Anja S schreef op donderdag 11 november 2010, 18:58:



op zich remt hij wel goed af hoor, 't is meer dat ie erna zoiets heeft van: gaan we weer?
en dat uit zich door steeds even draven, wordt weer in stap gezet, gaat weer draven enz. Dat pompend remmen lijkt me wel goed, in ieder geval beter dan constant aan de teugels trekken. En helemaal eens Anja, hij moet leren stap=stap, inmiddelijk, maar hij wil gewoon graag gáán...

Patricia van Baarlen schreef op vrijdag 12 november 2010, 19:25:


O maar als hij uit zich zelf gaat draven, dan zou ik het niet met "pompend remmen" oplossen hoor. Ik had toch niet gevraagd of hij wilde draven? Dan is het dus ook NIET draven en dat betekent subiet "HO!" en dan weer stappen, net zo lang tot het muntje valt. Ik heb geleerd, altijd reageren en wel onmiddellijk. Niet een keertje denken "oké, dan gaan we draven". Wat Pien, volgens mij, bedoelt is in een gang steeds sneller en sneller willen gaan, dan ga je de cruise control instellen. Maar niet ongevraagd gaan draven of in een galop springen.

Ik heb zelf een ongeluk gehad met mijn oude paard, die gaf een bok en zat over het lamoen heen met 1 been. Lag helemaal open. Heb ik later wel weer ingespannen en dat ging goed.
Ik zou er zeker van uitgaan dat je helemaal opnieuw moet beginnen en dan stap voor stap kijken hoe en of het gaat. Dat betekent dus goed laten wennen aan de oogkleppen, erachter lopen met dubbele lijnen, eerst in de bak, dan lawaaimakend in de bak, dan buiten. Veel het bos in en de straat op. Als dat goed gaat eens een kar erbij halen in de bak, haar los ervoor laten lopen, weer veel rammelen en lawaai erbij en/of mee laten lopen met een andere aanspanning. Als er dingen zijn die ze leuk vind (dat is vaak eten voor Haflingers) kan je dat bij de kar doen en intussen rammelen, stampen, etc. Als ze onrustig wordt van iets, weer een stapje terug. En luister naar je gevoel, als je het niet vertrouwd: niet doen!
Ik men bitloos met het menhoofstel van bitloosmennen.nl. Gaat prima.
Succes!

muriel schreef op donderdag 11 november 2010, 20:13:


Mooi Muriel, lijkt me heel integer.
Dank je wel voor de links.

muriel schreef op donderdag 11 november 2010, 20:13:


Ik weet niet wat ik van deze snuiter moet vinden. In het eerste filmpje zie ik een man boven op paarden staan en ik heb niet het idee dat de paarden het amusant vinden. Begrijp me niet verkeerd, wat hij doet kan ik niet ... ik ben blij dat ik er tot op heden op kan blijven zitten, dus no way dat ik er op ga staan ... maar als ik de lichaamshouding en orengebruik van de dieren zie, mmmm ... circusact en ik vind hem nu niet echt "zacht".

Die clinic, die vind ik slaapverwekkend en mij maak je niet wijs dat dit een angstig paard is. Ik zie een paard in een enorme hal met allemaal geluiden, pratende mensen en een man die naar de grond gaat staan staren. Als dit een angstig paard moet voorstellen, dan heeft niemand nog een angstig paard gezien. Het dier staat continue om zich heen te kijken "where the fuck am I?!" en "o ja ... wat mot die kerel" om vervolgens weer druk om zich heen te gaan staan kijken. Het dier vindt het zo nu en dan zelfs dodelijk vervelend en uit dat door met één van de voorbenen te graven, wat snel met een snokje aan het halster wordt gecorrigeerd .... want het moet vooral een "angstig" paard lijken. Het zogenaamde volgen lukt, ook op het laatst, niet overtuigend, en de beste man moet het paard toch zo nu en dan met het zweepje een aanwijzing geven. Misschien ligt het aan mij hoor en aan mijn gebrek aan kennis, maar ik vind de clinic een nietszeggend verhaal.

Dani62 schreef op vrijdag 12 november 2010, 14:26:


Wat als je paard bij het commando volg denkt " okee ik kom straks, maar nu ff niet?...

