Toch heb ik geen onwaarheden in Egon's betoog kunnen vinden.
Voor het over de openbare weg rijden met een paard, al- dan niet aangespannen, moet het dier verkeer-mak zijn en JA dat gaat het snelst als je in korte tijd veel uren maakt.
ONZE paarden schrikken niet- of zijn zenuwachtig over voorbij razend verkeer, als we op een onoverzichtelijke kruising staan te wachten. (hoef ik niet voor van de wagen af)
Desalniettemin, is het gewoon verstandig om met z'n 2en te zijn (OOK onder de man/vrouw). Schrikken ze niet in het verkeer- dan schrikken ze wellicht eens van iets anders, Zoals gezegd; het blijven vlucht dieren.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

In hoeverre kan een paard veranderen dmv clickeren?
Bv... een paard wat altijd erg onder controle werd gehouden en 'braaf' was...
Wat kun je verwachten van een dergelijk dier als het zelf gaat nadenken en gevraagd wordt actief deel te nemen?

Levert dat per definitie (mits geclickerd op juiste wijze uiteraard) onmiddellijk een ijverig goed lerend paard op of kan een dergelijk dier ook een periode van verwarring door maken?
En dan bedoel ik in een periode waarin het het concept van het clickeren volledig begrijpt, leuk vindt en goed wil doen...
Bv omdat het 'te' goed wil doen...
Of omdat het er nog ingebakken zit dat vroeg of laat consequenties van gedrag volgen..
Of omdat het niet zo goed raad weet met het wegvallen van het micromanagen van de mens dmv druk/dwingende druk

Ik noem er maar een paar..

Volgens mij wel!

Boully was een heel ¨doods¨ paard toen wij hem 2 jaar terug kochten. Hij deed niets verkeerd, maar ook helemáál niets uit zichzelf.

Het heeft een tijdje geduurd voor ik met clickeren een entree vond bij hem. Hij snapte de YES blijkbaar niet en begon pas te reageren toen ik een echte clicker gebruikte.
Inmiddels snapt hij de YES ook en probeert van alles uit.
Hij vindt het nog steeds heel leuk om alles héél goed te doen, maar vergist zich nog wel eens en kan dan heel teleurgesteld zijn.

Gisteren heb ik hem voor het eerst helemaal van het land af ¨geclickerd¨. Ik loop zelf nogal moeilijk door verrekte kniebanden en ga dus niet zo hard. Normaal haal ik hem op met een halster. Nu los en heel langzaam. Het duurde even voor hij het door had, maar na een tijdje liep hij keurig 1 stap achter mij en stopte op dezelfde afstand als ik stil ging staan.

Hij is door het clickeren veel meer gaan communiceren, laat zien hoe hij zich voelt. Je moet wel heel goed op de details letten, maar hij is opener, omdat hij dat mág zijn!
Verder is hij vaak ondeugend, wat hij niet was toen wij hem kochten. En hij wéét dat ook! Pakt bijvoorbeeld iets op (emmer, knop van de hoefsteun) kijkt je heel nadrukkelijk aan en laat het dan vallen. Volgens mij is het een beloning voor hem als wij daar om lachen!

Ik vind hem een veel leuker paard geworden dan het doodse dier dat hij was!

Els.
***Medicus curat, natura sanat***