Isabel van der Made schreef op vrijdag 16 juli 2010, 15:37:


Ow!! Goeie van je... Denk dat dit met ons Trui gebeurd is!
Ziet er pijnlijk uit!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Peter Donck schreef op vrijdag 16 juli 2010, 12:58:


Nee, was dat maar waar. We zitten bij correctie door onbeheerst menselijk gedrag uit onvermogen. Héél war anders.

Overigens sla je de spijker op zijn kop, dat "weten hoe" (en dan is er nog weel meer dan alleen "hoe ver"), dat baart me zorgen.

onderling.....

Mmm,weet niet of dat op mij slaat9leuke woordspeling)
Ik sta midden op de weg.
De slap on the neck,puur als wakkermaker.
Als anda "" op slot"gaat ,dan zie ik aan haar hoofd ,dat je kan doen wat je wilt,maar noway.
Er zijn mensen die zon slap doen ,als paard een hindernisje genomen heeft bv.
Niks onbeheersd hoor.

Eergisteren ging ik met ons bitloos hoofdstel naar kennissen van ons die dit eens wilden proberen op hun 10-jarig volbloedpaardje, zeker nadat ik hen vorige week te paard een bezoekje had gebracht (zie topic een topvakantiedag).

Hoofdstel aan, terwijl ik het passend maakte zat hij de hele tijd te zoeken achter dat bit. Hij vond 't niet maar kreeg wél een teugel te pakken en begon daar dan maar op te kauwen .
Je zag duidelijk dat 'm het niet echt snapte . De dochter had vlak ervoor nog gereden (dat 't zot er eventueel al af was) met het gewone hoofdstel.

Uiteindelijk stapte de dochter op met toch wel een klein hartje, heel herkenbaar. Ik stelde voor om rustig in stap te beginnen .
Uiteindelijk heeft ze zelfs gegaloppeerd, iets waar ik zelf toch wel een tijd langer over gedaan heb.

Ik had de indruk dat het niet zo goed ging, het paard schudde namelijk vrij vaak met zijn hoofd. Maar zelf waren ze superenthousiast , want hij deed het blijkbaar veel en veel minder dan met het gewone hoofdstel. Ook bij het stilstaan bleef hij nu blijkbaar netjes staan zonder met zijn hoofd tegen zijn benen aan te schurken. Kortom het paard was veel rustiger en ontspannener dan gewoonlijk (wat ik wel had verwacht).

Ze vroegen me waar ik het gekocht had, want ze wilden er ook één . Aangezien ik vanavond naar een feest van hun moet (25 jaar getrouwd), heb ik voorgesteld dat we er eentje cadeau wilden doen (kwestie van het ijzer te smeden (smelten!?!) als het heet is hé?).
Ook dat vonden ze prima! Ik ga er gewoon een grote strik rond doen, want er komt heel wat paardenvolk naar dat feest en ja... als een actieve volbloed blijkbaar goed reageert...

Maar ik vraag me toch wel af waarom dat paard zo met zijn hoofd schudt. Zelf hebben ze ook geen idee van. Hij zou het altijd al gedaan hebben. Hij heeft het naar het schijnt niet als hij een halster aanheeft en uiteraard ook niet als hij gewoon in wei staat.
En uiteraard eventuele oplossingen hiervoor.

Lena
(grandioos bitloos )

Lena, kan veroorzaakt worden door kleine vliegjes die ergens rond het hoofd zweven.
Er zijn veel meer paarden die dit doen.
Als hij dit in de winter niet doet.... is dat het antwoord.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Maar dan zou ik denken dat hij het evenzeer doet met een halster of niets aan. En dat is niet het geval. Enkel met een hoofdstel. Of heeft het dan met het rijden te maken? Maar dan zie ik het verband niet.

Hier een halflinger ,die dat ook altyd deed.
heb ze een bitloos hoofdstel aangeraden ,en ze hebben t uitgeprobeerd.
T hoofdschudden was na een paar weken over.
Gewoonte.
Vera deed nog wel een half jaar ,zelfs moeilijk,met enkel eenhalster omdoen.
Is allemaal vanzelf over gegaan.
Good fore you!!

Mijn paard vindt het vervelend als er een riempje achter zijn oren zit,ik vlecht dus altijd het kopstuk iets naar achter in de manen in.
Ik kan er ook een bontje om doen (maar warm en dik) of een bredere riem (betere drukverdeling maar groot en lomp) dan doet hij het niet.
Dit werkt voor hem prima.Ik rij met alleen een neusriem,dus t is ook fijn om alles op zn plek te houden
Ik probeer een foto te plaatsen.

Mmm nu durf ik ook wel iets te bekennen:jaren geleden was mijn paard moeilijk te laden.Ik had echt mn best gedaan om het zorgvuldig te trainen,en na een paar maanden ging het heel soepel.
Dus vol goede moed een trailer gehuurd met auto met chauffeur en op naar de Veluwe.
Na een heerlijke rit door het bos wilden we weer naar huis.
Hij liet zich niet laden en ik voelde me steeds meer bezwaard tegenover de chauffeur die echt wel heel lief geduldig bleef.
Uiteraard allemaal omstanders die wilden helpen met bezems enzo maar dat wilde ik pertinent niet.
Na ANDERHALF uur was mijn lontje op,met een lege plastic cola-fles heb ik eerst een omstander weggemept en direkt erna op de kont van mn paard en ja hoor,daar stond 'ie,in de trailer,met n hoofd van 'ooooooooh bedoel je dat....' te vreten.
Nooit meer problemen gehad met laden...maar ik hou deze 'manier' angstvallig stil....

Suzanne Graauw schreef op zaterdag 17 juli 2010, 16:24: