Suzanne Graauw schreef op zondag 13 juni 2010, 22:47:


P.S.: owww maar jullie waren óók heel STOER hoor Suzanne! Geweldige foto's, wat een gaaf stel bij elkaar!

Karen

Evy1990 schreef :


Nou daar zorgen wij wel voor, smijten we je gewoon weer op de grond.

Nee, effe serieus; je doet het ook heel goed en dat vinden Jack en ik ook.
Mag wel eens gezegd worden.

Greetz, tot morgen!

Ja Evy, hoewel ik vandaag OVERAL spierpijn heb, ben ik ook nog steeds blij met je hoor . Het gaat ook met mijn kleine draak wel goedkomen, ooit komt er hopelijk ook een dag dattie net zo cool als Koda met me door het bos draaft :).

Vrijdag gaan we weer ons best doen he Joyce!

Piet schreef op vrijdag 11 juni 2010, 7:06:


Nu pas het filmpje gezien Piet, en de tekst gelezen.
Zeldzaam ook hoe de muziek uitgezocht en perfekt passend is bij dit paard!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Eumm, dat gaat wel degelijk door. Alleen ben ik nog niet overal geweest (nog geen Nederland), dat duurt wel tot einde augustus, omdat veel mensen alleen in het weekend kunnen, examens hebben, met vakantie gaan e.d. De mensen die zich opgegeven hebben en waar ik nog geen concrete dag aan heb voorgesteld komen gewoon nog aan de beurt; ik probeer het een beetje logisch te maken zodat ik niet als een gek door Nederland en België heen en weer pingpong .
Zoals ik bvb nu naar mijn planningskaart kijk, heb ik in Nederland bvb een groep rond Arnhem (met de vraag van iemand in Barneveld voor een clinicdag meteen), rond Assen, rond Eindhoven en eentje in Groningen. Als ik dan toch daar ben en je wil graag iets praktisch weten, profiteer ervan en mail me dan even of zo? inge.teblick@gmail.com.
In België ben ik bijna rond, moet nog bij Tienen en Waregem zijn, en dan uiteraard bij Fran en Eva nog. En achteraf blijf ik gewoon filmen natuurlijk. Ik hoop het boek klaar te hebben ten laatste tegen de eindejaarsperiode; of de vrijheidsdressuurdvd tegen dan ook afraakt - tja. Ik hoop van wel, uiteraard!

Inge

Ik begreep van Aafke dat ze begreep dat het van mijn kant niet doorging, dat klopt. Vandaar dat ik verder niet reageerde. .

Prachtige beelden om naar te kijken! Al dan niet met tranen in de ogen! Over spelend leren gesproken...

En de opsomming van alle andere filmpjes heb ik ook in een bookmark gestoken. Onze Qadish kende en kon op zijn 1 jaar ook al wel wat dingen, maar kon in de verste verte niet tippen aan de kennis en kunde van Huppel... Hij zou het wel gekund hebben hoor (hij was nu eenmaal het beste veulen van de hele wereld), maar zijn baasjes zijn zelf zo ver nog niet.
Lena

Aan de hand van het filmpje, heb ik een groot stuk zeil tussen het ene en andere weiland geleg. Nu zou ze daar dus overheen moeten. Ik probeer daar, merrie loopt door beek, veulen volgt eerst wijfelend . na te bootsen. Nu loop hier de merrie niet heel ver door, dus de neiging om haar moeder te volgen is heel niet zo groot. Ze is ook al , he vandaag 3 maand, dus niet zo plakkerig meer.
Ik wilde het ook niet laten liggen omdat ze er echt niet over ging. Uiteindelijk met wat komotie van buitenaf, ging ze heel voorzichtig . (wat een verschil met Falone, die vind vergeleken met haar weinig echt spannend). Vandaag herhaald. Ik heb de hulp van mams nodig. Anders gaat ze ervoor staan, en doet geen stap verder. Met merrie op het zeil, ging ze meer onderzoekend te werk. En toen ging ze stap voor stap het zeil op, en gelijk driiinnnkkkeeen . Dat was mooi. Ik probeer/ben daar dichtbij dat ze het ook met mij gaat associeren, zodat we er samen ook beter van worden. Nu met z'n 3 er 4 keer heen en weer over gelopen. Afgesloten met Folt en ikzelf erover.

