joop schreef op dinsdag 19 oktober 2010, 10:37:


Leuk! Vooral de titel van het onderwerp vind ik leuk. Want daar gaat het om he? Het is ónze interpretatie van wat er plaatsvindt. Jouw observatie werd gevolgd door het label "een hekel hebben aan" of "goede vrienden" of "hecht" of "front".
Het zal je nog verbazen dat iemand anders er iets heel anders in kan zien. We labelen allemaal vanuit ons eigen referentiekader.
Maar wat is het nu écht, in alle objectiviteit?

joop schreef op dinsdag 19 oktober 2010, 10:37:


Joop, grappig, hier precies hetzelfde.
Ik ken mijn paarden toch aardig en kan veel gedrag van te voren wel voorspellen maar soms zitten ook wij er flink naast en dat levert wel eens onverwachte situaties op.
Twee weken geleden is zo'n voorbeeld; onze nieuwe Warmbloed, Olivia (Olijf):

Die wilden we op het gemakkie wennen aan de Ambergroep omdat met name Amber een behoorlijke 'biatch' is tegen andere paarden, dus draadje ertussen om hen wat gewennings- en kennismakingstijd te gunnen. Want die arme Olijf zal de taal van de groep niet spreken aangezien ze al jaren alleen op stal stond en nu helemaal opnieuw moest socialiseren etc etc. Dáchten wij....

Amber gelijk hengstig, dus gebruik van gemaakt en de dag erna Amber en Olijf apart op een weitje gezet, dus dat liep al volgens plan. Maar wij zagen Amber Olijf nalopen en schuiven voor haar....
Enkele dagen daarna hun groepje (4 paarden) maar samen op de grote weide (ruimte), de andere 3 merries uit dat groepje beetje vies kijken maar Olijf draaide gelijk heel beheerst haar kont toe, bewoog zich wat naar achteren en er gebeurde helemaal niks en de andere dames schoven ook nog voor haar. Hm, dat hadden wij niet verwacht, die Olijf zit dus letterlijk goed in haar lijf (daarom ook die naam), reageert beheerst, maakt geen drukte en Amber heeft haar stapje teruggedaan. Waar wij erg blij mee zijn want Amber is een agressieve leider en dat gaf altijd veel onrust. Wat verzet van Amber gehad, duurde een paar dagen maar ze lijkt zich bij de situatie neer te leggen en is verder weer rustig en vriendelijk.

Eind van het verhaal is nu, na nog geen drie weken, Olijf aan het hoofd van de groep, alles rustig en het spul staat gezamelijk uit één hooibak te eten. Dat hadden wij dus nooit verwacht en al helemaal zo snel niet. Ik heb me echt het hoofd gebroken over hoe we deze nieuwe merrie in godsnaam in dat groepje konden krijgen met haar kapotte voeten. Olijf met oa haar HKO fase 4, buigpeesproblemen, cyste in het straalbeen ook van de ijzers met wiggen afgehaald en ze loopt prima (afkloppen).

Daar sta je dan te kijken met al kennis van de groep....

Groet, Pien

Ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand niet zó kon wegrijden . Gaat vast goedkomen!

Groet, Dani

Ja, zo simpel is het dus echt. Controle/beheersing zit em dus niet in dat stuk ijzer in de mond.
Ik wil er wel wat nuancering bij aanbrengen.

Een rijder die gewend is het paard op zijn/haar handen te laten hangen, constant het hoofd omlaag zit te vragen (zagen, trekken), het paard steeds aan de voorkant in de krul rijdt kan hierbij problemen verwachten omdat de neusriem van een bitloos hoofdstel niet gemaakt is om met constante aanleuning in de vorm van kopsjorren te rijden, dan gaat de huid van de neus kapot.

Elke vorm van rijden staat of valt met de training en communicatie die je met je paard aangaat. Rijden is samenwerken, beheersing, langzamer kunnen gaan, stoppen doe je niet op de teugels maar oa vanuit je zit en lichaamshouding. De teugels gebruik je pas in fase twee als je paard niet wil meegaan in dat wat jij vraagt en zelfs dan nog dient dat moment maar kort én in de meegaande beweging van het paard te zijn.

