Ik vind het roerend dat Piet Bakker oa de nadruk legt op het feit dat een paard de mogelijkheid moet hebben de persoonlijkheid te blijven die hij is. Dat is immers waar het in de paardenwereld het meest aan schort, door training en door de manier waarop paarden worden gehouden.
Gelukkig is Piet Bakker ook diplomatiek genoeg om de bitaanhangers niet tegen zich in het harnas te jagen. Hij nodigt ze eerder uit bitloos ook eens uit te proberen.
Ik ben zelf heel blij dat ik het beleren van Rosa niet heb uitbesteed zoals ik eerst van plan was, zij heeft een fantastisch karakter en het zou zonde zijn als haar onbevangen houding ten opzichte van de mens door argwaan veranderd zou zijn.

Helemaal eens Letje.
"Lariekoek" net zo'n uitspraak als "Kom Kom"
Je ziet hem zo voor je, als je dat stukje leest
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

mooi stuk dat inderdaad tot nadenken zet.
ik werk nu met mijn paard aan de hand en sinds kort ook met de lange teugel. Dit laatste is nog niet helemaal een succes te noemen. Maar het begin is er. Maar aan de hand merk ik (zonder bit uiteraard) op hoe kleine hulpen hij reageerd. Hand iets lager, iets hoger. lichaam iets meer of minder gedraaid enz.
Ongeveer 6 weken geleden was hij zo stijf als een plank. En dat is niet overdreven. Hij maakte veel te korte passen, niet soepel maar houterig, en viel aan 1 zijde letterlijk om als ik hem wat buiging vroeg.
Nu met het trainen aan de hand, zonder bit of andere dingen loopt hij netjes ingebogen, met zijn neusje omlaag, achterbenen ondertredend in een cirkel.
Ik was even de weg kwijt kwa bitloos maar ben zo overtuigd dat mijn paard nog veel soepeler kan worden, zichzelf nog meer kan dragen en uiteindelijk ook mij, zonder die ijzerwinkel in zijn mond.
En die lange lijnen...dat komt ook wel. Leuk om te doen maar hij snapt het gewoon niet helemaal. Komt wel heb ik geleerd...beetje meer geduld hebben

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 26 november 2010, 10:10:

Weet je Jacqueline, ik kan niet zeggen waarom- wanneer- of waardoor... ,
maar... al heel vaak hoor en lees ik dat paarden, die altijd gevoelig hebben gelopen en de hoop allang was op gegeven, "zomaar" ineens niet meer gevoelig lopen en Olly is daar 1 van. Nou ben ik nooit "lastige" wegen uit de weg gegaan en Olly was ook weer geen "ramp", maar met; geheel ontzien, kom je niet aan "trainen" toe.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op zaterdag 27 november 2010, 0:14:


Ben het met je eens, alhoewel ik dit probleem in zijn geheel niet heb. Maar dit geldt voor zo'n beetje alle dingen hé?

Overigens ... leuke foto ... kan ik nu eindelijk eens duidelijk zien wie Olly en Woody zijn!

hallo

ik heb sinds vorige week een 5 jarige hannoveraner ruin gekocht
en mijn lieverd is enorm kopschuw nou kan ik inmiddels wel aan zijn hals, oren, voorhoofd, en de zijkant van zijn hoofd komen maar wel heeeeeeeeeel voorzichtig (beginnend vanaf zijn schofd) maar zijn neus/mond streek is echt heel erg als ik daar aan kom en hij krijgt de kans dan gaat ie stijgeren hij zal mij niks doen hij is echt enorm lief ( heb wel al mijn vinger gebroken maar dat was mijn eigenschuld) maar heel bang en heeeeeeel nieuwsschierig hij eet ook niet uit je hand dat vind ie ook eng

heeft iemand hier ervaring mee en heeft er iemand tips voor me dat hij mij gaat vertrouwen en dat we een geweldige tijd tegemoed gaan met z'n tweeën

met vriendelijk groet

angelique kroes

Lang leve de behandeling die we onze paarden menen te moeten geven.
Een paard is niet voor niks zo geworden en het kan heel lang duren voor je op een "gewone"manier door alleen maar aardig te zijn, zijn vertrouwen hebt gewonnen. Om jullie probleem op te lossen zou ik je kunnen leren speedclickeren, waarmee je dit gedrag kunt ombuigen.
In je aanmelding staat helaas niet in welke streek je woont. Je kunt me ook altijd even mailen.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

angelique kroes schreef op zaterdag 27 november 2010, 17:03:


Ik zou de aanraking, hoe licht of minimaal die nog maar is al positief gaan belonen. Als een bepaalde regio niet kan, geen probleem dan daar ergens in de buurt dat hij iets fijner vind. Tot wanneer het vertrouwen weer iets meer toelaat in de richting van de schuwe regio. Eens aanrakingen niet meer zo'n probleem zijn zou ik zijn nare ervaringen gaan ombuigen naar zeer positieve dmv ontspannende massages. Ook hier weer eerst in de buurt van de schuwe regio's en dan stillaan met de tijd opschuiven naar desbetreffende 'probleemzones'. Zo gaan uiteindelijk ook paarden die als de dood zijn voor ooraanrakingen door toedoen van vroeger oordraaien, uiteindelijk ontspannende oormassages wel fijn vinden en wordt aanraken geen probleem meer. Net zoals neus, mond en zelfs tandvlees of tong.

