Maar hoe de 'e er voorbij' in de titel is terecht gekomen?? Blijft grappig, het is een gedeelte van de zin die je typte.

marjolijn schreef op vrijdag 16 juli 2010, 11:11:


het IS ook handig,
alleen moet je om het écht effektief te laten zijn
wél weten hoe ver je gaat
en dan zitten we voor de zoveelste keer weer bij paardengedrag onderling.....

T gekke is ,dat ik onder t rijden geen last had.
Op mn brommertje ook nie
Maar als ik wil lopen willen mn beentjes niet meer zo goed.
Achteruit lopen gaat beter.
Ah flink oefenen en dan gaat t wel weer.
En ja,anda staakt weer.
T was tyd voor hooi,dus ze zag een medelandgenoot aankomen met de kruiwagen en dan gaat ze gewoon vierkant op slot.
Eigenlijk heb ik nu t halve jaar dat ik haar heb,haar maar wat haar tempo laten bepalen,maar na gisteren ga ik toch effe op een andere toer.
Dat wil niet zeggen,dat ik haar ga slaan,maar zeker meer brullenhahaha.

Zit het in je rug dan Trudy? rustig aan, he, denk je ook een beetje om jezelf?
Ik geloof dat als jij normaal nooit slaat, die ene keer dat je wel uit je slof schiet veel meer effect heeft, oei, nu ga ik toch echt te ver, maar niet meer doen dan, beter ff luisteren nu.

Trudy schreef op vrijdag 16 juli 2010, 13:45:


Krijg hier helemaal zo'n beeld voor me van een brullende dame op een bevroren ijsje.

Ach.. doet me denken aan die goeie oude tijd...
Was nog op zijn parellies bezig, waarbij de eerste rij-oefening... paard leren reageren op licht signaal: 1. billen aanknijpen, 2. benen aanleggen, 3. geluidje, 4. met leadrope om je schouders slaan en alleen als dat niet werkt (wat het meestal wel doet) leadrope slingertje langzaam laten zakken tot het de schouder van het paard zat.

Het ging alleen om het leren reageren op het been, dus geen sturen ed... richting was onbelangrijk. Grazend paard? maakte ook niet uit. Ook een grazend paard moet op een signaal reageren...

Dus daar zat ik op toontje, mijn mollige hafje op leeftijd, slim tot achter zijn oren, in de tuin (ja ja op sappig gras) zonder zadel en hoofdstel, alleen touwhalstertje en leadrope .

Paardje stond lekker grasjes te smullen en had geen last van de vlieg die sandra heette op zijn rug. Dus daar zat ik op een grazend paard mijzelf om mijn oren te slaan met een leadrope (want ja... ik wilde hem natuurlijk niet gaan slaan, dus sloeg ik mijzelf maar wat harder )

En toen opeens zag ik dat mijn buurman in zijn tuin stond en naar ons stond te kijken.
Vergeet nooit meer de verbijstering op zijn gezicht

Ben met een rooie kop maar snel terug gegaan naar de wei

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 16 ju
zie t voor me

Marlies Sanders schreef op vrijdag 16 juli 2010, 14:09:


Nee ,niet in mn rug.
Aan de voorkant,schaambeen en omstreken.