Toevallig heb ik onderstaande net nog aan mijn stagiaires zitten uit te leggen omdat één van hen een zeer voorwaarts paard heeft en zij durft nog niet het bit eruit te laten uit angst controle te verliezen:

Een zeer voorwaarts paard laat je tot een bepaald tempo 'opkomen' waarna je hem terughaalt naar een van te voren door jou in je hoofd bepaald tempo. Aan dat tempo houd je vast (=training). Wat je ook doet, met of zonder bit; het heeft geen enkele zin om aan de teugels te gaan trekken/hangen bij een te voorwaarts paard want je krijgt alleen maar verzet en trekkerij (wie het sterkste is). Dus moet je het anders aanpakken en een soort van cruise control instellen, het paard tot die gewenste snelheid laten opkomen, terugnemen, wij doen dat hier door pompend te remmen (1,2,3) in een pulserende beweging met je paard mee. Dan ontstaat er geen trekkerij maar een méébewegen en zo het paard naar je toe halen.
In deze techniek zie ik persoonlijk geen enkel verschil of je nu met of zonder bit rijdt, het gaat er niet om dat je symptoombestrijding toepast (een bit) maar dat je de oorzaak aanpakt dmv training en dus het paard ahw 'instelt' door hem telkens te belonen als-ie dat stapje langzamer opppikt, ook al begint het met enkele stappen (belonen), dáár waar hij zich aanpast aan de door jouw gevraagde snelheid (of langzaamheid).

Wat doet het gros van de ruiters echter; die zijn gewend met bit te rijden met constante teugeldruk en eenmaal bitloos gaan ze door op dezelfde voet en dat is zeer onprettig voor het paard aangezien dat een effect op de neus geeft (schuren, zwelling). En dan wordt er geroepen; 'mijn paard kan niet zonder bit want de neus gaat stuk'. Of: "hij luistert niet, hij trekt erdoorheen, ik doe maar weer een bit in".

Probleem (bij een manegepaard) is dat dat paard heus gelijk snapt wat de bedoeling is, maar dat die ruiters moeten omvormen. Dat er een goede begeleiding nodig is, dat die paarden waarschijnlijk niet gewend zijn te stoppen op de zit (leer je ze ook binnen 5 minuten overigens als je weet hoe dat moet). Blijft die manegeruiter kopsjorren aan de voorkant ipv het paard van achteren naar voren te rijden etc dan kun je aanpassingsproblemen verwachten. Nogmaals; het is het paard dat de taal allang spreekt, het is de mens die moet beredeneren, nadenken, en het vaak met grote moeite voor mekaar krijgt. Want ik heb in al deze jaren nog geen enkel paard meegemaakt dat ervantussen ging toen we voor het eerst het bit eruit lieten. Echt, nog nooit. Zelfs niet wanneer de ruiter nog niet goed kon rijden of bovenstaande manier nog niet eigen was.

Daarom zeg is: "Ja, zo simpel is het echt'.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 19 oktober 2010, 14:06:



Dankjewel Pien, dit is zeer duidelijk, technisch en goed beschreven, zelfs ik, als niet ruiter, snap het en bewijst voor mij dus meer en meer dat het probleem niet Bit - Bitloos is.

Dat Bit mag en kan volgens mij wettelijk verboden worden.

Want volgens mij lees ik dat de Bitloos ruiter meer controle heeft en dat de zadel rijder gewoon de teugels los kan laten - zoals ik zag met Tracey.

Wat ik me altijd afvraag als het zo duidelijk is, waarom doet niet iedereen het?

Dus dan kom je weer terug op voorlichting.

Helaas zal Paardrijden wel net zo iets zijn als Autorijden - er zijn goeie en slechte ruiters/chauffeurs. Geen idee, bestaan er Paardrijbewijzen? Zou leuk zijn als die alleen verstrekt worden aan Bitloos ruiters en de verzekering alleen Bitloos rijden verzekerd. Moet je eens zien hoe snel je resultaten krijgt. Mijn mening ...

