Martine Tiessen schreef op zondag 7 november 2010, 13:26:


Als je dit na een week - elke dag het terrein verlaten - nog steeds zo moet doen, denk ik idd dat er structureel iets "fout" zit.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Maria Delavega schreef op zondag 7 november 2010, 13:31:


Eens, maar het is in dit geval een foto van Mary Wanless zelf, en ik neem aan dat zij pas een foto van zichzelf op haar eigen website plaatst als zij het een goede representatieve foto vindt.

Nou, het gaat om ongeveer twee keer in de week het terrein verlaten. En soms gaat het goed (gewoon in een keer) maar soms ineens weer niet.

Nils Vellinga schreef op zondag 7 november 2010, 12:50:


Ik ben sidepull-leek, thx voor advies . Zal dus eerst even testen.

@Martine: zou het kunnen helpen om eerst wat speels grondwerk te doen voordat je het terrein afloopt met haar? Dit doe ik ook wel met mijn jonge merrie en dan heb ik veel meer het idee dat ze 'met mij mee wíl gaan' in plaats van dat ze meegaat 'omdat het moet'.

Groet, Dani

Het is wel heel interessant om even haar site te lezen. Ben blij dat ik dit leerde kennen.
Mary beschrijft hier dat ze gefrustreerd was omdat ze niet zoveel vooruitgang maakte als de andere leerlingen en ze heeft een hele weg afgelegd om te weten wat juist maakt dat de ene beter kan rijden dan de andere. Deze weg heeft haar duidelijk veel inzicht gegeven en ze is duidelijk een zeer goeie coach geworden voor oa bekende ruiters. Ik vind de foto ook verre van ideaal. Als ik dan toch zo vrij mag zijn om te oordelen, dan vind ik dat zij teveel aandacht schenkt in het perfect zitten, perfect rijden, maar juist dat wat ze zo graag wil: het gevoel, lijkt hier ver weg. Het ziet er wat mechanisch uit, niet ontspannen. Dat spiegelt ze op haar paard. Die loopt naar mijn gevoel ook niet soepel, maar met dezelfde mechanisch verkrampte houding. ineengekunsteld door vele uren oefenen.
Is een les, niet willen perfect zijn, want dan lijk je te verkrampen, hoe goed je het theoretisch dan ook allemaal weet.

Ook ik rij verre van perfect!!!!!!!!!!!!! Maar wil toch ook even schrijven wat ik zie.
In de eerste plaats loopt het paard nog redelijk op de voorhand. Het paard drukt ook de rug weg en trekt zijn hoofd omhoog. Meer omlaag getrokken van voor dan vanuit de achterhand omlaag gereden.
De ruiter vind ik haar bekken niet goed houden. Te veel spanning in de onderrug en te weinig op haar achterwerk zitten.
Wat ik wel heel goed vind uitzien is de ligging van haar benen. schouder heup enkel vormen mooi 1 lijn.

Das een beetje wat ik zie op die 1ne foto. Wat inderdaad niet echt representatief is denk ik voor iemands rijden.

Maar tja, wie rijd er wel perfect he...??

joop schreef op zondag 7 november 2010, 12:34:


Is 'rijden met gevoel'/ride with you mind, en geen centered riding.

Niet dat het allemaal nou ontzettend belangrijk is, die termen, maar voor er verwarring ontstaat.

Ik heb het boek van haar hier liggen maar heb het nog nooit helemaal gelezen eigenlijk...

Maria Delavega schreef op zondag 7 november 2010, 14:15:


Daar zou je wel een helemaal gelijk in kunnen hebben.
Als je verder leest op de website zie je dat MW zelf in haar artikelen uitgebreid commentaar geeft op toegezonden foto's van paarden met ruiters.

Martine Tiessen schreef op zondag 7 november 2010, 13:43:


Het lijkt na 'n bepaalde periode van niets doen (b.v. een paar maanden tegen de 40 graden of zo) verergerd. Ook is er soms m.i. helemaal geen reden voor.
Precies wat je zegt. Soms is er kennelijk niets aan de hand, en soms wil het paard gewoon iets niet.
Uit z'n terrein halen wil niet zeggen dat ik erop zit. Kan ook zijn dat we even gaan wandelen voor een verse hap gras of zo... Dus ook leuke dingen.

Je vroeg ook nog of clickeren zoals jij doet verstandig is.
Ik doe in feite hetzelfde. Ik zou niet weten wat de oplossing dan wél is.
Volgens mij is er geen andere manier.

@Nils, ik denk dus niet dat er structureel iets fout zit. Als jij wél denkt aan iets... lees ik het ook graag.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.