Het was eerst al een crime om hem uit de wei te krijgen. In beweging brengen van de voeten dmv slangenvoltes/voltes en daarna de richting op die ik in gedachten had met positieve beloning erna, hielpen maar even, uiteindelijk heb ik daar dus ook echt meer druk moeten gebruiken mbv de leadrope. Nu is het geen probleem meer. Soms probeert hij het nog wel maar dat duurt maar kort. Mbv clickeren wordt hij haast over enthousiast, dan komt hij bokkend en maaiend achter mij aan dus daar is ook nog wat werk aan de winkel..
Het terrein af is echter een stuk lastiger....Hij is niet snel onder de indruk van meer druk, is mijn ervaring dus moet ik al snel naar fase 4 van Pien toe gaan werken. Ik had het graag anders gezien maar het lijkt haast niet anders te kunnen.
Clickeren dmv een target lukt enkele meters maar daarna gaat hij toch echt weer in de remmen en ik vind gewoon dat hij nu zolangzamerhand wel kan weten dat hij gewoon weer terug op de wei komt nádat we een buitenrit of wandeling hebben gemaakt.
Eenmaal op weg loopt Niek ook graag mee en luisterd hij ook stukken beter dan in het begin toen we hem hadden. Komt ook omdat ik mij nu veel meer bewust word van het 'wezen' paard en zijn natuurlijke reacties hoe daar mee om te gaan.
Vroeger moest de pony/het paard gewoon luisteren, zoniet, pats gewoon een zwiepert met de zweep en lopen zal je vlgns mijn opa. Tsja, en wat doe je dan als kleindochter hè.
Ik wil het nu graag anders maar ben daardoor misschien weer te onduidelijk geweest en te voorzichtig en Niek....maakt daar handig gebruik van.

Patricia van Baarlen schreef op vrijdag 12 november 2010, 19:25:


Ik word zo langzamerhand weer helemaal beroerd van het "hij speelt met je voeten" en andere ferme uitspraken, tot aan meppen en fase 4 aan toe. Allemaal stoere mensen die een paard iets aanleren door aan hem te trekken, (vertel mij ff dat pompend remmen niet ook gewoon regelmatig trekken aan zijn hoofd is) Zwieren met touwen en als ie et dan nog niet doet sla je er maar op.
Wanneer stoppen we eens als het ff wat lastiger gaat om alles met geweld af te dwingen. Zodra we kunnen aanleren ipv afdwingen?
En waarom dan wel deze stoere machotaal?
Om levensgevaarlijke oncontroleerbare paarden?
Ben je belazerd, eentje loopt niet door en de ander moet wat minder door lopen.
Allemaal te lezen op het constant naar vernieuwingen en verbeteringen zoekend PaardNatuurlijk forum

Wat een

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Piet schreef op zaterdag 13 november 2010, 7:51:



En .. 'andersdenkend' .. is mij ooit eens in een post verteld...!

Nou niet allemaal dus ...

Piet schreef op zaterdag 13 november 2010, 7:51:

Piet, als je nou eerst eens ff gaat ontbijten en dan opnieuw terugkomt op dit topic. Slaat helemaal nergens op dit.

Komt bekend voor, heb ook zo eentje. Zet je goed, ontspannen, op het gemak en als hij aan het galloperen is en niet reageert op uitblazen, diep zitten teugels even opnemen, dan schort er iets aan je basis werk. Mijn paard heeft dat al van draven, dat ze dan meer problemen heeft om rustig te stappen. Terug naar het grondwerk. Vanuit de circel galoperen en veel overgangen maken, stemcomando, lichaamstaal.
Als het na wat consequent en rustig grondwerk nog niet lukt (het moet natuurlijk eerst lukken op de grond vooraleer je het op het paard probeert!), maak dan van zijn gedachte, jouw gedachte. Wil je rennen, fine, maar dan ren je door tot ik zeg dat het genoeg is. Galop en als hij geen teken geeft om te reageren op de eerste hulpen, doogalloperen, tot het moment dat HIJ wil stoppen, dan vraag je opnieuw nog enkele rondjes door. Wil hij opnieuw stoppen, nog een paar rondjes door. Dan vraag je opnieuw hetzelfde, om naar een tragere gang te gaan.
Zo iets kan niet. Ik vind dit gevaarlijk en eraan trekken om hem te doen stilstaan is nog gevaarlijker en heeft geen enkel zin, je paard kent blijkbaar nog gewoon de basis niet. Stel je voor dat je op wandel bent en dat hij niet wil stoppen voor een straat omdat hij wil blijven doorrennen...
When the student is ready, the teacher will appear

Hallo Steffi,

Soms verdwijnen deze dingen in het Forum wonderland, maar ik ben echt benieuwd hoe het met jullie gaat.

