Hoi Danielle,

Wat ontzettend goed dat je dit schrijft! Heel erg herkenbaar ook. Ik ben ruim 2 maanden in het bezit van een arabiertje, die in april 5 is geworden. Hij is op zijn 4e ingereden, wel met bit. De eerste paar weken met hem ging het ook erg goed, ik kon niet rijden omdat ik geen zadel had, wel ben ik veel gaan grondwerken, longeren en wandelen. Op een gegeven moment wilde het longeren niet meer. Daarna merkte ik dat hij met wandelen niet blij was, hij riep veel onderweg en wilde niet meer verder. Ook met opzadelen en rijden toont hij nu verzet. Eea kwam bij mij ook zeker door de spanning die ik had op mijn vorige stal. Dit weekend zijn we verhuisd naar een andere plek. Maar het allerbelangrijkste voor mij is: NIETS MOET! Ik moet niet rijden, hij moet niet netjes mee lopen, alleen omdat het zo hoort... Een goed gevoel is het allerbelangrijkst, en veel rust en geduld, zoals hiervoor ook al genoemd is. Ik herinner me een dag dat ik alleen met hem was, de rust zelve, lekker in de roundpen bezig geweest, en toen voelde het echt goed om er zonder zadel op te gaan zitten. Er moest niks, ik wist gewoon dat het klopte. Dit gevoel is waar ik heen wil. Ontzettend moeilijk, maar het gaat lukken, en jou ook! Heel veel succes, en vooral ook, plezier!