Piet schreef op zaterdag 27 november 2010, 17:30:


Dat heeft Angelique dus aan de vorige eigenaar te danken, Piet!
Nu klinkt het als een verwijt naar haar, maar alléé.

Hoe ga je speed-clickeren met een dier dat geen voedsel uit de hand eet?

Click en snoepje (appel, wortel, brokje?) voor zijn neus houden en wachten tot ie het wel uit de hand neemt?

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op zaterdag 27 november 2010, 17:48:


Je weet best dat ik iemand die een paard 4 dagen heeft en dan meteen het probleem vertelt niets verwijt. Als dat zo overkomt ,sorry, niet de bedoeling

Als dat het grootste probleem is Nils, dat een paard een voerbeloning niet durft aan te nemen dan waren we gauw klaar. Dat is echt het minste. Think plan Do.... Voor elk probleem is een oplossing als we het gereedschap maar kennen en weten te gebruiken.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Ik denk ook meteen aan clickeren. Maar dat vergt wel wat inzet, je doet het snel fout. Of: niet goed genoeg. Dus: verdiep je in de essentie van het clickeren voordat je eraan begint, maar het lijkt me HET uitgelezen middel voor een kopschuw paard. Clickeren overschrijdt heel snel grenzen.
Aannemen van voedselbeloning kan ergens op een plank, op de grond, waar dan ook. Je kunt je hand daar in de buurt laten rusten en deze van lieverlee steeds dichterbij de beloning houden. Zodat uiteindelijk de beloning IN de hand ligt ipv ernaast.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

angelique kroes schreef op zaterdag 27 november 2010, 17:03:


Hallo Angelique, welkom op PN.

Jammer dat Piet dat niet eerst gedaan had, maar soms worden de nieuwelingen hier gelijk aangevallen, gelukkig dat hij het niet meende, helaas dat het wel zo overkwam.

Volgens mij gaan jullie zeer zeker een geweldige tijd tegemoet omdat je meteen het probleem herkent hebt en er iets aan wilt doen.

Ik neem aan dat dit ook jouw eerste paard is? Ik heb er nu bijna twee maanden op zitten met mijn Maya. Heerlijk.

Heb je nog de kans om met de vorige eigenaar te praten en er achter te komen wat er in die 5 jaar met hem gebeurd is. Dat zou een goede begin basis zijn voor het oplossen van het probleem.

Tot die tijd als direkte oplossing zou ik als ik jou was gewoon even afstand nemen en jezelf niet opdringen. Gebruik zijn nieuwsgierigheid om naar jou toe te komen, draai je rug gerust naar hem toe, laat hem zien dat niet alles opgedrongen wordt. En praat tegen hem leg hem gewoon alles uit, vertel hem wat je gaat doen. Ze zijn honderd keer slimmer dan angstig.

Heb je hem de kans gegeven om je te besnuffelen en de paardengroet uit te voeren? Hij blazen met zijn neus en jij met jouw neus in zijn neus terug blazen, besef je wel dat HIJ het eerst moet doen, anders wordt het als ernstig onbeleefd ervaren en krijg je de kont toegedraaid. Paarden hebben zo hun eigen regels. En altijd van de zijkant benaderen, niet frontaal.

Ook is het misschien een goed idee om je eigen bodylanguage even te checken. Ik kan me voorstellen dat je in je enthusiasme en je blijheid met je nieuwe paard, misschien wat eng op hem overkomt. Misschien kijk je hem direkt in zijn ogen, heel beangstigend voor een paard. Geef hem wat tijd en jezelf ook. Zet jezelf even in zijn hoefjes - eng he - ander huis - ander baasje - alles nieuw.

Het komt goed.

Paard druppels Rescue Remedy in het water voor allebei, wat geduld en binnen no time moet je hem gaan leren om UIT je space te blijven. Maar tegen die tijd heb je het clickeren wel onder de knie.

Veel succes en plezier met je ontdekkingsreis met ...? ... wat is de naam van je paard?

Groetjes Marianne

Als je een beetje leest komt het niet eens zo over. Schrijf jij op jou manier dan doe ik dat op de mijne. Wat een gezeur zeg. Als ik eerst een uur moet na gaan denken of iets wat ik schrijft misschien ooit door iemand waar dan ook anders opgevat kan worden dan hoe ik het bedoel dan komen we ergens.
Ik denk dat TS geweldig goed snapt dat ik met wat ik schreef niet bedoelde dat zij verkeerd met haar paard omgegaan is. Hoe kan dat nou als je je paard 5 dagen hebt??
Djeeeezz.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef op zaterdag 27 november 2010, 19:21:

Voor mij niet. Hoe kan iemand die het dier pas zo kort heeft nou zoiets verweten worden? Dan moet je wel heel slecht over Piet denken...
Ach, en ook al overdenk je wel goed wat je schrijft... Er zijn altijd wel interpretaties van anderen mogelijk waar je niet eens aan gedacht hebt.
Geen idee...