Maria Delavega schreef op vrijdag 5 november 2010, 18:42:


Ik wil wel zeker ook een verstelbare keelriem aan die kaptoom.
Ik denk dat die bakstukken anders makkelijk in de ogen gaan zitten?
Maar qua neusstuk lijkt mij dat wel ok.

Soit, ik ga eerst eens kijken in die nieuwe winkel.
Ik weet dat 'Marjoman' dergelijke kaptomen heeft. Dus als ze die verkopen, ben ik al gesteld.
Want ik koop liever in een winkel dan via internet ofzo. Sta je niet zo snel voor verrassingen.

En je hebt gelijk ivm dat vergelijken van die situaties.
T'is inderdaad heel verschillend. Mijn reactie, heb ik vooral geschreven op die vraag van Pien, in welke omstandigheid je een bit zou gebruiken.
Ik heb trouwens ook nog een tijdje zo'n Duitse reus gereden. Ook met bit omdat dat nu eenmaal verwacht werd door de eigenaar. Maar met hem had ik dat dan weer minder een probleem gevonden om dat bit weg te laten.
T'was een reus van 1m76 maar stukken sneller, vinniger en soepeler dan mijn eigen kleine quarterdwerg. En t'was een stresser, altijd een heel gedoe eer ik hem zo ver had dat hij wat wilde ontspannen. Vooral loslaten eigenlijk.
En om los te laten heb je geen bit nodig
Maar zo'n grote logge Duitse heb ik (gelukkig) geen ervaring mee.
Het lijkt me ook niet zo leuk om daarmee te rijden?

Anja S schreef op vrijdag 5 november 2010, 22:01:


Het ging over traditionele instructeurs, over klassieke dressuur en lange teugel Anja.
Er was nog wel wat meer werk aan mij

Het paardje staat nu tegen nibbixwoud aan, staat in de nacht binnen en overdag buiten....
Maar goed, hij vraagt me steeds meer dingen dus denk dat hij me wel begint te vertrouwen, ik ga hem binnenkort ook helpen met rijden.. Ben benieuwd

Ik heb hem in het zwart besteld

Ik heb een vraag: waarom mag je tijdens een dressuurproef je paard niet belonen?

Ik "snap' dat een voertje en een aai/krabbel het beeld verstoord, maar zachtjes met stem is toch prima? Het gaat er toch om dat je een eenheid vormt, dit uitstraalt en het allerbeste uit je paard haalt?

Helemaal mee eens! Ik snap er ook geen fluit van! Het is toch super als je paard doet wat je van hem vraagt. Dan is het natuurlijk fijn als je een complimentje kunt geven! Wel zo paardvriendelijk!
Maar er zijn wel meer dingen die 'raar' zijn in de dressuursport.

ziga schreef op zaterdag 6 november 2010, 9:05:


Geweldig, dit is nou eens leuk om te lezen. Bravo Nu alleen de staldeur 's nachts nog even stiekem open zetten... Jullie komen er wel

Hoi,
aan Anja S: we rijden met touwhalster in wei (één met een dikkere touw, dus zo geen heel fijn dingetje). Maar paard werd opgeleid (niet door ons) op een traditionele manier, dus met bit (gebroken trens, kreeg z'n hoofdstel mee), dus buiten op wandeling doe ik dat aan, omdat hij dit gewend is. Ondertussen gebruik ik liever een westernhoofdstel met snaffle, en ik rij buiten met een losse teugel, zo ik kan voelen dat hij vb kauwt op z'n bit en geeft me zo ook informatie. Hij stapt buiten heel ontspannen, behalve als er vb tractor voorbij raast, dan heeft hij toch even contact nodig, doe je dat dan niet dan gaat hij z'n eigen ding doen, wat echt te vermijden is hoor! Dus dat contact geeft hem op dat moment steun - en uiteraard gaat het om een zacht contact - werkt voor hem geruststellend of houdt hem even bezig of zo. Ik ben 1 keer zonder bit op straat geweest (ach gewoon rustig een klein ommetje) en paard ging licht steigeren op het kruispunt en daarna gaf hij enkele bokjes, doet hij anders niet. Toch nog ons geplande ritje gedaan hoor!
Ik doe het hoofdstel met bit dus enkel buiten op wandeling , omdat hij voor hij bij ons kwam steeds zo werd gereden, dus met bit.... ja toen we hem kochten kende ik zelfs het bestaan van bitloos niet (sorry hoor)
We moeten ons paard dus eerst leren 'contact te zoeken tijdens een spannend moment' op een andere manier (op de zit / ademhaling / stem van de ruiter) niet makkelijk hoor aangezien hij andere dingen 'ingestoomd' kreeg voordat hij bij ons kwam. Als hij dat kan , dan durf ik gerust bitloos buiten rijden. In de wei kunnen we hem vb halthouden op de zit/ademhaling, maar buiten nog niet...maarja de wei is niet zo spannend voor hem he.
Wat ik nu ook merk is dat hij waarschijnlijk bij z'n vorige eigenaresse wel gereden is met sporen, en dat hij alles wat snel heeft moeten leren... haar boodschap was: hij moet nog verder doorgereden worden...maar soms heb ik echt meer de indruk : we moeten terug opnieuw beginnen. Want op de manier waar we nu mee bezig zijn (proberen te 'verzachten') heb ik de indruk dat hij 'denkt' dat het allemaal niet hoeft en dat hij soms z'n eigen ding kan doen...en het is een echte fjord eh !
groeten
Hera

