Patricia van Baarlen schreef :


Ik bedenk me net het volgende:
Is jouw man wel een rustige ruiter? Ik bedoel, heeft hij een rustige zit, klemt hij niet met zijn benen, zit hij niet te wiebelen etc? Sommige rijders zijn zó bezig hun onderbenen van het paard af te houden dat ze daardoor gaan klemmen met de binnenkant van hun knieën en/of bovenbenen.
Er zijn veel paarden die dusdanig gevoelig voor deze druk zijn dat zij maar blíjven reageren.
En dan zit hij aan de voorkant te trekken terwijl hij het paard tegelijkertijd vooruit aan het sturen is met zijn zit/benen/energie.

groet, Pien

Piet schreef :


Piet, pompend remmen is echt géén trekken aan de teugels.
Trekken is: tegen de beweging van het paard in of rukjes geven. Dat wordt ook wel gedaan; links/rechts zagend. Maar dat is niet wat ik hier bedoel.

Pompend remmen is één vloeiende beweging waarin je met je handen, polsen meebeweegt met het paard. Je armen zijn dus als van elastiek en dat kun je ook visualiseren.
Je gaat nooit tegen de beweging van het paard in maar je gaat zijn beweging overnemen als een soort van rollende beweging. In die rollende beweging vergroot je de beweging als je handen op het laagste punt zijn, door een naar je toe halen van de teugels. Er wordt dus nergens getrokken en het paard ervaart dit ook niet als trekken maar jij neemt zijn beweging over en verkleint hem door de voorwaartse beweging eruit te halen. Ik demonstreer dit altijd aan de mensen die bij mij in de lessen rijden.

Het tegenovergestelde is ook waar; als jij de beweging groter maakt zal het opaard harder gaan. Echt, dat heeft niks met stoere machotaal te maken hoor, ik denk dat jij mij verkeerd begrijpt dan.

Zwieren met touwen en als ie et dan nog niet

Nee, we slaan niet maar we maken gebuik van de voorwaartse beweging van achteren naar voren. Maar ik ga niet zitten te wachten op het moment dat het paard toevallig die stap voorwaarts doet en dat belonen. Ik vráág hem om die stap te maken en dan wordt hij gelijk beloond.
Gaan moet-ie toch. ook als jij het clickert vraag jij dat immers van hem.
of zet jij hem terug in de weide als hij aangeeft geen zin te hebben?

Ik zou best eens een gericht stappenplan van jou willen lezen ('think, plan, do') zoals ik dat geschreven heb in mijn 4 fasen bericht. Dan kunnen we beide plannen naast elkaar leggen en vergelijken en kan iedereen zelf kiezen wat voor hem/haar van toepassing kan zijn.

Is dat een goed idee? Ik ben er wel benieuwd naar eigenlijk.

groet, pien

Piet schreef :

Temperament en instinct zullen niet altijd gemakkelijk om te vormen zijn maar je hebt ook nog de ruiter. Die kan zijn/haar eigen lichaamssignalen wel trainen zodat het een begeleidende hulp voor het paard gaat vormen.

Groet, Pien

Je krijgt wat je beloont , en helemaal als je met een sterke motivator werkt.
Ik vind het ook moeilijk en herken hier en daar wel wat in het verhaal.
Het overenthousiasme van een paard tijdens trainen...
Eerst was het leuk en bleef ik belonen omdat hij echt deed wat ik vroeg , en een beetje extra , maar dat zag ik niet als probleem.
Later kreeg ik een paard wat grommend en superoverdreven met zijn kont naar me toestapte als ik dat vroeg , en daarbij niet op lette als ik hem weer vroeg om op te houden.
Persoonlijk vind ik dat het allermoeilijkste , een paard trainen om minder enthousiast te zijn!
Je wilt dat eigenlijk niet , maar uiteindelijk escaleert het en wordt het steeds erger.
Nu wordt hij alleen nog maar beloont als hij niet gromt , en jemig wat is dat moeilijk voor een paard , want hij doet immers wat je vraagt?! Hij stapt opzij!!!
Uiteindelijk valt het kwartje wel , maar dat duurt lang , veel langer dan om hem iets aan te leren , vooral omdat hij soms totaal blokkeert ,en je een enorm vraagteken boven zijn hoofd ziet verschijnen...

Als ik train probeer ik heel zuiver te denken , en continu herhaal ik; je krijgt wat je beloont.
En dan komt het wel eens voor dat een paard tijdens het leerproces tegelijkertijd iets anders laat zien , bv oren naar achteren tijdens het aanleren van de oefening voet geven[ik noem maar wat]
1 keer belonen met oren naar achteren en het optillen van het voetje , en er bestaat een kans dat het paard zelf die link gaat leggen en zelf ,en oren naar achteren doet , en een voetje optilt.
Je moet echt heel erg goed opletten en beseffen wat je traint.
Als een paard door clickerend hem uit de wei te halen al springend en bokkend niet meer te houden is , dan is er een moment geweest dat je dat onbewust getraind en beloont hebt. Misschien dat je in het begin er helemaal blij van werd om je paard zo enthousiast te zien?!
Dat is tenminste wel mijn valkuil geweest......

Targetten is misschien een stomme oefening in de ogen van mensen , maar het bevat alle aspecten om een paard iets aan te leren en een trainer te trainen ; snelheid van reageren , koppelen van twee oefeningen , afleren van ongewenst gedrag etcetc. Wat wil je , en wat krijg je , wat beloon je , daar draait het om.

