Het heet inderdaad karperrug en verdient niet de schoonheidsprijs. De wervelkolom welft op die plek extreem naar boven. Wanneer het paard getraind wordt op ruggebruik, zullen spieren dat gebied wat kunnen opvullen waardoor de bult minder opvalt. Dit paard heeft ook nog eens een enorm recht kruis als van een tuiger, daardoor valt de karperrug des te meer op. Ik vermoed dat er gelders bloed in zit.

Na er toch wel maanden tegenaan gehikt te hebben, op dag 1 van mijn vakantie (mocht het mis gaan heb ik wat hersteltijd.. ) de moed bij elkaar geraapt:
Banjer het bitloze hoofdstel om gedaan en om het "feel free"-gevoel te completeren ook maar gelijk de net gearriveerde barebackpad op.
Met hartsalg 180 naar de bak, m'n zoontje geeft een voetje (hoe doen anderen dat, ik heb nb maar een grote pony!) en ...... er gebeurde niets! Ik dacht "stap"....Banjer deed "stap". Ik dacht "stop", Banjer deed "stop". Ik dacht volte, van hand veranderen, slangevolte 5 ......Banjer deed het allemaal! En echt, voor m'n gevoel gaf ik nauwelijks tot geen hulpen.....
Na wat rondjes in de bak waren we dat wel zat, dus dan maar gelijk alles: hup, naar buiten. Voor we goed en wel van huis weg waren, was ik compleet vergeten dat ik bitloos reed. Dat ik zonder zadel reed kon ik wat lastiger vergeten, maar gelukkig merkt Banjer dat ik er anders afstuiter, dus hij gaat braaf stappen. Dus, ik weet waar ik nu aan moet werken (maar hoe, da's nog effe de vraag) en het allerbelangrijkste:
Banjer is

Nou Angelique.... gefeliciteerd!
(zie je nou wel????)

Echt toppie hoor, echt!!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Leuk, altijd zo mooi om te lezen, en ik was net zo hoor, eng eng eng, wat was er nou eigenlijk eng?? Het maakt helemaal geen verschil, en dan dat heerlijke gevoel dat je het toch maar mooi geflikt hebt.

Anja S schreef op dinsdag 20 juli 2010, 0:42:


Ik moet jou ook heel dankbaar zijn; jij bent immers degene die hier al maanden geleden jouw bitloze hoofdstel van Pepper heeft gehangen met iets van woorden als "voor als je er aan toe bent".

Anja S schreef op dinsdag 20 juli 2010, 0:50:


Nou, dat eraf kukkelen als er zonder zadel aangedraaft wordt, dat is dus nu ook effe mijn uitdaging voor de komende tijd. Het is dus nu wel heel duidelijk dat er wat aan mijn zit mankeert. Weet alleen nog effe niet hoe dat aan te pakken. Op de club zal ik daarvoor niet hoeven te rekenen.....

angelique hage schreef op dinsdag 20 juli 2010, 1:01:


Ehh, ik ben ook niet meer zo helder: Roos alleen van de foto's dus, maar ben nou al smoorverliefd, wat een bloedmooi poepie. Ik hoop deze week voor de beschuit met paardenkeutels te gaan, past dat?

Wil schreef op dinsdag 20 juli 2010, 0:34:


Ja Wil, ik vraag me echt af waarom ik er zo lang tegenaan gehikt heb!

Isabel van der Made schreef op dinsdag 20 juli 2010, 0:37:


Nou, dat het geen verschil maakt, dat kan ik niet bevestigen. Het is alleen 100% het tegenovergestelde van wat ik dacht / had verwacht. Ipv dat Banjer alle kanten op zou vliegen (wat hij mét bit af en toe wel doet en waar ik dus ook tav bitloos bang voor was), was hij volkomen relaxed.
En nog veel opvallender: ik had het gevoel dat ik veel minder deed dan anders (voor m'n gevoel zat ik een beetje stilletjes af te wachten). Wat ik schreef, ik "dacht" een bepaalde hulp, gaf hem voor m'n gevoel niet, en toch deed Banjer het. Dus óf Banjer is telepatisch, óf ik kan veel beter rijden dan ik zelf denk ....ik denk eerlijk gezegd toch dat eerste....