Frans Veldman schreef op dinsdag 1 juni 2010, 23:10:


Héél herkenbaar, onze arabier, Couscous is daar ook een absolute nul in
Terwijl vroeger onze Apache, een koudbloed, geen twee seconden nodig had om alles te overzien en onmiddellijk de kortste weg te kiezen. 't Moest wel iets met eten of zijn merries te maken hebben
Sela die zoekt naar een oplossing al duurt dat wat langer. Indy vindt na een tijdje ook de weg. Mel, die volgt Indy. En dat terwijl Couscous als een hertje blijft rondspringen en helemaal tureluut wordt.

Marianne

Stephanie Pots schreef op donderdag 3 juni 2010, 18:17:


Welnee Stephanie! Heel goed plan van jou.
De meeste mensen willen veel te veel gelijk. En als het dan niet goed gaat ligt het aan het paard
Pas als je het gevoel hebt dat ze toe is aan meer, dan pas kan je voorzichtig gaan beginnen met kleine stapjes.

Hallo,

Sinds 2 1/2 jaar heb ik een leuke ruin die nu 11 jaar is.
Vroeger las ik wel eens in paardenbladen dat het paard minder bang is van tegemoetkomend verkeer dan van achterop komend verkeer en dat je een bang paard dan met de neus richting het enge verkeer kon draaien.
Wat ik vandaag weer merkte was dat op een redelijk smalle weg zonder al te veel berm mijn paard uit zichzelf richting een achteropkomende tractor wil draaien en echt wat druk wordt en zelfs voor de tractor de weg op springt. Als ik hem naar een zijpad stuur kan de tractor zonder problemen passeren. Hij gaat er niet vandoor.
Hoe moet ik het gedrag van mijn paard interpreteren? Is dit angst, wil hij mij beschermen of is dit boosheid tegenover de tractor? Hoe kan ik hem meer laten ontspannen bij een dergelijke situatie? Ik begrijp dat dit met training moet maar hoe pak ik dat verstandig aan?

Hopelijk heeft iemand ervaring en handige tips!

Nou nee, er wordt een gat gegraven in de mesthoop en daar wordt de ton in leeggekiepert.
Toppunt van kringloop....

Groet, Pien

Tineke Nolet-Verdel schreef :

Geweldig beschreven, ons compost toilet.

Het hok is van pallets gemaakt, de sliertjes heeft een stagiaire er eens in gehangen om het wat aan te kleden, er staan ook nog ergens tuinkabouters, er hangt aan zakje lavendel in en wat oosterse prenten en de gebruiksaanwijzing van het biotoilet.
Achter de spiegel op merkwaardige (zit)hoogte zit het WC papier verborgen.
De poepdoos was gewoon zo hoog omdat de ton zo hoog was en we horen wel vaker van mensen dat ze zich met hun bungelende benen weer helemaal kind voelen op ons toilet. Ergens op het terrein slingert ook nog een opstapje van de caravan dat je kunt gebruiken als de plee te hoog is.

Jack verzint dat soort dingen allemaal....

Groet, Pien

Stephanie Pots schreef op donderdag 3 juni 2010, 18:17:


Waaraan merk je dat ze stress heeft? Is het vanwege paarden om haar heen die haar angstig maken, is het vanwege mensen, roepen geluiden iets in haar op. En wat doet ze dan, weven, op en neer lopen, rennen, apatisch worden, zich niet laten vangen, kont toedraaien, kortom, wat voor signalen krijg je precies?


Kan niet. Van loswerken wordt een angstig paard niet rustig. Want je drijft haar van je af (neem ik dan aan) en dat geeft nou juist géén vertrouwen of rust. Als jij haar vertrouwenspersoon bent moet je haar nou níét zulke dingen laten doen maar haar dicht bij je nemen en haar, samen met jou, laten ervaren dat de dingen waar ze stress van krijgt, zo erg niet zijn. Kleine oefeningetjes doen, haar meenemen, leiden, laten volgen etc. Effe kort, van mijn part naast de groep als ze zenuwachtig wordt. Breid dit uit naar langere momenten, verderweg, alleen met jou.


