Als je de 'eisen' van een dressuurproef leest 'harmonie en ontspanning' maar da's allang niet meer waar de jury hoge punten aan geeft jammer genoeg. En kennelijk hoef je dressuurmachientjes ook niet te belonen tijdens een proef.

Natuurlijk bekappen? Da's yoga met paardenvoeten

MarshaBart schreef op zaterdag 6 november 2010, 16:42:


Nee, die slaan hun paard zowat aan gort na afloop van de proef.
En maar denken dat die enorme klappen op de hals door het paard als beloning worden ervaren.

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 6 november 2010, 16:35:

Elzaliene schreef:
Dus dat werd praktisch één groot gevecht! Er zijn namelijk wat dingen die je als vreemde niet met haar kunt doen:
- haar vastbinden om haar voeten te doen,
- haar voeten hoog optillen, vooral achter,
- haar voeten achter naar voren trekken om op een bokje te zetten.
- zonder haar vertrouwen clickerloos enge dingen doen zoals voeten pakken.

Na ja, géven doet ze ze wel maar als je ze dan vast blijft houden wordt het te gortig.

En daar zit ik dus mee: het mooist zou het zijn als dat dus clickerend opgelost zou kunnen worden, maar ik kan moeilijk allemaal vreemden al clickerend haar voeten laten doen lijkt me. Die smid had daar ook amper de tijd voor, want dát is het wat het een vreemde kost: tijd. In dit soort gevallen hebben desbetreffende 'vreemden' de tijd vaak niet om eerst haar vertrouwen te winnen.

Hallo ? Dominant paard?
Jij gaat met haar om om zoveel mogelijk uit haar te krijgen door te zorgen dat ze de dingen wil die jij wilt en dan komen er mensen die aan haar trekken. en duwen en dan is het ineens een dominant paard? Dan moet ze ineens maar gewend raken aan druk en als ze het niet doet méér druk?
Wat dacht je ervan om, omdat je een probleem hebt met je hand, jouw paard te leren aan een schuurmachine in de vorm van een haakse slijper te wennen en het bekappen voortaan mechanisch te doen? Zoveel lichter en dat kan zelfs met je "verkeerde "
handje. Dan heb je geen vreempies nodig.
Nog even en m'n nieuwe DVD komt uit. 'Natuurlijk Bekappen met machinaal gereedschap', Mooi Sinterklaas cadeautje

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Ans Jondral schreef op vrijdag 5 november 2010, 13:37:


Hé Ans, even terzijde , wil je eens kijken of ze daar deze botjes hebben:
. Ze waren te koop bij een Franse dealer van Marjoman die failliet is. Ik zou ze heel graag kopen. Mocht iemand tips hebben waar ik ze eventueel zou kunnen vinden...

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 6 november 2010, 16:35:



Je paard kan beter tijdelijk met te lange hoeven staan. neem meer tijd een andere bekapper te vinden.


Je moet gewoon meer trainen, je kan met je peesprobleem toch wel gewoon doorgaan met de clikcertraining? Misschien eens samen werken met iemand die ook clickert zodat contact met vreemden makkelijker wordt?


Ik heb veel geparellied maar voor mij staat vast: het haalt het qua snelheid en effect niet bij clickeren, en clickeren is ook nog veel leuker.


Je paard weghouden bij dit soort "paardenmensen"

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 6 november 2010, 16:35:

Wantrouwen en angst is ook mijn eerste gedachte.
Maar als jij nooit iemand ander toelaat, komt daar ook geen verandering in.
Als iemand anders de voeten zou doen en JIJ staat bij haar hoofd;
Hoeft ze niet vast te staan,
kan je belonen (clickeren) als ze doet wat gevraagd word,
geef je haar vertrouwen, dat ze anderen ook kan vertrouwen.