Oke dat "was" het zeil . Nu vraag ik mij af, ik ben daarna ook gestopt, wat een veulen allemaal kan hebben. Elke dag even vind ik mooi, en Leuk .
Ik vind het erg interessant. Ik probeer haar te lezen, en aan de hand daarvan te handelen. Te stoicijns, vind ik, kan wel even wakker worden, en het voorwaartse gelijk beknuffelen... Ondanks dat het te rustig Lijkt, kan het ook wat introvert spanning zijn. Maar als ik niks onderneem gebeurd er ook niks.
Zou ik haar met rust moeten laten en het geheel op latere leeftijd oppakken, of kan dit en is het alleen maar mooi?
Ikzelf denk dat dit kan, maar ook niet meer, en ook het trailer gebeuren is natuurlijk alleen maar handig en relaxt als ze er al wat aan gewend is, in geval van nood, of wat willen ondernemen....

Is het het verstandigste om altijd bij nieuwe dingen ook de merrie te betrekken, als ik dat niet doe, maak ik het waarschijnlijk te moeilijk, voor mijzelf maar ook voor het veulen denk ik
Als iemand een interessant artikel of eigen ervaring weet/heeft....
p.s ik heb ook gelezen dat clickeren met een veulen teveel/intensief zou zijn?....

Ik volg sinds enkele maanden lessen 'rechtrichten' (op de manier van De Bodt) met Uranie.
Ze heeft kramperigheid en is daardoor erg stijf. We namen om de 2 à 3 weken les (ook een keertje longeerles) maar nu is het alweer 1.5maand geleden vermoed ik.
Dan is ook de osteo geweest voor haar dusja het rijden is ook al even geleden.
Nu ben ik ook mijn jongste telg aan het trainen. Sissy is nu 3jaar en 3maanden en heb er al 3x met zadel en 1x zonder iets (de eerste keer) opgezeten en paar pasjes gedaan (al dan niet met hulp van iemand erbij).
Ik probeer met haar iedere dag te gaan wandelen/joggen en onderweg oefeningen te doen voor haar achterhandbespiering te verstevigen (tegen de patellafixatie).

Nu heb ik me een keer bezig gehouden met het bestuderen van deze 2 totaal verschillende paardjes (Uranie is een BWP'er en Sissy een Tinker).
Ik heb gelet op hun achterhandgebruik tijdens het joggen, longeren, loslopen op de weide, ...
En ik ben eigenlijk zéér nieuwsgierig om meer te weten te komen over het juiste achterhand en rug gebruik van paarden. Ik rijd nu al 8 jaar paard en heb al wel van die dingen gehoord dat als een paard ontspannen is en zijn hoofd lager brengt hij zijn rug meer/beter zou gebruiken , dat als de achterhoef in het hoefspoor van de voorhoef komt dat zou wijzen op een beter achterhand gebruik (hoewel dit ook enorm afhangt van paard tot paard mbt de bouw vh paard)

Vaak merk op op fora op dat mensen de commentaar geven op foto's van ja de rug wordt weggedrukt, de achterhand komt niet voldoende onder, ...

Dat van de achterhand zou ik nog kunnen begrijpen en zelf wat kunnen zien, maar hoe en waaraan zie je dat de rug niet correct wordt gebruikt?

Oke het is een lange post geworden, mijn uiteindelijke doel van deze post is te weten komen wat 'correct achterhand- en ruggebruik' nu net inhouden, hoe je dat kan waarnemen en hoe je ervoor kan zorgen dat het achterhand- en ruggebruik optimaal is.

Julie_Uranie schreef op donderdag 17 juni 2010, 22:10:

Julie-Uranie.... mag ik vragen waarom je nu al op een 3-jarige gaat zitten?
Ook al was het maar een 3 keer? Dit is toch nog een peutertje? Niets is volgroeid...
Basis, trainen, opvoeden... allemaal prima dat je dit doet. Jong geleerd is oud gedaan. Als je zuinig bent op je paardje... wacht je toch met rijden tot ze minstens vijf jaar is....

Toch???