Kunnen zoveel oorzaken zijn. Is in elk geval een teken van (oude) frustratie en een endorfine aanmaak gewoonte. Afleiding is DE therapie hiervoor.


Trap niet in de valkuil om haar vanuit jouw menszijn zielig te vinden waardoor ze niks hoeft en haar gang mag gaan. Ik denk dat 9 van de 10 mensen dit zo zouden doen.
Ik zou haar een paar dagen laten acclimatiseren en dan júíst dingen gaan ondernemen, afwisseling bieden en haar al doende laten zien dat de wereld en mensen heel leuk zijn. Dat samen ondernemen vormt een band en zo krijgt ze vertrouwen in jou, niet door niks te doen. Hte is goed dat je op een stol gaat zitten en haar observeert. Erg belangrijk. Meer mensen zouden dat moeten doen in hun paard te leren kennen. Maar houd het daar niet bij, breid het uit.

Ik heb hier toch wel al een aantal paarden gehad met een 'verleden' en het valt ons allemaal op dat er paarden zijn die zichzelf in een soort van slachtofferrol manouvreren, altijd op de verkeerde plaats staan, klappen incasseren, en heel zielig kunnen doen. Het 'gevaar' is dan dat alle omstanders het zielig vinden, zo'n paard extra willen verwennen door hapjes te geven zijn/haar zin te geven want-ze-heeft-al-genoeg-meegemaakt, haar met rust te laten en dat is nou precies het verkeerde.

Het is een paard en een paard is geen mens! Een paard kan niet beredeneren zoals wij dat kunnen. Een paard denkt niet in tijd zoals wij dat kunnen. Een paard is veel meer in het 'nu'.

Haal haar gerust eens even weg uit de kudde en laat haar zien dat ook jij een centraal persoon bent in haar leven, dat jij haar iets te bieden hebt. Daar is helemaal niks mis mee. Je zult het toch een keer moeten aangaan, die oude dingen uit haar vorige leven. Door niks te doen komt ze ook niet verder en loopt ze kans in dat oude gedrag te blijven hangen. Houd er rekening mee dat veel van wat je ziet ook gewoon karakter kan zijn.

Over het algemeen werkt het zo bij paarden dat nieuwe patronen zich vrij gemakkelijk over oude patronen heen vestigen. Natuurlijk zullen er wat oude dingen blijven hangen, maar laat je niet verleiden om daarin teveel te blijven hangen omdat je haar zielig vindt.

NU heeft ze een goed leven. Haar oude leven ligt achter haar en is nu voorbij. Laat haar dat zien en leer haar er samen met jou van te genieten, dat geeft de beste (en snelste) kans op succes.

Groet, Pien

Gisteren was het een heel speciale dag.
Ik was terug eens bij mijn paard. Ze stond lekker te rusten midden in de wei. Ik had er me wat bijgezet en ze zat ook lekker in de doezelen. (soms zelfs zo dat ze uit evenwicht raakte, wel raar om te zien, maar ben het ondertussen gewoon heb het nogal gezien bij haar).
De dag ervoor was ik naar een trainer gaan kijken en ik heb nog nooit zo slecht les zien geven. Hij reed zijn paard met een hertenhals, hij zei dat dan zijn paard aan teugel was en verzameld was. Wat dus totaal niet klopte. ook zei ie omdat men paard achteruit stapt is ie verzameld want anders zou ik dat niet kunnen . Nu hij wou me ook bekoren met zijn visie ik zei simpelweg dat ik niet zo rij, ik rij naar ontspanning veel meer op gewichthulpen.
(het grappige was wel, ie stopte even met rijden omdat hij belde en hop het paard ontspande, hij had zijn teugels zo strak niet meer)
Nu ik dacht hé ik vertrouw mijn paard volledig en ze reageerd op gewichts, stemhulpen. Waarom dan niet eens proberen zonder iets?
Ik erop, eerst toch wel eerst met een klein beetje schrik, ja je weet toch nooit...
Maar het ging super!!! Ze luisterde vlot op wendingen, stop, draf, stap,... Het was echt super! het is echt toppunt van vrijheid enkel een touwtje en verder niets nodig te hebben om te rijden. Tessalina liep er ook heel ontspannen bij. Het is echt een heel leuk gevoel. Ik ben ook blij dat ze goed reageerde op mijn gewichtshulpen, dat heeft toch een bevestiging dat ze het idd begrijpt. Het is zeker voor herhaling vatbaar! ik raad het ook aan om eens te proberen!!