Dan heb ik hier een uitzonderlijke Shire staan, zeker.
LUI ja, maar soepel en fit en dat op een vlakke wei

Ik weet ook niet of boontjes wel zo goed zijn voor paarden.
En als je jonge paarden alleen maar de boontjes laat doppen, zou je wel eens aangeklaagd kunnen worden voor kinder arbeid

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Patricia van Baarlen schreef op vrijdag 5 november 2010, 20:10:


Als er JKK staat zal het wel arme grond zijn inderdaad, overigens het beste middel tegen HB. Mijn ervaring is; hoe groter de kudde hoe leuker het is. ipv foto's kan ik ook eens langs komen, ik kom nog wel eens in Montignac.

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 6 november 2010, 16:35:


Hoe bedoel je stijf? Stijver dan een normaal paard? Een paard wordt toch niet stijf van in een weide te lopen? Zeker niet in de Eifel?
Of bedoel je stijf in de zin van niet rechtgericht zijn voor het rijden?
Bespiering arm als je paard de heuvels op-en af moeten, ik vrees dat dit niet normaal is.
Ik schrok me een 'hoedje' toen ik de laatste keer naar m'n meiden ben gaan kijken. Hun poepjes en halzen zijn vreselijk gespierd en veel harder geworden. Maar die rennen uit zichzelf wel heel graag de heuvels op-en af. Misschien is dat bij jouw paardje anders?

Iemand vroeg een goed kaptoom (ans geloof ik)
Deze heb ik sinds een paar weken en ben er heel tevreden over.
http://www.kraemer-pferdesport.de/Gold-Medal-Kappzaum.htm?websale7=kraemer-pferdesport&pi=3363&ci=247714

Ik heb vandaag voor het eerst gelangeteugeld

Ik heb je probleem gelezen en vraag me ook af of het bit in deze situatie ECHT verschil uit maakt. Denk dat er ergens een probleem aan de basis ligt. Als het paard zijn been naast de massa zet lijkt me dat er daar eerst aan gewerkt moet worden. Kyliam doet dit ook. Been naast de massa. Nu ben ik echt heel basis via academische rijkunst aan de hand met dus die kaptoom aan het werken. En ja het is heel veel werk hem sterker en soepeler te maken. Ben nu een maand bezig en hij houd zijn rug nog steeds vast langs 1 kant. Toch viel me vandaag op dat hij met gewoon rechtuit stappen zijn achterbenen beide nu onder de massa had! Dus toch net dat beetje sterker.
Ik weet niet of dit me uiteindelijk gaat lukken. Ik sta nog aan het begin. Maar ben wel vast besloten om hem inderdaad sterker en soepeler te maken voor ik weer ga rijden.

Ik hoop dat het je gaat lukken.

In ieder geval veel plezier met je paard! Met of zonder bit

groetjes
Danielle

Dat is dezelfde kaptoom als deze die Florien gebruikt. Ik durfde de link hier niet opzetten omdat er wellicht weer een boel negatieve commentaar zou op komen.
@ Ans, ik heb waarempel nog een foto gevonden van die ruin waarover ik sprak. Een hele ouwe, was van toen hij net zadelmak was.
http://www.mijnalbum.nl/index.php?m=fto&a=73&id=211623513&key=BOZKGE6V
Op school noemden ze hem kameel, maar 't was een schat van een paard.

je kan die bitstukjes er gewoon vanaf halen. Ze liggen netjes op de koelkast voor als ik nog eens ergens (niet voor bitten) leren riempjes voor nodig heb. Je weet maar nooit

Patricia van Baarlen schreef :


Volkomen normaal gedrag dat je inderdaad vaak ziet als nieuwe paarden aan elkaar voorgesteld worden. Maakt ook niet uit of dat twee merries zijn, ze kunnen instant hengstig worden van elkaar. Of dat een echte hengstigheid is, compleet met eisprong, betwijfel ik. Meestal duurt dit maar een paar dagen terwijl een echte hengstigheid langer duurt en heviger is. Hoewel het wel de hengstigheid in gang kan zetten zie ik hier bioj onze merries. Wat je ook ziet is dat een merrie kan piesen van nijd of angst (als ze achterna gezeten wordt bijvoorbeeld). Dat is dan geen pismerrie, niet hengstig ook, maar ze kan gewoon een beetje plas even niet ophouden tijdens het wegrennen.

