Marianne Gomes schreef op dinsdag 26 oktober 2010, 7:29:


De tradi's hier zijn nog wel eens gevoelig voor het argument dat als de bek als een blok beton voelt, je daar dus weinig meer te zeggen hebt. Echter, bitloos, kunnen de paarden hun mond niet opendoen, bit vastpakken, of de tong over het bit doen.
Het is niet de juiste gedachte, maar soms gaat het balletje wel rollen zo...

ziga schreef op dinsdag 26 oktober 2010, 8:47:


Ga eens met hem een dagje naar Pien! Niet om daar in discussie te gaan (Pien heeft helemaal geen in om mensen te overtuigen), maar om met open mind te ervaren hoe het kan.

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 26 oktober 2010, 11:56:


Als je er niet voor open staat ga je echt de charme niet zien van de 'blubberzooi' met smerige, harige en 'dikke' (hooibuik) paarden met raar tuig en rare zadels... (Sorry Pien )...

Vrees ik dan, maar goed, da's een kwestie van inschatten van die persoon...
(En een kwestie van de zomer-voorbij, helaasch...)

Volgens mij was vooral het advies te zorgen dat ze , door elkaar niet te verstaan, elkaar geen schade aandoen.
Een van mijn paarden is echt niet lief tegen honden en het is dan volgens mij toch ook die hond die moet leren uit de gevarenzone te blijven. En allebei leren dat ze respect voor de ander moeten houden. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, en ik heb het ook nog steeds niet voor elkaar en houd mn hart soms nog vast.
Ik zeg niet dat het niet kan , er zijn genoeg voorbeelden.
Maar als je hond een trap krijgt die gericht is kan dat wel een drama veroorzaken en daar werd je voor gewaarschuwd denk ik.
Ik heb al eens zo bij de DA gezeten dat ik echt dacht dat de hond eronderdoor zou gaan.
De trap recht tegen het hoofd vd hond zorgde eerst voor een fikse stuip van zeker een kwartier en pas toen we bij de DA voor de deur stonden. kwam er weer iets leven in en waggelde hij zelf naar binnen. (toch bijna 18 geworden, dat hondje)
Ik denk dat hij wel een paar dagen hoofdpijn heeft gehad, maar hij heeft er nooit van geleerd.
Liep later weer tussen de benen door zonder op het paard te letten en menigmaal kon ik hem maar net op tijd wegroepen.
Ik heb nu een grote hond die wel uitkijkt en dat gaat goed , maar ook een beagle die alleen maar aan vrete denkt en ook denkt dat er van alles te vrete is rond die benen en daar moet ik echt heel goed opletten want anders zit ik zo weer bij de DA...
Een gewaarschuwd mens telt voor twee ....

Ziggy wilt (wilde vooral) ook wel een ' dominant' gedrag vertonen als ik met hem bezig hem, maar dat is dan echt omdat ik dingen op een verkeerde manier vraag, te onzeker, te uitgesproken, onbegrijpelijk enz...
Gisteren was ik bv met hem bezig, hij schrok van het touw en trapte daar echt naar (maar ik stond aan het uiteinde van dat touw, dus hij trapte richting mij). 2 maanden geleden was ik hiervan in shock geraakt en had hij de overhand genomen. Nu ben ik gewoon rustig met het touw naar hem toegelopen, laten zien dat er niks aan de hand was en weer verder gegaan waar me mee bezig waren.
Als hij dus ' dominant' gedrag laat zien, WEET ik gewoon dat er iets in mijn vraagstelling niet klopte. En over het algemeen loopt het niet zo uit de hand dattie trapt naar het touw hoor :). Toen ik hem uit de wei ging halen, trok hij ook eerst zijn hoofd weer weg toen ik zijn halster aan wilde doen. Ongetwijfeld heb ik het dan te aarzelend gedaan, meteen opnieuw gedaan en er was geen probleem.

Maar goed, of het nou agressie of zelfverdediging is, er klopt hoe dan ook (meestal) iets niet aan je eigen houding en vraagstelling...
En dat kloppende hart, wat bij mij erg geholpen heeft is gewoon terug gaan naar oefeningen waarbij ik geen kloppend hart krijg, om er weer vertrouwen in te krijgen...

