Pien slaat natuurlijk weer de spijker op z'n kop !

Nog een klein dingetje wil ik toevoegen:

Mijn paard gaat pas werkelijk langzamer op het moment van ontspannen in je hand. De ophouding is als het ware voor hem attent maken en ontspannen is dan werkelijk langzamer. En met dat pompend remmen, kom je daardoor steeds verder terug. Vasthouden is voor mijn paard, harder lopen!

schreef Pien: Het is bij dit soort paarden belangrijk dat je een afweging maakt tussen alleen 'vragen' en (het opvoeren van) druk. Het zijn al minder 'gecompliceerde' paarden als je ze begrijpt en ze het gevoel geeft dat je ze in hun waarde laat. Zij is absoluut een paard dat zich niet snel aan je geeft, haar respect moet je verdienen maar als ze doorheeft dat je haar werkelijk iets kunt bieden (want je moet je wel kunnen bewijzen bij dit soort paarden) gaat ze ook voor je door het vuur. Eerder gewoonweg niet, sluit ze zich af.

Hééél erkenbaar en oh zo waar! Alleen, ik wou dat ik op mijn 16de had leren rijden en iets zekerder was van mijn rijkunst zodat ik wist dat als ze er vandoor ging ik het beter aankon. We werken hard om dit te voorkomen door vooral de dingen juist te vragen bij oefeningen zodat we zo duidelijk mogelijk zijn. Te letten dat we alleen het gevraagde toelaten en rust uitstralen en dat is pas een uitdaging. Knoeien op haar rug vindt zij echt niet kunnen want dikwijls snapt zij een oefeningen sneller dan ik. Zodanig dat ik een "ja da was een goeie" krijg van de lesgeefter en ik moet bekennen dat het voor de helft zij was die het deed en ik niet helemaal bewust van een goede vraag was.
De 4 jaar dat ik haar heb zijn een constant evolueren van haar binnen de groep paarden en in contact met ons en mij. Er zijn momenten geweest dat ik dacht waarom heb ik nu weer zo een paard en geen simpel opgewekt ding want in mijn eentje in het bos durf ik niet meer maar ik weet dat ik op een gegeven moment dacht nooit meer buiten te durven en zie we gaan toch al weer op stap samen met Amar. Lis en ik zijn samen een echte uitdaging maar we gaan positief!
Grtjes
Myr

Ans Jondral schreef op donderdag 11 november 2010, 10:51:

Ik denk dat het een lusitano is. En dan zit het atletische en de showdrang er van nature al in. Plus de wens om te overdrijven. Die energie te reguleren is knap.
Ja ik vind de piaffe ook merkwaardig. Achter gebeurt er meer dan voor.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

muriel schreef op woensdag 10 november 2010, 20:06:

knip


Ik ben het met je eens, ik wil er nog aan toevoegen, als deze dame dit vaak met haar paard doet gaat het net zo goed vroeg de schroothoop op als de klassieke dressuur en springpaarden.

MarshaBart schreef op donderdag 11 november 2010, 12:22:


Pompend remmen is ook niet bedoeld als pompend trekken. Als mensne dat denken kom ik niet duidelijk over.
Pompend remmen is in een pulserende vloeiende en meegaande beweging met het hoofd van het paard de teugels in de neerwaartse beweging steeds even naar je toe halen. Beetje 'locomotiefje' spelen en daarna inderdaad handen ontspannen.

groet, Pien (die met Jack en Evy net voor de storm alle paarden verzorgd heeft en nu thuis bij de kachel zit).

Hoi Pien, even heel snel een reaktie. Ik moet varkensvoeren voordat het donker wordt, kippen ophokken en de paarden voeren dus ik pak mij zo even in.

Ik hoopte juist op een reaktie op mijn getyp. Alle tips zijn welkom. Dus alvast bedankt
Ik loop idd al gewoon een eindje naast Niek mee van de weide weg maar zelfs daar moet ik al met de leadrope werken en krijgt hij ook wel een zwiepert wanneer hij blijft staken.
Ik denk wel dat ik er te lang over doe als ik jou manier zo lees. Ga ik dus uitproberen, 3 sec. max.
Ik ga nog niet alleen met Niek rijden, juist omdat hij zo zijn nukken kan hebben op zijn tijd, maar hij laat zich niet zomaar verleiden tot doorlopen ondanks gezelschap van zijn weidemaatje. Ik heb sowieso bijna niet gereden dit jaar vanwege mijn val etc....

Ik lees alles straks nog eens rustig door en schrijf het voor mijzelf even over zodat ik het mijzelf wat meer eigen kan maken door het regelmatig te lezen.
Verder moet ik idd mijn geduld goed bewaren want als het na mijn idee telang duurt is dat wel heel erg moeilijk om rustig te blijven.

Zo nu omkleden, moet verzamelen op weer het bos in te duiken met dit weer.
Ach, als je eenmaal weer bezig bent en daarna thuiskomt is het allemaal wel weer ok....

Spirithorses schreef op donderdag 11 november 2010, 15:00:


Ik bedoelde eigenlijk te zeggen dat je de reactie kunt verwachten op het moment van ontspannen, niet op het moment van 'trekken'. Was misschien niet duidelijk. Jij was wel duidelijk hoor! Volgens mij tenminste.

MarshaBart schreef :

Dan snap ik het niet, wat bedoelde je met:
"En met dat pompend remmen, kom je daardoor steeds verder terug"?

Groetjes, Pien

he?????????????

wat is hier nou nieuw aan??????

o, zeker dat katrolletje....

ik kan me toch niet voorstellen dat je hiermee je paard minder 'fris'krijgt...

It takes a wise man to understand that strength
lies in
a gentle hand
Throw away the chains and spurs,
give the respect that they deserve
There is a trail less traveled,
there is a better way
- Mary Ann Kennedy-

Ik blijf toch vooral erg blij met het 'mee-ren' filmpje, bij de rest (los van dat het idd erg knap is, van paard en/of trainer) heb ik toch een beetje het 'tja, waarom... gevoel.Krijg toch het idee dat het ego/show element dan wat de overhand neemt. maar dat zal wel aan mij liggen...
It takes a wise man to understand that strength
lies in
a gentle hand
Throw away the chains and spurs,
give the respect that they deserve
There is a trail less traveled,
there is a better way
- Mary Ann Kennedy-

Spirithorses schreef op donderdag 11 november 2010, 17:13:


Iedere keer na een keertje sluiten en weer openen ga je een stukje langzamer. Volgens mij zoals jij het ook bedoelde. Niet in een keer helemaal van snel naar langzaam. Maar stapje voor stapje, steeds langzamer.