Hoi,

Ik heb mijn haflinger merrie nu al zo'n 9 jaar. Ik rij 1/2 keer per week op haar (wil wel vaker, maar ben helaas nogal druk met school...) Graag zou ik met haar gaan mennen. Het probleem is alleen een beetje dat de laatste keer dat ze voor de kar heeft gestaan, ze een ongeluk heeft gehad. Dit is nu een paar jaar geleden, daarna heeft ze nooit meer voor de kar gestaan. Ik denk dus dat ze helemaal opnieuw beleerd zal moeten worden.
Bij dat ongeluk is de kar omgevallen en vielen wij eraf. Me vader heeft hierdoor zijn heup gebroken. Hij mende toen met haar en heeft ook een mencursus gedaan. Ik ben zelf daar altijd bij geweest, dus weet ook wel wat van mennen. Al is het wel weer een paar jaar geleden..
In die tijd is ze beleerd door mijn tante, heel traditioneel en met bit. Ik rijd nu al ongeveer 6 jaar bitloos en ben dus echt niet meer van plan om ooit nog een bit in haar mond te doen. Heeft iemand een idee of er iemand hier in de buurt is om mij te helpen met het beleren, bitloos? Probleem is beetje dat ik in Friesland woon en heb het idee dat ze hier nogal achterlopen wat betreft bitloos enzo. Of zou ik haar zelf wel kunnen beleren? Longeren met dubbele lijnen kent ze al en is geen probleem. Heb nog geen tuig, dus kan nog niet veel verder.
Maar denken jullie dat het te doen is om haar bitloos opnieuw voor de kar te krijgen? Ben ergens wel bang dat ze een trauma heeft overgehouden aan het ongeluk. Kreeg van iemand ook de tip om haar voor een sulky te zetten, die kan niet omslaan. Wat voor bitloos hoofdstel is het beste voor mennen? Ik rijd haar met Sidepull, maar is dit wel geschikt voor de kar?

Nouwja.. Beetje veel vragen. Hoop dat iemand me een beetje verder kan helpen!

Zoë

Martine Tiessen schreef op zondag 7 november 2010, 17:47:


Tsjonge, ik lees hier gewoon steeds mee alsof het over Niek gaat. De rem veranderd zelfs in achteruit wanneer je benen geeft onder het zadel of aan de langelijn aanspoort bij het wandelen. Het terrein verlaten blijft lastig met hem. Eénmaal een honderd meter onderweg gaat het wel weer goed, totdat je bij een kruising (oa.in het bos) komt........eerst moet er gekeken worden pas daarna oversteken of afslaan. Zelfs met een ander paard erbij vertoond hij dat gedrag nog wel, al is het iets minder hardnekkig.

Nils Vellinga schreef op maandag 8 november 2010, 21:02:


Haha, erg leuk om te doen wanneer je ook heeeel veel tijd hebt op een dag. Zo ben ik ook ooit begonnen. Ik kon beter een kussentje meenemen om op te gaan zitten zolang kon ik wachten op beweging in die 4 benen. En dat langs een weg waar de auto's met 70km per uur langs komen razen terwijl je paard uiteindelijk besluit maar weer eens de achteruit schuin over die weg in te zetten.
Niek is dol op voedselbeloning, maar 'home sweet home' had toch nog net iets meer voorkeur bij hem.

Stephanie Pots schreef op dinsdag 2 november 2010, 6:28:


En? Heb ik teveel gezegd?

Ilma Meijer schreef :>

En hoe los jij dit op, Ilma?

Groetjes, Pien

Absoluut niet! Ik ben nog aan het nagenieten....... mijn allerallerallereerste buitenrit te paard, geweldig!

Maar ik doe altijd aan vergelijkend warenonderzoek, dus op naar Pien

Stephanie Pots schreef op woensdag 10 november 2010, 10:23:


Goed hoor! Vreemde omgeving, vreemd paard en dan toch 2 uur naar buiten. Na wat zenuwen in het begin, was het snel relaxt hé? Maar ik vergeet nooit meer je gezicht, toen je ook door een greppel moest ná dat mijn paard dat had opgelost met een sprongetje NEE, DAT DOE IK NIET! Maar je deed het maar mooi wel hé?

Ja, maar zonder dat sprongetje

Ook een leuk trainingsfilmpje:
www.youtube.com/watch?v=G0da4iq2cnA

De notoire zeikstralen zouden kunnen vallen over het zweepje of de deken maar ik vind dit een prachtig trainingsresultaat.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op woensdag 10 november 2010, 19:32:


Laat ik nu weer eens de zeikstraal zijn . Heel knap getrained ik herken parelli en veel circusdressage (maar tenslotte heeft Parelli ook weer zijn licht opgestoken bij o.a. Knie).
Mevrouw heeft dan ook een gigantische atleet aan het werk, pfff wat een paard.
Ik heb nog meer filmpjes van haar bekeken maar dit paard springt er wel tussen uit.

Ik vind het alleen allemaal zo hard als je begrijpt wat je bedoelt, extreme spaanse pas, piaff die niet ophoudt, steigeren zo lang en steil tot ik het gevoel krijg van "ja, nu is het wel genoeg".

Ze is een prof en haar paarden zijn haar medewerkers op een show, dat begrijp ik allemaal maar het komt allemaal zo dwingend over, so over the top.
Hetzelfde heb ik bij die rus en nog veel meer mensen die circusrijden al noemen ze het tegenwoordig vaak klassieke dressuur. Ik vind dit net zo min ontspannend als na Anky kijken. Technische heel knap maar ik zie graag ruime bewegingen ipv kangaroo's.