Geertje schreef op dinsdag 26 oktober 2010, 12:53:


Ik twijfel er geen seconde aan dat het probleem bij mij ligt.
Heb idd ook gedacht om nog maar eens wat stappen terug te zetten...

Opening van dit topic heeft ook als reden mijn kennis te vergroten. Meer kennis is minder angst. Ben ik al jaren mee bezig, maar loop toch af en toe nog aardig tegen de lamp.

Kijkend naar de filmpjes, lijkt het mij dat je focus teveel ligt bij haar hoofd / voorhand. Daardoor zijn m.i. de signalen die je geeft wat tegenstrijdig. Focus op de voorhand werkt remmend; dus misschien dat ze meer ontspannen en vrijer voorwaarts gaat als je je focus, positie en lichaamstaal richt op haar achterhand zolang je haar voorwaarts vraagt?

grts,
Karen

Hoi Tineke, deze man is ook een leerling van Solinski, hij heeft zeer goeie ideeën en zijn schat aan info is een geschenk dat hij met ons deelt, helaas... ...ik ben zo allergisch voor het ego van sommige mannen.
Ik zoek altijd naar integere mensen om les aan te volgen, of anders geeft het VUURWERK . Ariane is zachtaardig en het klikt via de telefoon, geeft les in hetgeen ik zoek, maar ik ken haar niet en weet niet of ze de kunst van Solinski werkelijk beheerst. Misschien gewoon het risico nemen en de stage doen volgende zomer. Is toch zonder paard.

Zijn site heeft niets te maken met het Lohhof, alleen dat ze dezelfde meester gehad hebben
En wat voor een meester... ik kan verkeerd zijn, maar soms lijk ik zaken te herkennen die Hempfling beschrijft in natuurlijk paardrijden, die uit het boek Freizeitreiten van Solinski komt. Ik weet het niet zeker, maar ook zijn zit lijkt enorm op deze van Solinski.
De manier waarop Solinski rijdt ziet er niet zo spectaculair uit als Nuno Oliveira
(is een oud filmpje, maar wel heel spectaculair)
http://www.youtube.com/watch?v=TfiTTyi2He8
maar des te meer harmonisch, bescheiden en alles op het gemakje.
Dat spreekt me zo erg aan...

Ken je de rijkunst, dvd's, boeken van Anja Beran? Dat moet jou dan ook aanspreken.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Karen Koomans schreef op dinsdag 26 oktober 2010, 13:28:


Bedankt voor het meedenken en ik snap ook goed je denkwijze. Maar ze werkt nu in dezelfde positie als met kaptoom en het is daaruit vanzelf ontstaan. Ga ik verder naar achteren, dan loopt ze niet om mij heen, maar gewoon weg bij mij.
Dat zou trouwens ook voor haar tegenstrijdig zijn met werk aan de lange teugel, waar ik bij de achterhand loop (is ze net pas aan het leren hoor)en ze dan rechtdoor moet lopen. Met mijn hand/stick leg ik bij het rondsturen echter evengoed wat druk op de flank (zie je misschien wel als je er speciaal op let?) om het ondertreden te bevorderen. (Kan zijn dat daar nog aan gewerkt moet worden)

Het probleem ontstond dus ook niet hier, maar gisteren in draf, nadat we het al een aantal keren hadden gedaan.
De oorzaak kan erin hebben gelegen dat ze vond dat het tijd was om te stoppen en gevoerd te worden (had twee dagen alleen mijn kop laten zien om te voeren), maar had mogelijk ook te maken met de hond. Die was ergens bang voor en kwam mij onder de voeten lopen. Daardoor had ik wat minder focus op Rappa en zij is toch een paard wat je test. Bovendien kan het wegsturen van de hond (met bijbehorende heftige armgebaren) haar enorm hebben geirriteerd. Denk ik dan. En die irritatie maakte ze zonder omwegen duidelijk. Als jij zo begint, dan zal ik.....
Gevolg was dat ik onzeker werd door haar ongeduld/irritatie/intimideren en daardoor waarschijnlijk veel te heftig reageerde met mijn armen/stick met dus tegengesteld effect. Ze werd pissig.