Sorry voor het lange verhaal , maar wou even kwijt dat er ergens in de training toch iets beloont is wat je liever niet had gezien , en dat dat altijd de fout is van de mens.

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.

Piet schreef :

Mijn paarden, en inderdaad, mijn leerlingen ook, zijn niet clickwise. Ook nooit gemaakt ook.
Alegría overigens wel omdat ik de enige ben die met haar werkt en er ook nooit iemand anders zal zijn aangezien zij uitsluitend míjn paard zal worden. Zij is mijn projectje.
Maar het gaat niet over haar.

Ik voel ook de noodzaak niet om zaken te veranderen voor lessers die hier eens per week komen om te rijden (en wat te grondwerken). Je zegt inmiddels zelf al dat clickeren niet gemakkelijk is (timing, consequent zijn) en 8 van de 10 recreatieleerlingen zonder eigen paard heeft dat nou eenmaal niet in huis. Vooral ouderen overigens, zijn trager in hun reageren en hun bewegingen. Jongeren leren veel sneller en gemakkelijker, maar dat terzijde. Wanneer iemand niet kan waarnemen, timen, consequent is wordt het clickeren tot een verkapte voerbeloning en voor je het weet staat zo iemand lekkertjes te voeren aan een bedelend paard. Om de clickermethode goed en zuiver te kunnen toepassen is er wel iets meer bij nodig (aan begeleiding). Dat kun je toch wel met me eens zijn?


Wacht effe.... ik kan me een discussie van jaren terug herinneren waarin Inge Teblick exact hetzelfde schreef als ik nu, die ging toen ook van fase 1 gelijk naar fase 3 als een paard niks doet met het opvoeren van druk. Ik heb dat altijd onthouden want het heeft me verbaasd dat ook zij dat schreef toen. Ik verwachtte dat toen niet van haar. Dit is echter geen waardeoordeel, maar het geeft wel aan dat Inge, dé Inge waarover je schrijft, dit ook zo doet. jij nam dat aan en je vond er niks mis mee. Misschien omdat zij dat schreef en niet ik ?


OK, gesnopen wat je schrijft.
Maarre... dat paard van Jan dan? waarom lukt jouw methode dan niet met zijn paard ??????

Over 'pulseren': jouw eigen maatje Conrad (waar we ook niks meer over horen als het op paarden trainen aankomt) ging in zijn trainingen ineens over 'pulserende bewegingen' spreken, net alsof hij dat zelf had uitgevonden (jammer maar helaas, dit is al een heel oude gewoonte bij het trainen van westernpaarden). Jij was er toen ca 2 jaar geleden helemaal lyrisch over....


Ik geef mijn hond geen knal, ik geef geen enkel paard een knal ook en nog veel minder vanuit het niets!
Als jij zelf uitsluitend in fase 4 blijft hangen bij het lezen van mijn posts is dat jouw tekortkoming, Piet. Ik schrijf dat je zelden een fase 4 nodig hebt en een fase 5 al helemaal niet (zou die er al zijn) omdat je timed en steeds 3 seconden wacht. Heel veel duidelijkheid en een stappenplan dus.

Ik geef het je te doen met een lompe Fjord die stilstaan en fretuh interessanter vindt dan die rijder op zijn rug. Eens kijken hoe snel jij die gemotiveerd krijgt met jouw freeshapen.

Groet, Pien

Kweet niet of het een 4 stappen plan kan zijn Pien,
Het is veel meer een logisch gevolg in de training van een paard.
Min of meer toevallig ben ik bezig met zo'n paard van 8 jaar, morgen laatste les.
Allereerst was ze niet in galop te krijgen en was ze er na veel ellende eenmaal in dan bleef ze harder en harder lopen. Wat meteen het probleem aangaf waarvoor ik erbij werd geroepen.
Een duidelijk geval lijkt me van nog niet haar balans kunnen vinden met een ruiter op haar rug en een daardoor onzeker paard
Eerst leren reageren op de click vanaf haar rug, click = stop met de cue ho erbij. + beloning.
Galop op cue zetten heb ik aangeleerd door haar met ruiter en al over een boomstammetje te laten springen en de eerste de beste galopsprong die daarna soms ontstaat te clicken, stoppen en belonen. Iedere keer weer tot ze 100 % 1 galopsprong liet zien. Daarna een balkje ipv de stam, daarna een streep ipv het balkje en toen begon het commando "galop" te werken en kon het ook op verschillende plaatsen gevraagd worden.
Daarna op duur van de galop gewerkt, dus ipv een paar galopsprongen cl-stop-beloon het aantal langzaam uitgebreid tot 10, waarbij alleen nog beloond werd voor zo langzaam mogelijk galopperen om haar balans te oefenen. Ik verwacht dat die mevrouw dit morgen genoeg getraind heeft, zodat het haar laatste les kan zijn. Ik denk dat ze er zo verder mee kan

Ok, ff gauw opgeschreven... hoop dat het een beetje duidelijk is. De zon schijnt hier en ik moet aan de bak

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Heel erg bedankt. Ik ga denk ik maar opzoek naar iemand die me kan helpen haar beleren voor de kar. Gewoon helemaal van voor af aan. Ik hoop dat het goed gaat!
Kan je ook mennen met een sidepull? Daar rijd ik mee, dus kent ze. Heb vroeger wel met dr. cook hoofdstel gereden, maar die vond ze wat onduidelijk. Vooral met sturen luisterde ze er niet altijd goed naar.

Groetjes, Zoë

Je hebt helemaal gelijk Esther.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •