Aafke schreef op vrijdag 22 oktober 2010, 17:10:


Daar heb ik gekeken en een ruime week geleden contact gezocht, maar misschien klopt het mailadres niet, want ik heb tot op heden nog geen antwoord.

Merci Christel, dat is een heel mooi compliment, thx
Veiga paarden, naar wat ik ondervonden heb want heb er 3, zijn uiterst gevoelig. Sensitive in elke cel. Forceren maakt ze echt onhandelbaar en ongelukkig, gevaarlijk zelfs. Geen haar op mijn hoofd die hen dat wil aandoen. Het zijn niet de meest mooie paarden, de mijne althans niet, maar wel de fijnste paarden waar ik ooit mogen mee werken heb. Dit is een zeer interessante leerschool, vooral omdat Julie wil dat ik het zelf doe, onder haar begeleiding. Liebeth Milan had ik eerst gecontacteerd, maar zij had nog teveel werk. Ik ga aan haar wel een paar clinics volgen, waarvan ik hier al een advertentie gezet heb (de eerste gaat door in november als er nog geïnteresseerden zouden zijn). Dit zijn allemaal mensen die weten waar ze mee bezig zijn en mij op het goeie pad brengen met m'n meiden.

Ik denk dat het weer eens tijd wordt voor een updateje.

Na enig zoeken ben ik terrecht gekomen bij academische rijkunst, via de site van paardenbegrijpen.nl. Een tijdje geleden al een instructrise gemaild en vorige week woensdag hadden Kyliam en ik onze eerste les, grondwerk met een kaptoom.
Ik had mezelf al behoorlijk verdiept in de theorie. Maar het dan in de praktijk gaan brengen is weer een ander verhaal.
Maar Kyliam reageerde eigenlijk super. Eerst bestudeerd wat zijn dragend en stuwend been is, of hij rechts of linkshandig/benig is. En dan de eerste oefeningen met de kaptoom (dus zeker bitloos).
Voorwaardsneerwaards en achtertreden met het binnenachterbeen.
Langs 1 kant ging het heel makkelijk en had hij het snel door. De andere kant was juist heel moeilijk. Hij viel helemaal over de schouder, ging niet op eigen benen lopen enz. Dus veel werk om te oefenen.
Ik had met de lesgeefster afgesproken dat ik liever alleen grondwerk wil doen een tijd tot ik het gevoel heb dat hij sterker en soepeler is. En dan pas weer stapje voor stapje gaan rijden. Ze stond heel erg achter dit besluit. Ook is het geen probleem dat ik bitloos rijden wil.

De afgelopen anderhalf week (oke de dagen dat de auto stuk was niet mee geteld) heb ik toch flink met Kyliam geoefend. En het gaat steeds beter! Zelfs zijn moelijke kant ging vandaag voor het eerst echt beter. Ik beloon hem veel en tot nu toe lijkt hij het wel oke te vinden. Daarnaast wandel ik nog met hem aan de hand in het bos. Hij begint steeds rustiger te worden buiten. Vrachtwagens beginnen goed te gaan (die razen hier nogal veel langs) en vreemde paarden in andere weides die komen aanhollen, doen hem ook steeds minder. Zondag was er een koetsentocht en ook daar bleef hij vrij rustig onder. Hij gaat echt vooruit!

Hij heeft het nog steeds prima naar zijn zin met "zijn" merries. Wel heb ik ontdekt dat hij proppen maakt en moet ik de dierenarts/paardentandarts gaan bellen hiervoor de komende dagen. Hij kan nog wel eten maar als hij te gulzig eet dan krijgt hij het niet gekauwd. Maar misschien ligt het ook aan het wisselen van tanden. Ik weet het niet.

Naast Kyliam ben ik nu ook begonnen met een 2de paardje, Galaxy. Het is een merrietje van 4.5 jaar. Ze kent echt niets nog. Dus voorlopig is het wandelen aan een touwtje, leren poetsen, voetjes geven enz. En vooral vertrouwen opbouwen.
Vandaag heb ik haar even de kaptoom aan gedaan voor het eerst en haar laag gevraagd. Na een paar keer snapte ze dat wel. Maar het concept meegeven aan druk is haar nog vreemd.

Heerlijk om dagelijks bij de paarden te zijn. Ik hoop dat het weer nog lekker zo blijft als het nu is. Want al die regen vind ik maar niks.
Last van modder hebben we niet omdat er genoeg plek is gelukkig. Maar toch hoop ik dat het nog een tijd zo blijft.

Danielle