Dat gegil, gesnuffel, slaan met een been is gewoon contact maken en de een doet dat wat meer dan de ander. Ik denk hierbij wel dat de hogeren feller reageren of ik heb gewoon een stel schreeuwbakken hier. (bij ons overwegend merries, dat is toeval trouwens).


Ik heb hier nog niet ontdekt dat bijvoorbeeld een ranghogere dit (plassen) meer doet dan een ranglagere (ik heb het nu even over merries onderling he). Ik zie het de een gewoon wel doen en de ander niet. Wel maken wij daar gebruik van, als blijkt dat een merrie echt wel hengstig is ze meestel into contact en zal ze vriendelijker zijn en toenadering zoeken. Soms heb je de heleboel aan het druipen (hihi) en dat is een mooi moment om er een nieuw paard bij te introduceren, vooral al sde leidster ook meedoet. Zelden toestanden met wegjagen dan.

groet, Pien

Volgens mij is het toch zo dat wanneer je tussentijds beloont, dus extra aanspoort om het nog beter te doen, dit tot nog mooiere resultaten kan leiden. En voor het paard nog meer plezier geeft. Of als het tijdens de proef zichzelf overtreft, dat je dit dan direct beloont. Toch veel leuker voor dat paard?

Piet schreef :


Hier ben ik verbaasd over, jij die dat zegt?

Ik begrijp denk ik wel hoe je het bedoelt hoor, maar nu komt er een verschil kijken want ik beloon wél wat het paard allang kent. Een kort woord ('good girl), een heel klein kriebeltje, een moment van release. Voor mij houdt dit contact in, even laten weten dat je het waardeert dat het paard dit snapt, een wederzijds gevoel. Heel kleine tinteling maar, want ik ben ervan overtuigd dat het paard dan nét dat extra dingetje geeft. Vanuit een soort gezamenlijke flow zeg maar.


Een van mijn lespaarden, Moira, is wat men zegt 'een moeilijk paard'. Sinds een paar weken ben ik haar aan het rijden om haar beter te leren kennen en om erachter te komen waar nou precies die schoen wringt. Nou, en dan kom je erachter dat er helemaal niks aan de hand met haar is, maar dat ze vraagt om duidelijkheid, niet houdt van gesodemieter of druk, maar gáát voor die beloning. Door tegen haar te praten moedig je haar aan en zet ze net die extra stap. Maar het gaat om het moment, dát is voor veel mensen misschien nog wel het moeilijkst te bepalen en dan verzanden ze weer in overloos gezwets en inhoudsloze praat waar het paard niks aan heeft en sterker nog, waarvoor het zich afsluit en dan bereik je precies het tegenovergestelde.

Moira is een staker, die gaat op précaire momenten (verkeer, voorop moeten lopen) op de rem en dan kun je benen geven wat je wilt, ze verstijft, staakt en blokkeert. Door dat moment nét van te voren aan te voelen (en daarvoor moet je het paard kennen en een beetje kunnen rijden - timing -) kan ik haar daar al eens doorheen helpen door haar van te voren aan te moedigen (stem, zit). Zéér lichte beendruk kan ook maar meer om haar richting naar voren aan te blijven geven (begrenzing). Maarrr, gebruik ik dit als drukmiddel heb ik pech en ben ík degene die weer tot 10 mag tellen (en dat moet je vaak met dit paard) . Kwestie van uithelpen dus en niet pas belonen als de prestatie geleverd is. Uiteraard beloon ik bij de minste of geringste beweging voorwaarts maar het is meer een soort van open aanmoediging naar vóren, en in beweging houden. Valt de beweging weg (staakt ze) dan is het véél moeilijker dat weer in gang te krijgen.

Ik ben dus niet heel statisch van pas achteraf belonen, ik ben ook van de aanmoedigende.
Ik zie dat de paarden daar wel bij varen en het onderhoudt een stukje communicatie.

Groet, Pien