angelique hage schreef op donderdag 27 mei 2010, 0:23:


Ik begrijp het wel, en ik denk dat héél veel mensen om (ongeveer) dezelfde redenen niet overgaan op bitloos. Ik kan me ook voorstellen dat het eng lijkt, het lijkt alsof je het laatste stukje controle dat je dénkt te hebben (het bit) uit handen geeft.
Ken je deze site? Een aanrader vind ik! bitloos.nl/" target=_blank>http://www.bitloos.nl/ Vooral de onderdelen "publicaties" en "ervaringen" zijn interessant en persoonlijk vind ik dit artikel het meest aansprekend in het kader van wat jij schrijft; http://www.bitloos.nl/downloads/publicaties/Het_grote_bitloze_experiment.pdf

Mbt geen geld voor goede training. Misschien (misschien ook niet) is er iemand die jou les zou willen en kunnen geven in ruil voor een tegenprestatie? Dat jij dan op haar/zijn hond of paard past tijdens vakanties, of ... (er zijn honderd dingen te verzinnen).

Karen

Ook met bit zijn ze sterker.

Ik reed met bit, en ik rij al paard zolang als ik me kan herinneren.
Tot ik hier op PN kwam, was de gedachte om zonder bit te rijden, niet eens bij me opgekomen.
Maar de mensen op dit forum deden me nadenken. En ik werd elke dag een beetje dapperder, en wilde meer en meer proberen zonder bit te rijden. Ik ben begonnen aan het eind van een buitenrit, bij het naar huis stappen, het hoofdstel af te doen, ik had dan het halster onder het hoofdstel gelaten. En naar huis stappen op het halster.
En zo uitgebreid. En toen een bitloos hoofdstel gekocht. Vervolgens bithoofdstel en bitloos hoofdstel allebei aan, en niet aan de teugels aan het bit komen, en kijken hoe vaak je moet teruggrijpen naar dat bit.

Dat was snel duidelijk: helemaal niet.

Daarna alleen nog maar bitloos gereden. Het is niet enger, je bent er bang voor, dat is wat anders.

Marlies Sanders schreef op donderdag 27 mei 2010, 1:18:


Marlies... heb je een reden om te schrijven dat ze buiten zoveel sterker zijn?
Wat is er eigenlijk gebeurd?
En in de rijbak gaat het dus goed? Je paard heeft genoeg vertrouwen in je?
Ja, veel vragen he... maar goedbedoeld. Ook ik heb ooit voor die beslissing gestaan, alleen weet ik ook nog heel goed hoe vreselijk betrouwbaar m'n paard was en nog steeds is. Heel eerlijk? Ik merkte geen enkel verschil.
Misschien heb ik dan heel erg veel geluk gehad?
Ik ben er gewoon opgestapt, Peet was bij mij met verschillen optomingen, en ik wist ook gelijk welke het meest geschikt was. De volgende dag heb ik die besteld... en toen nog met smart moeten wachten voordat het hoofdstel er eindelijk was.
Omgedaan.. en ook gelijk naar buiten. Echt nooit verschil gemerkt.
Waarom doe je dan niet, die tip gaf Ilona mij ooit... het gewone bithoofdstel onder je bitloze? Net zolang tot je zeker weet dat je wel bitloos buiten kunt rijden?
Snap je? Als een soort extra verzekering...
Enne.... als jij niet flink gaat zitten rukken en plukken... ze zijn nou ook weer niet van suiker hoor!

Kom op... lekker d'rop.... probeer eens zoals ik geschreven heb?
En nog iets... ik vind persoonlijk dat helemaal NIETS moet.
Niets. Je probeert het tenminste! En dat vind ik al heel wat want je hebt er over nagedacht. Ik denk echt dat het een kwestie is van ietsje meer vertrouwen opbouwen... en gewoon weten dat het goed is... en dat het dan wél gaat.
Ow... Rome is ook niet in 1 dag gebouwd toch?