Charlot

-geduld en nog eens geduld, en als je denkt dat het op is, dan net nog wat geduld hebben-

charlot van r schreef op vrijdag 4 juni 2010, 0:22:
Doen meer paarden hoor Charlot... zo 'n beetje dommelen... en soms lijkt het dan of ze omdonderen... maar dat gebeurd dan niet.

Leuk hoor, dat je dit geprobeerd hebt. Nog leuker is als het dan lukt!
Je hebt ook een mooi onderschrift

Wil

Te koop: zakjes vers gedroogde bergkruiden, rode
peperkoekleem en rechtrichttuigjes voor honden!

Spirithorses schreef op donderdag 3 juni 2010, 22:21:




.... heb ik een tijdje geleden het beste deel van jullie bedrijf gemist....

Ik weet niet of het angst/boosheid oid dergelijks is, is moeilijk te zeggen vanuit een verhaaltje zonder het zelf te zien.
ik zou beginnen met ernaast lopen. de gehele weg, dus niet erop en zorgen dat jij de leider bent.
Zo langs obstakels, oa trekker lopen en hem laten zien dat het niet eng is.
Dan moet het met veel geduld en vaak lopen toch beter worden lijkt mij.

sillysoul schreef op donderdag 3 juni 2010, 21:56:


Vandaar dat veel aangespannen paarden veiliger gaan, met oogkleppen, dan zien ze het "gevaar" niet van achter naderen.


Dat ie de weg opspringt, komt misschien wel door ons, omdat wij iets ander vragen?


Prima toch?


Zeker geen boosheid, eerder angst ja, voor het onbekende. En ons beschermen? IK geloof er niets van, wel zichzelf beschermen.


Auto's- motoren- quat- trike, hier allemall geen probleem, maar idd trekkers (vooral de grote), daar gaan ze voor aan de kant.
Misschien moest je er naast lopen, maar meestal is daar geen ruimte voor en je moet er dan al naast lopen, voordat de trekker zicht aan dient. Afstappen als je paard nerveus begint te worden, is een bevestiging voor hem dat het niet pluis is. NIET doen dus! Rustig de veilige haven binnen gaan, laat het verkeer maar even wachten.

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Weet iemand een middel tegen staart geknabbel?
Of is er een goed middel te koop?
Veulen Falone knabbelt, als het niet aan mijn haar is aan het staartje van Folt.

Ik heb dat ook van dichtbij meegemaakt, de haflinger sprong juist richt het gevaar/moterkap . Ik zie het als een verkeerde reactie van het paard, waar jij als berijder, dus attent op moet zijn.
Ik geloof ook niet in ons beschermen maar altijd aan zijn eigen hachie denkende, gewoon instinct. Dat naar het gevaar/geluid toe vind ik vreemd gedrag, normaal als ze schrikken is het ervanaf, om vervolgens te gaan kijken, de een wat sneller dan de ander.
Dat van achteruit komen eng vinden ken ik, dat heeft denk te maken met de dode hoek.
Toch kunnen ze soms snel wennen aan iets, maar hier b.v de quat hoe schrijf je dat, went er 1 niet aan, terwijl de rest altijd rustig is en blijft Van achteruit is al veel beter geworden. Spanning, er opeens zijn b.v wielrenner kan er ook allemaal mee te maken hebben.

Anita Cats schreef op maandag 7 juni 2010, 20:30:


Cribbox. Heel erg bitter. Geloof bij de boerenbond of welkom ook in een spray te koop. Da's handiger!

Te koop: zakjes vers gedroogde bergkruiden, rode
peperkoekleem en rechtrichttuigjes voor honden!