Chao Marianne

Maria Delavega schreef op zaterdag 13 november 2010, 9:31:


Mijn ervaring is dat grondwerk de basis is, maar dat die basis weer moet worden bevestigd vanaf het moment dat jij in het zadel gaat zitten. Ook heb ik ondervonden dat een paard heel braaf in de bak kan zijn, maar verandert in een racemonster zodra je buiten komt. Mijn Goke is daar een prachtig voorbeeld van. In de bak doet zij netjes wat haar gevraagd wordt ... een drafje, een galopje, noem het maar op. Een keurig opgeleid paard. Eenmaal buiten? Oren erop en de vraag "gaan we?" Niks geen gevaarlijk paard, maar wel een paard dat enthousiast is. Ik ga dat niet oplossen door haar te laten lopen wanneer ze wilt lopen, nee ze wacht op mij ... ook in de bak, wacht ze op mij.
Dat wachten leer je niet door getrek ... ik weet niet waar dat idee vandaan komt ... dat wachten leer je door lichaamshouding op het paard en subtiel contact maken ... constant druk op je teugels werkt averechts ... dit "contact" leer je in stap, vervolgens in "draf" en nog weer later in "galop" ... keer op keer bevestigen en keer op keer consequent zijn. Dat bevestigen is meer voor de ruiter dan voor het paard. De problemen zitten ook meer bij de ruiter dan bij het paard. Ruiter "grijpt" tevaak naar de teugels en dat is niet correct. Ik ben daar de afgelopen tijd volop mee aan het werk en heb gisteren tijdens mijn les bij Eddy echt het gevoel gekregen dat mijn muntje begon te vallen. Je hebt niets in je handen, maar wel licht contact en je kunt heel subtiel én heel zacht (bijna onzichtbaar) het signaal overbrengen "nee vent, dit tempo is goed, sneller doen we niet!" Je beloont dat met rust, oftewel ontspanning in het gewenste tempo. Bij calamiteiten bestaat er ook nog zoiets als een one rein stop ... ook dit wordt aangeleerd in alle gangen en niet alleen in panieksituaties, dan ben je veel te laat en dan wordt het pas echt linke soep!

Had uitgebreid ontbeten en m'n krant gelezen, geen enkele ontbindende voorwaarde dus.
Sta 100% achter wat ik schreef.
We laten een paard gang minderen door pompend te remmen, dan heb je hem dus niet eerst voldoende leren luisteren. We roepen over zwepen, maar gebruiken er wel een touw voor in de plaats als we begot niet meer weten hoe we het anders kunnen oplossen enz.
Alleen maar omdat we geen andere manier dan de dominante manier, "je doet het want anders"!! kennen. En toch is er zo'n andere manier ..... al bijna honderd jaar

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Piet schreef op zaterdag 13 november 2010, 11:09:


En ik had dus nog niet ontbeten en ik heb geen krant maar sta 100% achter leadership met alle dieren, niet alleen paarden en eigenlijk ook niet alleen dieren. Met mensen gaat het ook op.

Ik wil dat jij doet wat ik zeg is m.i. controlfreakerij en wekt weerstand op - als een leader iets vraagt is het vrijwillig, als een dier in de ene situatie wel meewerkt en ineens in een andere niet, dan ben je nog geen 100% leader.
Heel moeilijk goeie en consequente leader zijn, toegegeven en moet aangeleerd worden en met foutjes maken.

Maar blijft dus wel de vraag nog steeds opkomen - Hoe doet de kuddeleider dit, door belonen of door de hoefjes laten zien..?? Wat verwacht een paard van de kuddeleider..??? Of verwacht de kuddeleider gewoon dat ze hem gehoorzamen en volgen..???
Clickert de kuddeleider op paard manier of slaat hij met zijn staart.......