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Het zou ook zomaar kunnen zijn dat hij aanvoelt, dat jij de tractor hoort aankomen en dat je wat verwacht (spanning, bezorgdheid of andere reactie), waarop hij dan weer reageert. Mij paard heeft dat heel sterk, Als ik iets opmerk bijv. in een zijpad, dan keert ze zich daar geheid naar toe. Ze weet schijnbaar precies dat ik ergens op zit te letten of dat iets mijn aandacht trekt. Het lijkt mij een heel natuurlijke reactie, dat ze alert is op wat ik doe.

Misschien een onnozele vraag, maar is het een probleem om het paard richting 'eng' voortuig te laten draaien?
Met wandelen doe ik dit eigenlijk altijd. Zie hier ook niet echt een probleem in.
Voor een paard is het veel minder bedreigend om te zien wat op hem afkomt
Logisch, gezien het een prooidier betreft.
Paadje in lijkt me ook een goede optie, als die er is. Anders zou ik persoonlijk laten kijken.
Maar wellicht zijn er redenen om dat niet te doen?
Kan er zelf geen bedenken

Paard doet zelf eigenlijk hetzelfde als ie bang wordt bv in de wei (of buitenrit als ie niet wordt tegengehouden)
Rent stukje weg, stopt, draait om en kijkt. Normaal gedrag dus, lijkt me. (dat willen kijken)

Ik heb het idee dat gevaarlijke situaties ontstaan als het paard niet mag kijken, nerveus wordt en het 'verkeerde' doet door spanning/kort houden van de ruiter en daardoor paniek.
Ergens voor springen om de ruiter te beschermen lijkt me nogal kul
Paard is een prooidier met overlevingsinstinkt. Voor hemzelf.

Anita Cats schreef op maandag 14 juni 2010, 12:43:


Hoi Anita,

Voer was de eerste maanden ook niet echt interessant, ik heb dan ook die eerste tijd maar kort kleine dingetjes gedaan, zachtjes wijken voor druk, halstergewenning, mee met mama naar buiten, en niet veel meer. Rond haar 6-9 maand vond Huppel mij heel interessant als speelobject, maar respect had ze niet echt, ik kon wel eens een poezelig beentje in mijn richting krijgen. Ik durfde toen ook eigenlijk niks te corrigeren, was bang iets fout te doen. En ik was ook nogal onder invloed van het extreme 'enkel positief belonen en ongewenst gedrag negeren'. Toen ben ik zes weken Parellicursus in Amerika gaan doen, waar ik met m'n leenpaard ook heel veel geclickerd heb en alles voor mezelf wat kon (her-)ontdekken, toen ik terugkwam had ik zelfvertrouwen genoeg om met Huppel écht te gaan beginnen volgens Parelli, vanaf dat punt (1 jaar oud) zie je de filmpjes.
Haar aandacht houden is inderdaad een combinatie van dingen, ze is jong en speelt wel graag, er valt al eens een voertje (nu ja, equilife korrel) te verdienen, en soms... heeft ze gewoon een halster aan hoor, en 'moet' ze wel bij mij blijven. Goed aanleren van wegdrijven achterhand = neus naar je toe is voor elk paard nuttig om ook met een doorhangend touw of zonder touw de aandacht van je paard te kunnen vragen.

Met moeder en veulen samen heb ik vooral buiten gewandeld, de eerste maanden aan de hand, dan ook van op Lolita's rug. In de bak heb ik met hun samen niet zoveel gedaan, tenzij eens voor de lol van het spelen met twee paarden tegelijk. Wat natuurlijk in het begin wel gebeurde is dat ik met Lolita terug grondwerk oppakte na de geboorte van Huppel, en Huppel daar vaak vlakbij stond. Huppel begreep dus al zeer snel dat rondvliegende touwen en stokken en dingen rond je lijf (want ze liep al eens per ongeluk in de lijn) geen kwaad kunnen.

Klinkt trouwens erg leuk wat je al met Folt doet, langzaam maar zeker, naar je eigen gevoel luisteren, en op de manier die best bij jou past, goed bezig toch?

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 18 juni 2010, 7:27:


Het kan gevaarlijk zijn als er geen ruimte is. Als je net op een smalle weg rijdt bijvoorbeeld, of er moeten 2 voertuigen tegelijk langs... Dan wil je niet dat je paard dwars op de weg komt te staan zonder dat je hem weer recht kan keren.