Hoefijzers..... het einde!!!

angelique hage schreef op donderdag 27 mei 2010, 0:23:


Dan probeer je het toch eens met dubbele teugels? Deed ik in het begin ook. Ik heb geen eigen paard en op andersmans paarden rijden en dan gaan expirimenteren vond ik ook zo wat. Dus deed ik gewoon ook het bit in met die teugels in een knoop op de hals. Kon ik altijd "in geval van nood" die erbij pakken.

Geeft je zelf ook een veilig idee, want zo te horen zit het tussen je oren. De pony die ik rij is geen gemakkelijke, word snel druk in zijn hoofd en gaat dan aan het lopen. Ik heb nooit problemen met de overstap gehad, maar ik heb er wel de tijd voor genomen.

En met een sidepul moet je echt aardig uit de hoek komen wil je daar pijn mee doen hoor, dat gaat je niet lukken!

Groetjes Karin

Hmm ik denk dat alleen mensen die dat met paarden ook doen het voor de grap wel eens met hun hond zouden proberen.

Ik zou er wel wat in zien...
Heb je ook nog een idee voor honden die voortdurend in telgang lopen als het tempo voor hen te laag is ?

Ik heb een bitloos hoofdstel met losse bithangers eraan. Ook ik heb vroeger altijd met bit gereden en had nog nooit van een sitepull gehoord.

Ik las dat dravers vaak zonder bit werden getraind onder het zadel omdat bij die paarden het bit eerder aanleiding gaf tot versnellen dus zodoende kwam het bitloosrijden onder mijn aandacht.

In het begin heb ik dus ook met dubbele teugel gereden. Om zo in geval van nood het bit te kunnen gebruiken. Eerlijk gezegd merkte ik geen enkel verschil dus dan is bitloos wel een heel fijn alternatief om mee te rijden.

Heel veel succes, en het paard vind het vast niet erg om zonder bit te moeten rijden.

Marlies en Angelique, fijn dat jullie eerlijk zeggen dat je wel wilt maar niet durft

Is het niet een idee om een weekend te organiseren (jullie wonen toch bij elkaar in de buurt?), met mensen die al bitloos rijden erbij? Eventueel een instructeur die jullie dan gezamelijk betalen of die het gewoon leuk vindt om een gratis weekend te hebben (eten, drinken, overnachting). Hoeft helemaal niet duur te zijn, en als je een weekend vol stopt van voor tot achter en er verder gewoon een leuke tijd van maakt met bbq's enzo, dan ben je er toch zo doorheen?

Jullie hebben gewoon ff een zet in de goede richting nodig
--
Ilona

angelique hage schreef op woensdag 26 mei 2010, 23:54:


Als ik dit lees schrik ik een beetje, en bedenk ik dat paardrijden tot de gevaarlijkste sporten behoort. Dus een financiele injectie in verbetering van rijvaardigheid is zeker geen luxe , maar echt nodig. Verder sluit ik me aan bij Ilona: organiseer iets, de kosten hoeven werkelijk niet extreem hoog te zijn. Het antwoord is niet met bit blijven rijden maar beter leren rijden.

groet, Letje

Als een paard niet over de rug loopt kan hij nooit verruimen. Dan houd hij zijn rug vast, en blijven / worden ze kort.
Ruimte krijg je door ruggebruik.
Ontspannen ruggebruik, een voortvloeiing van kracht vanuit het Aktieve achterbeen naar je hand.
Het paard moet als eerste op je been reageren naar voren. En als je het goed wilt doen, dan moeten ze ook vertrekken, hoe maakt eerst niet uit hoe, als er maar een reaktie komt.
Als ze ingetogen reageren, of wat bokken of krabbelen in draf, zijn ze niet voorwaarts en achter het been noemen ze het ook wel. (wij noemde het ook wel verstopt, en je ziet het ontzettend veel om je heen). Een paard wat "verstopt' is krijg je nooit goed aan de praat, hij zal alles daardoor niet geven, en niet over de rug zijn, n.l. terughoudend.