Hoewel ik ben van het belonen, ben ik het er niet mee eens.
Voor mij geldt dat elke betere stap naar een gevraagde prestatie een markering en daarom een beloning waard is
Omdat je traint zal je steeds meer "gedrag" vragen voor de markering, dwz "Wat je nu doet, doe je goed en daar krijg je een beloning voor" komt.
Je blijft niet belonen voor iets wat je paard allang kent. Dat moet een opdracht zijn die op cue staat en de kwaliteit van de uitvoering moet ingesleten zijn.
Bij dressuur is de hele wedstrijd één lange oefening geworden. ( allerlei samengestelde kleinere oefeningen ) waarvoor je dus tussentijds niet meer hoeft te belonen, maar pas nádat het paard de hele uitvoering heeft gelopen. Want het presteren tijdens een wedstrijd moet op dat moment het resultaat van de training zijn
En dan mag je hem van mij ook de hemel inpijzen.

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Piet schreef op zaterdag 6 november 2010, 11:15:

Precies, mijn gedachte, anders ben je de "dressuur proef" aan het gebruiken als een training. Dus pas belonen NA dat de proef is afgelegd.

PS, een paard heeft zo'n scherp gehoor, dat ie jou fluisteren (tijdens de proef) absoluut hoort

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Clickerend iets oplossen is niet altijd mogelijk, neem nou een behandeling in een kliniek b.v. Maar daar geven ze haar dan gewoon een roesje.

Zeker als wantrouwen/angst de overhand neemt bij Peppermint wordt het lastiger. Daar kwam ik vandaag weer eens achter.

Ik heb een peesschedeontsteking in mijn rechterhand... Maar Peps hoeven wil ik wel goed bijgehouden laten, omdat te lange hoefwanden aan haar voorhoeven gauw plat gaan groeien. Nou had ik na lang zoeken een natuurlijk bekapper (naar Jochen Biernat) gevonden maar die heeft zijn been gebroken.

Op stal kwamen vandaag een smid en een blootvoettrimster de paardenvoeten doen. Ik ben eerst maar eens gaan kijken, en dat viel reuze mee! Het enige waar ik wat tegen kon hebben was het snijden van de stralen. Maar dat was wel tegen te gaan. Had de beste man zijn methode volledig tegen 'natuurlijk' ingedruist was er geen beginnen aan geweest.

Maar ja, Peps staat op die plek net 2 weken en is nog nooit op het terrein geweest, of in de stallen. En dan nog een stel vreemden die haar voeten willen vasthouden ook. En ga als vrouwtje maar eens uitleggen wat clickeren is aan mensen die een andere taal spreken...

Dus dat werd praktisch één groot gevecht! Er zijn namelijk wat dingen die je als vreemde niet met haar kunt doen:
- haar vastbinden om haar voeten te doen,
- haar voeten hoog optillen, vooral achter,
- haar voeten achter naar voren trekken om op een bokje te zetten.
- zonder haar vertrouwen clickerloos enge dingen doen zoals voeten pakken.

Na ja, géven doet ze ze wel maar als je ze dan vast blijft houden wordt het te gortig.

En daar zit ik dus mee: het mooist zou het zijn als dat dus clickerend opgelost zou kunnen worden, maar ik kan moeilijk allemaal vreemden al clickerend haar voeten laten doen lijkt me. Die smid had daar ook amper de tijd voor, want dát is het wat het een vreemde kost: tijd. In dit soort gevallen hebben desbetreffende 'vreemden' de tijd vaak niet om eerst haar vertrouwen te winnen.

Soms denk ik wel eens; is issues oplossen via b.v. Parelli (waar ik ooit begonnen ben) dan misschien toch handiger... Er werken tenslotte veel meer mensen met paarden via druk/druk weg laten vallen.

Wat vinden jullie? Pak ik het toch goed aan of niet?

PS: omdat ze zo'n gevecht leverde kreeg ze wel het etiket dominant op geplakt. Ik zie alleen maar wantrouwen en angst maar misschien ben ik abuis. Als een paard van nature 'dominant' is zie je dat dan ook niet in kudde verband? Peps staat altijd in de onderste regionen in de rangorde, welke kudde dan ook...

O, en ik moet haar minstens gaan longeren om haar bespiering goed te krijgen want die is nu arm omdat ik niet op haar rij. Daarom is ze ook zo stijf, want alleen weidegang is niet voldoende voor een paard schijnbaar, zelfs niet in de rotsachtige Eifel. Laat ik nou denken dat we paarden moeten trainen omdat we er heel onnatuurlijk bovenop willen gaan zitten, en dat het dus niet nodig is als ze lekker haar eigen boontjes staat te doppen in een weide met soortgenoten.