Hallo allemaal,
Ik lees hier al lange tijd mee, en leer hier veel van. Heb lang getwijfeld of ik mijn vraag hier zou posten, maar mijn nieuwsgierigheid of iemand hier ervaring mee heeft, overwint het toch.
Ik zal de situatie even in het kort proberen uit te leggen. Het gaat om onze 10 jarige lusitano ruin. Hij is op late leeftijd, (8 bijna 9 jaar) gecastreerd.
Dit voorjaar zijn wij begonnen met hem in te rijden. Na veel geduld, (het is een beetje een watje ) en het duurt even voordat hij zijn angst overwint, maar nu accepteert hij een ruiter op zijn rug en kunnen wij rustig aan, met iemand ernaast, met hem stappen. Nu komt het probleem, wat doet hij nl. als er iemand op hem zit, dan zet hij zijn voorbenen kruislings voor elkaar neer. Dit doet hij in mindere mate als het zadel erop ligt, en niet als hij gewoon zo stapt.
Nu is onze vraag wat is hier de oorzaak van? Zelf denken wij aan een evenwichts probleem. Hij wil ook niet in draf als er iemand op zit, terwijl hij dit los en aan de longe super braaf doet, dan kun je de draf ook gewoon verruimen en verzamelen op commando.
Gaat dit probleem over door gewoon veel te trainen? Zijn hier bepaalde oefeningen voor? Over balkjes lopen of ander oefeningen?
Wij zijn zeer benieuwd of iemand hier ervaring mee heeft en/of suggesties heeft wat wij kunnen doen, of misschien juist niet moeten doen.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
groetjes,
Annelies

PS hij staat 24/7 buiten met 2 andere paarden

Spirithorses schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 19:59:

Nou of het niet te trainen is ... weet ik niet ... ik neem regelmatig Jeen en mijn twee labradors mee naar buiten. Ritje door de kwekerij en langs de paddenpoelen. Heel veel riet, gigantische houtsingels en ja ... twee labradors ... die rennen overal doorheen, zijn gek op water, komen door het riet achter mij of voor mij of naast mij weer te voorschijn. In eerste instantie sprongen zowel Jeen als Goke nog wel eens een pas opzij, maar inmiddels niet meer. Heb ik geleerd van Eddy, die nam mij een keer met Jeen en zijn honden mee naar buiten. Héél handige manier om ritselen, maar ook plotseling opduikende dieren te trainen. Afgelopen periode twee wilde zwijnen tegen gekomen en Jeen geeft er niets om. Neem je of een hond mee tijdens een buitenrit. Daar leren ze van en ze springen niet meer van iedere loslopende hond of geritsel tussen de struiken 5 meter in de lucht.

Bedankt voor de antwoorden!

@Piet, inderdaad, zoiets had ik in de tussentijd ook bedacht. Hoe ik het nu doe is: singel op gaatje 1, en hij blijft netjes staan: yes en meteen belonen. Zo met elk gaatje strakker. Alleen met nasingelen heb ik het nog niet zo gedaan, dat ga ik nu ook proberen.

@Dani: het helemaal van 0 af aan oppakken lijkt me ook een goed idee. Inclusief over hem heen hangen, zonder zadel of intentie om te gaan rijden. Maar inderdaad, ik vraag me ook af wat ik moet doen in geval van verzet, met name bij opstijgen. Ik zou denken: weer van voor af aan beginnen, en net zo lang doorgaan tot hij bij elke stap rustig blijft staan.

@Arina: ik had al wat posts van jou over Kyasa gelezen, veel herkenning! Bij Fyodor moet je ook erg zorgvuldig zijn, anders denkt hij: bekijk het maar. Strak aansingelen doe ik ook niet. Het is waarschijnlijk ook een kwestie van je paard steeds net voor zijn, denk ik, ook als ik jouw ervaringen lees.

Anja S schreef :>>

Hmm, ik vind mijn hond die de paarden door en door kennen toch iets anders dan opvliegende klapwiekende en schreeuwende fazanten.
Rest ben ik met je eens.

Groetjes, Pien