Maar misschien heeft Paardrijden ook een hele boel te maken met jezelf overwinnen, leren leiding te geven, je opdrachten duidelijk over te brengen zonder machts (of onvermogen) uitingen. Iemand die niet goed in zijn vel zit zal meer leren van Bitloos, daar is het gelijk ook therapy voor en jezelf zo leren kennen is niet altijd leuk en de kans bestaat ... als ze eerst met bit gereden hebben, snel maar weer terug naar het Bit....! Zit ik er weer naast

Er is een manege niet ver van hier, en daar zouden alle PN'ers direkt de Animal Rights Activists naar toe sturen, maar ik ga daar toch eens een les boeken om te zien hoeveel werk er voor me te doen is in Bulgarije. Niet de eerste keer dat ik hier alleen op de Barrikade sta, maar ik doe wel altijd eerst mijn huiswerk.

Nogmaals bedankt voor de zeer duidelijk omschrijving. Chao

Inderdaad, zo simpel is het !

Een aantal jaren geleden hebben wij een "manegepaardje" gekocht : 14 jaar, ALTIJD bit, ALTIJD ijzers, ALTIJD zweep, ALTIJD sporen, NOOIT groen gras. Was buiten, zogezegd, heel moeilijk te rijden.

Gekocht en een figuurlijke seconde later : bit eruit, ijzers eraf. Zweep en sporen hebben we niet, wel gras. Dus beestje ook 24/7 buiten (weliswaar met open stal).

Paardje rijdt grandioos ! Ook tijdens buitenritten : door het dorp, langs auto's en traktors, ... Af en toe heeft hij een "stop-moment", maar zonder zweep (wel met respect en geduld !)krijgen we hem perfect terug in "1ste" !

Enkele weken geleden is zijn vorige eigenares (dierenarts !) op bezoek geweest en heeft met hem gereden : ze stond versteld hoe hij met sidepull te rijden is en hoe goed hij op zijn voetjes staat !

Heerlijk beestje ! 't Is waar, hè Pien ?!

Marianne Gomes schreef :

Ik zie eerlijkgezegd niet dat een bitloos of bitrijder meer of minder controle heeft.
Ik denk niet in termen van controle maar in samenwerking, vertrouwen tussen rijder en paard. Helemaal voorkómen dat een paard schrikt kun je bijvoorbeeld niet, ook al probeer je nog zoveel situaties te creëren waarmee je je paard kunt desesibiliseren; een vluchtdier als een paard kan altijd schrikken en sommigen willen wegvluchten. Indien je samenwerking met het paard in orde is zal dat paard na 2 tellen vragen: 'oké baasje, wat moet ik doen' en zich laten geruststellen. Of misschien schrikt-ie niet eens omdat jijzelf ook niet verschoten bent. Dat is in mijn ogen een goede is samenwerking. Jij kunt het paard geruststellen en ook: het paard láát zich door jou geruststellen.

In geval van Stacey Westfall ziet het filmpje er prachtig uit maar bedenk dat zij haar paard op een tradi manier (met bit en de hele rambam) beleerd heeft en tijdens het filmpje wel haar sporen nog draagt (als we het tebnminste over datzelfde filmpje met de reiningproef hebben). Van haar begrijp ik niet dat zij überhaupt nog met bit rijdt. Dus dat is niet helemaal een 100 % betrouwbaar gegeven, hoewel het er zeker wel mooi uitziet, absoluut!

Groet, Pien

yondan schreef :>

Nou en of !
Mooi voorbeeld dit.

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 19 oktober 2010, 14:06:

Als iedereen dit hele bericht van Pien nu eens uitprint, boven zijn/haar bed hangt en uit zijn hoofd leert ... driemaal daags verplicht leest en dit gewoon eens gaat ervaren ... dan kunnen we één onderwerp voor eens en voor altijd achter ons laten, dan hoef je namelijk niemand meer te dwingen het bit uit te laten

Anja S schreef :

Hahaha,