MarshaBart schreef op zondag 7 november 2010, 18:07:


Ja, in de buurt maar ook verder weg, net waar iets te doen is. Ik neem met of zonder paarden deel aan clinics en soms organiseer ik zelf een (reeks van) lesdag(en) van iemand die mij aanspreekt om zijn benadering. Uiteindelijk krijg je zo een soort 'raakvlakkenplan' waar je je bij thuisvoelt. Van wie had jij les? (mag per mail).


Bij mij is op die manier ook het balletje definitief aan het rollen gegaan!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

het lijken me geen angstplasjes; want hoewel mijn merrie vrij onzeker is naar andere paarden toe, lijkt het eerder een beetje uitdagend. Ze loopt niet weg of zo.
Interessant is ook dat juist de 2 merries elkaar steeds maar weer opzoeken; de ruin, het veulen en de ezel doen helemaal niet mee in het gekrakeel van de dames.

Waarom zetten jullie juist paarden bij elkaar als ze hengstig zijn? Geeft dat niet juist veel onrust? Worden ze ook toegankelijker voor merries ipv alleen naar hengsten toe?

Patricia van Baarlen schreef :

Als ze hengstig zijn willen ze graag vleien en tuttebellen met de andere paarden, dan zijn ze vriendelijker dan wanneer ze niet hengstig zijn en daar maken we dus gebruik van bij het introduceren van een nieuw groepslid.

Ja, onderling naar merries zijn ze dan toegankelijker, en natuurlijk ook naar de ruinen/hengsten toe.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 8 november 2010, 15:11:


boeiend