Als je naar voren vraagt, wat ruimte geven met de hand zodat ze weg kunnen. Niet tegenhouden. Als dat goed gaat kan je het meer begeleiden met voor minder toegeven, zodat ze in de juiste houding blijven lopen/niet uit elkaar vallen.Toegeven zal je altijd iets moeten ze moeten wel Kunnen/ ruimte hebben om te verruimen.
Kleine stukje en dat opbouwen. van de kleine stukjes worden ze ook alleen maar beter
Je zit is ook al genoemd, je kan vertragend gaan lichtrijden, zo hou je het paard bij je. Niet meegaan in iets wat niet goed is, maar begeleiden naar rust en ruimte.
Verruimen in de stap willen ze toch echt wel neus op hoogte knie zien, en niet achter de loodlijn, dan zijn ze vaak ook achter het been/niet voorwaarts.

Als je nog niet genoeg vertrouwen hebt om helemaal bitloos te rijden, zou ik inderdaad ook gaan voor 2 hoofdstellen (1 met bit en 1 bitloos) over elkaar, of een hoofdstel bestellen waar je ook een bit aan kan hangen. Die zijn er in verschillende soorten en maten. Maar ik zou voor de 2 hoofdstellen over elkaar gaan, want dan kun je tenminste het hoofdstel bestellen die bitloos je 1e keus is.

Het is vooral bij jezelf waar dat knopje om moet op een gegeven moment, als jij het normaal vind is het voor je paard ook normaal is mijn ervaring. En ik ben met verschillende paarden van anderen zo hoppa in 1x zonder bit gaan buitenrijden zonder problemen. De enige waarbij het minder goed ging was een IJslander die gewend was met ontzettend veel druk gereden te worden (lees: hangen aan de teugels) wanneer hij moest tolten. Later bleek dat hij niet KON tolten omdat zijn zadel niet meer paste. Dat paard voelde bitloos ineens zijn vrijheid en wilde wel even lekker hard gaan.

De rest probeert misschien even of links en rechts nog steeds links en rechts is, en of omdraaien en terug naar huis gaan een optie is, maar als je gewoon consequent bent is dat binnen 10 minuten ook bekeken.

Als je de overstap nog te eng vindt, zou ik beginnen met het meer rijden op je zit en de teugels zoveel mogelijk met rust laten. Eenmaal je paard dat gewend is, zal bitloos ook geen probleem meer geven (voor zover het al een probleem zou geven).

Veel succes! Het is zo leuk en je gaat zo trots zijn als het eenmaal lukt en je bitloos met je paardje door de bossen kan!

Hier juist het tegenovergestelde.
Djibo loopt zo mooi recht in zijn lijf, de ruimte in de draf , de galopsprong, waauuw
Ik denk wel eens was hij maar een paard

Ilona Kooistra schreef op donderdag 27 mei 2010, 9:40:





Wij vonden de eerste keren bitloos ook eng (op dat moment geen lesgever kunnen vinden, wel 1 die thuis kwam maar voor ons te duur )
Wat wij gedaan hebben is gewoon rijden met iemand ernaast de Nancy vasthield. Eerst stap, daarna paar pasje draf. Daarna op de fiets ernaast, nog steeds eerst leidtouw vast aan de cook-a-like die wij gebruiken. Daarna los stappen, na alle moed verzameld te hebben los..... en vergist je niet. Je rijdt eerder los dan dat je had verwacht.

Nancy kon vooral in de bak er gigantisch vandoor spuiten, al bokkende. Zo erg dat 2 van onze meiden niet meer durfden.. De derde wilde Nancy beslist niet kwijt (echtgenoot wilde haar al verkopen) en zette door. Zelf durfde ik ook nog niet te rijden, was al zo lang geleden + dat ik op dat moment niet lekker in m'n vel zat qua gezondheid.

Na amper 2 weken kenden we Nancy niet meer terug, ontspannen paardje wat niet meer bang was voor pijn in haar mond. Heb daarna ook op haar gereden, is een heerlijke knol (en hoop van harte dat ze weer beter wordt van haar HB )