Jacqueline v d Berg schreef op maandag 15 november 2010, 8:42:

absoluut Jaqueline, en zijn temperament is iets waar mijn man ook voor viel, tuurlijk is het heerlijk dat ie graag wil! maar het moet wel veilig blijven natuurlijk
hem laten gaan is verleidelijk maar we hebben helaas de ervaring dat het dan gauw de verkeerde kant op gaat met hem. dan is ie echt niet meer onder controle te houden en dat kan nu eenmaal niet op een buitenrit. hij zal dus helaas toch moeten leren zich in te houden. wel met zo mogelijk een galopje zo tegen het einde van de rit zodat ie niet gefrustreerd raakt. kan ie eventueel in de wei nog uitrazen (en dat doet ie dan weer niet )

Spirithorses schreef op maandag 15 november 2010, 10:46:

ik denk dat daar misschien ook een deel van het probleem zit. mijn man is idd zo'n ontspannen ruiter. bovendien is een gevoelig paard als Perceval erg bedacht op lichaamstaal zoals ik merk als ik met hem op de grond werk. het kan dus best zo zijn dat hij signalen oppikt (of op wil pikken) die wat hem betreft wijzen op een versnelling. het vergt een meer dan 40% focus van de ruiter om je daarvan bewust te zijn en da's natuurlijk niet altijd even makkelijk.

als ik het allemaal zo lees, zijn er dus meerdere oplossingsrichtingen, maar wel een van de lange adem

Spirithorses schreef op maandag 15 november 2010, 10:57:

volkomen mee eens

Spirithorses schreef op maandag 15 november 2010, 11:17:

misschien iets te rustig in de zin van niet gefocussed op het rijden
Ik bedoel, heeft hij een rustige zit,

met zijn energie is goed mogelijk omdat ie zelf eigenlijk ook wel zou willen...

Spirithorses schreef op donderdag 25 november 2010, 18:48:


Al ruim een week. Ben ook al bijna een week aan het sneeuwschuiven. Er ligt hier, denk ik, een cm of 30. Iets verderop een halve meter.
Omdat het ging sneeuwen na een natte periode, voordat het ging vriezen, is de grond nog zacht en zak je op bepaalde plekken een aardig end weg
(lees... sneeuw in je laarzen)

Volgende week worden temperaturen tot -15 verwacht.
Winter is vroeg dit jaar.

Ik rij met skipak aan
Zalig maar geen zicht

Peter Donck schreef op donderdag 25 november 2010, 20:05:

Neen, dat is waar, het was omgekeerd

Nou, omdat ik (en ook menig anderen hier en elders) er reeds geruime tijd van overtuigd ben dat bitloos gymnasticeren niet hoeft te eindigen op een bepaald niveau omdat je dan simpelweg een bit nodig zou hebben ...
... heb ik Piet Bakker een tijdje terug persoonlijk gevraagd om een artikeltje voor op mijn website te schrijven met zijn mening omtrent dit gegeven. Hij is zeer bekend met de Hoge School Dressuur, geeft hier bij ons ook altijd les aan bitloze deelnemers en heeft zelf ook ervaring met het bitloze systeem. Dus de ideale persoon om te vragen hoe hij daar nou tegenover staat. Hij ging graag op mijn vraag in, en schreef een heel mooi stukje neer.

Voor de geïnteresseerden je kan het lezen op bitloos-gymnasticeren-door-piet-bakker." target=_blank>http://www.dewolvenlus.be/bitloos-gymnasticeren-door-piet-bakker.

Ik zou het uiteraard waarderen dat het artikel niet ruwweg wordt gekopieerd en hier geplakt wordt, uit respect voor zowel Piet als mezelf. Het zal ten allen tijden te raadplegen zijn.

link werkt niet?

simpel om te lossen door vanaf: www ...... de link te selecteren, te kopiëren en bovenaan in je balk te zetten om naar de pagina te surfen

leuk om te lezen!!

Voor mij ligt het ook wel moeilijk om te rijden in de winter. Ik moet een half uur door het dorp om in het bos te geraken en het is hier vaak of spekglad (bussen glijden met bosjes tegelijk de gracht in en ikke bijna ook) of er is zoveel zout gestrooid dat ik Player er gewoon niet door wil sturen.
Player loopt sowieso moeilijk over bobbelige keihard bevroren grond, dat verandert en verbetert niet, ze is al 19 nu en heb de hoop opgegeven dat ze ooit overal overheen zal denderen.
Dus, voor mij geen vriesritjes - jammer genoeg.
Nu kan het nog wel, geen ijs, en de grond is nog niet hard, dus ....profiteren van het weekend.
Door zachte sneeuw is het wel zalig, vorig jaar toch in het bos geraakt wanneer de wegen er een keer redelijk schoon bijlagen

Ik ben dus erg jaloers op iedereen die zomaar heerlijk buiten kan en durft

Patricia van Baarlen schreef op donderdag 25 november 2010, 22:46:


Ja, maf he, in de wei is het dan van pompidom, lekker relaxen, waar is al dat vuur dan he
Enne, natuurlijk is het veiligheid eerst, is, ook mijn míjn motto hoor, asoluut zeker weten. Is ook nodig met die van ons