Coralie schreef op vrijdag 20 augustus 2010, 23:43:

Ik voer voornamelijk hooi dus door minder gras zal het niet gekomen zijn.

Vragen aan het heelal of dit jou paardje is?
Naar je hartje luisteren...?
Ik geloof erin

Christel Provaas schreef op zaterdag 21 augustus 2010, 8:04:


Oké.
Dapper van je dat je er aan begonnen bent, te stoppen met krachtvoer.
En niet direct weer terug grijpt naar t krachtvoer als het paard schraler wordt...

Coralie schreef op zaterdag 21 augustus 2010, 18:52:


Dank! Maar zo heel dapper is het niet hoor! Buck stond al 3 jaar succesvol op non-krrachtvoer, (die is dan ook i.r.) dus ik wist dat het kon. Had alleen het idee dat Cadiz, die nogal druk is, meer brandstof nodig had. Maar omdat hij door toedoen van mijn Moderne Bekapper eindelijk ijzerloos kon, doch een tikje gevoelig bleef op het harde, besloot ik hem ook qua krrachtvoer naar nul te reduceren. Het maakte niets uit in energie en hij liep daarna inderdaad beter op asfalt. Toch wat gevoelig voor suiker, ook al was de witte lijn okee. Echter dat hij nu bovenop 'kaler' wordt vind ik geen goede zaak, ik wil geen schraalhans onder mijn kont.
Ik had terug kunnen grijpen op de muessli die hij voorheen kreeg, maar ik wilde hem niet langzaamaan ook insulineresistent voeren, vandaar de keus voor bietenpulp.

Zo vang ik mijn paard!

Haha grappig.
Dat probeerde Tempête ook altijd met haar hertjes, toen ze jong was. (Toen liep ze samen op de wei met een kudde hertjes) Alleen was ze een stuk minder subtiel. Die ging gewoon volle charge die kudde in en probeerde er eentje te pakken te krijgen.
Jammer voor haar zijn hertjes sneller dan paardjes.
Pête heeft wel wat cutting-paarden als voorouders. Geen idee of zoiets genetisch is?
Ze vond hertjes jagen alleszins een leuk spelletje.

Piet schreef op dinsdag 24 augustus 2010, 7:07:


leuke zadekdrukplekken.....