Hallo, ik heb genoten van te zien hoe goed je relatie is met je paard, je steekt duidelijk heel je energie en hart in je sessies, dus van mij uit een dikke proficiat!!!
Ook zij is heel gevoelig aan jouw signalen en staat klaar om alles te doen wat je vraagt, ze vertouwd je enorm veel. Probeer dit zeker te koesteren, ook al gaan de dingen niet zo vlotjes.
Het enige dat me opviel is net zoals mijn voorgangers hier vermelden, dat je haar hoofd naar beneden haalt door een lichte druk en door zelf te buigen.
Ik snap de bedoeling, je wil haar duidelijk maken dat het ok is om te ontspannen en te strekken, maar dit komt eigenlijk vanzelf wanneer je paard onstpant, heb zelf een Fries en weet dat wel heel lang kan duren omdat ze nu eenmaal hun hoofd van nature uit graag hoog houden. Maar geloof mij, als je deze sessie in stap lang genoeg aanhoud (en dan bedoel ik zolang het nodig is), zonder haar hoofd naar beneden te brengen, zal ze uit zichzelf ontspanning aanbieden.
Eenmaal je dit 99% in stap heb bereikt begin je in draf en je zal zien dat al de rest als vanzelf volgt. Een onstpannen paard dat vrij in de wei loopt gaat zich sowieso verzamelen. Onder dwang, ook al is het zeer lichte dwang, gaan ze dit niet zo gemakkelijk aanbieden.
Met mijn Fries heb ik ongeveer een paar weken nodig gehad voordat hij helemaal onstpannen was in stap maar zijn draf was daarna dag en nacht verschil, de stap naar draf was dan ook heel gemakkelijk. Hij was toen wel net bij mij dus bij jou zal het wellicht niet zo lang duren.
Hopelijk helpt dit een beetje.
Groetjes
Wendy

Peet schreef op zondag 23 mei 2010, 12:32:



Nee, dat is (nog?) niet het geval (ik trouwens idem).

Anja Seijn schreef :

Maar Namkje is toch een paar maanden in training geweest en toen ging het allemaal zo goed?
Waarom okt ze dan, waarom accepteert ze dingen (nog steeds) niet, waarom is ze dan zo teruggevallen. Of heb ik het verkeerde paard voor?

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op zondag 23 mei 2010, 11:57:


Op de ponyclub is haar geleerd te drijven en via teugel iets terug te houden, dus ja, je veronderstelling is juist.
Bij "voorwaarts ,neerwaarts trainen", dan gaat er wel een belletje rinkelen omdat ik die term wel eens gehoord heb, maar ik heb geen idee hoe dat dan moet. Ik ben echt een LEEK hoor!
En begrijp ik goed dat jij eigenlijk het tegenovergestelde van Ans adviseert?

Ans Jondral schreef op zondag 23 mei 2010, 23:01:


Ho, mensen, voordat jullie elkaar te lijf gaan..... Laat ik mijn vraag dan anders formuleren: Eddy, vindt jij het een goed idee om te proberen die pony eerst via lekker buiten, op lange rechte stukken, harder te laten draven (om hem te leren grotere passen te maken) en als je dat ge-cued hebt het tempo er weer af te laten en middels die aangeleerde cue toch die ruimere pas te verkrijgen?

Esther, ze is 3 of inmiddels 4 maanden onder zadel. Niet zo gek dat je dan nog steeds wat verlicht gaat zitten in draf om de rug te ontzien. Friezen staan doorgaans niet bekend om hun sterke rug noch ruggebruik. Als ze zodanig hoog opgooit dat je los komt en zij gaat bokken, kun je het tempo iets verlagen zodat je de beweging beter kunt volgen.

Ik weet ook niet waarom ze bokt , en het voorgaande is het enige wat ik kan verzinnen , en Florien me aanreikt.

Terugval , tja , ze moet het met mij alleen doen....

Ostheopaat is twee keer bij haar geweest , en de dierenarts is ook net geweest.
wat zou ik nog meer kunnen doen behalve stoppen waar ik nu mee bezig ben?
Als ik niks doe , bokt ze ook niet

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 24 mei 2010, 0:22:


Bokte ze ook bij Trudy of is het bokken nu pas begonnen?
Groet, Pien

Bij Trudy heeft ze ook ''aangegeven'' waarneer ze het ergens niet mee eens is.
Vandaag 4 uur gereden , met een vreugdebokje , en ik op haar rug , dus ze kan het wel!!
Maar alleen als zei het leuk vind en ik verlicht blijf rijden....

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 24 mei 2010, 0:29:


Stuiter je dan misschien teveel naar haar zin?
Ik kan me voorstellen dat dat gebeurt als ze te hard draaft. Als je haar langzamer laat draven en dat beter kunt volgen (lichtrijden) of doorzitten, bokt ze dan ook?

Groet, Pien

Kijk , ik kan het gewoon niet van me afzetten dat Trudy zoon 45 kilo is , en ikke 80.
Trudy zegt dat ik dat nu eens uit mijn hoofd moet zetten....

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 24 mei 2010, 0:22:


Ik zou het gewoon van dag tot dag rustig blijven bekijken, hoe het gaat. Dus doorgaan met de dingen doen die je al doet.

Uit wat je schrijft over Namkje blijkt naar mijn idee dat je heel goed kijkt naar haar signalen, dus het risico dat je haar "naar de knoppen" rijdt, lijkt me vrijwel niet aanwezig. Vertrouw op je intuitie, en luister daarnaast naar wat Florien, Trudy, de ostheopaat en de DA adviseren (dat doe je al!).

Misschien gaat het over een paar weken of over een paar maanden helemaal top! Dus je zorgen maken over "later", dat kan altijd nog. Als je zeker weet dat je je zorgen moet maken, dan is het daar nog vroeg genoeg voor .

Zolang alles nog onduidelijk is en er nog kansen genoeg zijn voor jullie twee; gewoon lekker doorgaan in jullie eigen tempo, zou ik zeggen!

Karen

van lennep schreef op maandag 24 mei 2010, 0:29:


4 uur gereden....
en waar maak je je nu precies zorgen over?????
dat je verlicht moet rijden, is toch niet erg, zoals Christel al zegt, geef het de tijd.
doe niet meer dan ze aan kan, maar wees ook niet bang soms ietsjes meer te doen. (goh, daar heb je echt wat aan )