurlijk groot gelijk). Maar het was uberhaupt onmogelijk om dat paard te leiden, laat staan hem naar de kudde te krijgen. Dus, daar sta je dan. Wat dan?

Die waterhole rituals ga ik zeker eens bekijken.

Groetjes

Gea R schreef op zaterdag 13 maart 2010, 13:30:


Geef dat paard dan een jaar vrijaf in de kudde, en wel verder met een band op bouwen door aanwezig te zijn in de kudde, zoals ik beschreef. Helpt dat niet dan helpt er helemaal niets. Een beter manier om vertrouwen op te bouwen ken ik niet. Betere manieren om iets werkbaars voor elkaar te krijgen zijn er misschien wel, maar dat zou ik persoonlijk weer niet willen. Zonder een goede band beter helemaal niets meer meer doen met een paard.

Piet schreef op zaterdag 13 maart 2010, 7:22:


spijker op z'n kop, om die reden ben ik toen ook gestopt met parelli. Die haak die tegen die kaak klapte met jojogame....paardvriendelijk? Mijn paard snapte gewoon niet wat de bedoeling was van dat zwaaiende vingertje, die had zoiets, vind ik best dat je met je vinger zwaait, moet jij toch weten....als beloning kreeg ze een loei met het touw. Dit deed iemand anders die me hielp omdat ik me afvroeg of ik soms iets verkeerd deed.
Nu Linda parelli dit dus ook doet, is geen toeval, dat hoort bij hoe je die oefeningen aanleert. Mijn paard gaat nu wél achterwaarts als ik met het touwtje wiebel (gefeliciteerd, doel bereikt ) , maar ik gebruik het nooit, omdat ik de associatie niet meer op wil roepen. Ik kan paard ook op andere manieren achterwaarts laten gaan, met een laag koppie.