Vandaag opnieuw geoefend, maar draf ff laten zitten. Stapje terug dus en alleen in stap en dat ging goed, Zag kleine signaaltjes van haar kant... 'en als ik het nu eens niet doe?'
Heb min of meer geantwoord...'moet jij weten, maar dan krijg je geen beloning.' (ze kan altijd weg als ze dat wil... 6 ha plaats) Ze taxeerde mij wel, probeerde hier en daar een klein signaal ter intimidatie af te geven, vooral toen ik linksom vroeg (doet ze niet graag), maar uiteindelijk deed ze wat ik van haar vroeg. Heb uiteindelijk (na kleine rust) paar stapjes achterwaarts geoefend. (doet ze niet graag als ik ervoor sta, maar... then again... ze kan weglopen als het haar niet bevalt. Maar dat wil ze ook niet.) Eerst weer flink wat bluf van haar kant, maar idd.. als ik diep adem haal en rustig blijf staan, zonder sterkere signalen te geven, gaat ze overstag.

Het ligt dus echt aan mijn concentratie, het feit dat ik soms onzeker wordt en dan onzorgvuldig met signalen. Ze is enorm gevoelig voor signalen, wil wel testen of ze je kan overbluffen, maar wordt nijdig als je voor haar gevoel overreageert (silja heeft dat ook een beetje, maar niet in die mate) Ik merk soms dat een vingerbeweging al aankomt. Maar je hebt constant de overtuiging nodig dat je in staat bent leiderschap op je te nemen ... iets wat ze doorlopend toetst (is een ranghoge dame... dus logisch) maar meeeeennn wat is het moeilijk om je eigen emoties in bedwang te houden en juist te reageren.

Poeh..... da's op de milimeter nauwkeurig rijden. Zelfs achterwaartse galop.

Wat is de huidige dressuur dan saaaaaaaaaai he??

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Iemand heeft me dvd's van haar geadviseerd, maar wat ik zag was niet in de lijn van Solinski, alswel in de lijn van Nuno Oliveira (als ik me niet vergis een leerlinge van hem?). Mer dressuur-dressuur en meer English riding style (rechter bekken, Engels zadel)
http://www.youtube.com/watch?v=TJlIHQu5q-E
Ik vind het mooi om te zien, maar ik wil in geen geval terug die kant op met Iberische type paarden.
Anja rijdt op z'n Engels, op een Engels zadel, recht bekken en been onder haar, soms met haar ogen op de voorhand gericht . Dit is geen type wandelruiter, boscrosser, maar een pure dressuur-chic die accent op pistewerk legt.
De persoon die me over haar gesproken heeft, gaat haar naar België vragen voor een clinic volgend jaar, meer kanten van de Limburg als ik het goed op heb. Ik ben wel eens nieuwsgierig om eens kijkje nemen als toeschouwer alleszins, al is dit niet mijn stijl.

Ik vind niet veel van Solinski qua beeldmateriaal. Hij is jammer genoeg al gestorven.
Dit is enige wat ik vond:
http://www.youtube.com/watch?v=5oSES5CpnsI
Een jaar voor hij stierf denk ik is dit opgenomen:
http://www.youtube.com/watch?v=VeP-xC1oxrQ&feature=related

Dit is geen dressuur om te imponeren, maar om werkpaarden te gymnastiseren (en vertouwen te geven in de mens) die buiten op het veld hun werk moeten doen. Is een heel groot verschil met piste-werk op Engelse zadeltjes en spoortjes met de bedoeling een huppel-paard te creeëren. Voor wat? Om show te geven?
Ik wil graag een paard dat fit is om wandelingen te doen. Je kan niet omheen gymnastisch werk met Iberische paarden vooraleer buiten te gaan rijden. Is zoals met Parelli (ik weet niet waarom, maar denk dat beide paardemensen beetje zelfde doel voor ogen hadden, alleen Parelli heeft het meer gecommercialiseerd), je geeft ze eerst vertrouwen in jouw doorheen het gymnastiserend grond-en rijwerk. Als ik dit niet doe met m'n hete bom van een merrie, denk ik dat ik vlug in het decor zal hangen of zand zal eten bij de eerste buitenritjes...