Danielle Zontrop schreef op vrijdag 26 november 2010, 14:16:


Hallo Danielle,
Als jouw paard zo stijf was als een plan is dat uiteraard door lichamelijk ongemak en heeft het bitloze daar weinig en eigenlijks niets mee te maken als mogelijke oorzaak. Je moet dan daadwerkelijk aan het trainen (lees bewust gymnasticeren) en indien nodig hem een keertje goed laten loswerken zodanig dat je goed en zonder al te veel ongemakken voor hem goed van start kan gaan. Maar een bit heb je daar zeker en vast niet voor nodig

angelique kroes schreef op zondag 28 november 2010, 7:56:


Hi Angelique Tegen de tijd dat je wat meer gelezen hebt op dit forum dan snap je dat het geen opjutten is, maar het proberen te voorkomen dat je door het Forum ook als nieuwtje aangevallen wordt. Ik maakte volgens het forum (zeker niet door de lokals hier) een enorm grote fout en werd prakties van dierenmishandeling betigt, kijk dat doet je zelfvertrouwen echt geen goed als je net een nieuwe paardeneigenaar bent. Dit was de eerste keer sinds een tijdje dat ik wilde reageren en proberen te helpen en wat gebeurd er .. juist!

Maar we hebben nog een groot probleem met Destiny .. zijn foto's hebben hun destiny nog niet gevonden in het album, tenminste niet op mijn computer. Misschien moet je ze weer opladen? Ben benieuwd.

Groetjes Marianne

Piet schreef op zaterdag 27 november 2010, 17:58:


mij ook
Maar, al te vaak vergeten we de eerste zin, als we de 2e lezen - over het kopschuw zijn.

Daarvoor zou IK eigenlijk op herhaling cursus moeten, "think- plan- do"
Think, dat gaat nog, maar daar na hè
Plan- Do-, dan moet je idd weten hoe het gereedschap te gebruiken.
Bij "kunstjes" aanleren, bij een dier waarmee je al een goede band hebt, zijn "fouten" maken geen zonde en kan je het gereedschap onder de knie leren krijgen.
In deze - casus - lijkt mij goede begeleiding wel belangrijk.
Mailen dus Angelique, naar Piet

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

o oke wist ik niet

maar ik heb de foto's proberen te uploaden maar ik krijg het niet voor elkaar krijg steeds fout op pagina dus hoop dat het straks wel wil

groetjes angelique

Nils Vellinga schreef op zondag 28 november 2010, 10:39:


Clickertraining en het daaraan verbonden speedclickeren is geen wonderformule.
Het is geconcentreerd werken en vraagt heel wat van de trainer. Maar aan de andere kant ( de wonderkant) kan zelfs iemand die de ballen verstand heeft van paarden als hij de speedclicker techniek kent en hij zou durven, in feite een kopschuw paard dat kopschuwige afleren omdat het een universele methode is, oftewel een methode die overal op toepasbaar is. Gewoon via de wetten van 'hoe leren wij" te volgen.
Misschien moet dat toch mijn volgende dvd project maar worden.
Trouwens als degene die de cover van "machinaal bekappen" maakt een beetje gauw klaar is, heb je jouw dvd , als demonstrant, binnenkort in huis

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Er zijn al interessante adviezen gegeven. Ik heb toch ook nog een paar vragen aan de kersverse eigenaar van dit paard:
-heb je veel ervaring met paarden behalve rijden in de manege?
-staat dit paard op stal (gebroken vinger bij staldeur)
-staat dit paard alleen?
-kan je met je gebroken vinger je paard verzorgen?
-voel je soms angst voor je paard?
-heb je ervaring met clickeren?

Er wordt gesproken over haar en zijn, is dit een merrie of een ruin?

Al weer een hele poos geleden zei Piet tegen mij: je moet eerst leren clickeren voor je kan leren speedclikeren. Clickeren werkt voortreffelijk maar je moet wel geconcentreerd te werk gaan en het eerst goed leren. Als iemand zich afvraagt wat te doen bij een kopschuw paard dan zou het kunnen dat deze persoon nog niet erg ervaren is in de basiscommunicatie met paarden. Dat geeft niks, want het is erg leuk dit te leren. Helaas wonen Piet en paard en mens in deze topic wel op maximale afstand in NL, al hoeft dat geen belemmering te zijn.

heb je veel ervaring met paarden behalve rijden in de manege?
-staat dit paard op stal (gebroken vinger bij staldeur)
-staat dit paard alleen?
-kan je met je gebroken vinger je paard verzorgen?
-voel je soms angst voor je paard?
-heb je ervaring met clickeren?

dit is mijn eerste eigen paard heb wel paarden verzorgd en altijd gereden op manege paarden

ja mijn paard staat op stal

nee hij staat met 40 andere paarden

ja ik kan met mijn vinger mijn paard goed verzorgen

nee voel geen angst voor mijn paard alleen heel veel liefde en respect

en ik zou niet weten was clickeren is ik hoor het op deze forum voor het eerst

het is een ruin maar al mijn huisdieren zijn vrouwelijk dus vandaar dat ik er aan moet wennen dat ik nu een man er bij heb hahahahaah vandaar

groetjes angelique

angelique kroes schreef op zondag 28 november 2010, 18:37:


Als je veel liefde en respect voelt voor je paard zoek dan zo snel mogelijk een fijne plek voor hem waar hij buiten kan staan met andere paard(en). Veel paarden komen snel over hun problemen zoals kopschuw zijn heen als ze zich meer natuurlijk kunnen bewegen en socialiseren met andere paarden. Ze worden minder gestressed als ze niet gedwongen op stal moeten staan.

Begin niet aan clickeren zonder het eerst goed te leren. Als je het niet goed doet kan een paard opdringerig worden, op zoek naar voedselbeloning.

Nils Vellinga schreef op zaterdag 27 november 2010, 0:14:


Gisteren gaan rijden, naar het bos. Ze stond al lang stil ivm kreupelheid, nu dus met een lekker fris paard, oortjes erop, in de vrieskou naar het bos. Zalig gewoon. Op de weg ernaartoe was al wel zout gestrooid maar alles lag droog dus dat was te doen. De brede zandpaden in het bos waren keihard bevroren maar lagen er best vlak bij dus was goed te doen. Het smalle heuvelruiterpaadje dat door het bos kronkelt lag er zelfs nog zacht bij.
Hebben alletwee genoten! Zalig!!
Voetje met soda uitgespoten (wat je er van onder inspuit komt er van achter aan de scheur in haar hielen er weer uit en omgekeerd ) voor ik vertrok en nog eens toen we terug waren en ze heeft er goed op gelopen. Af en toe even pijnlijk als ze juist ergens instapte maar viel al bij al super mee.

Hoe doen jullie het eigenlijk dan als er een massa zoute gladde natte halfaangevroren sneeuwblubber ligt? Er gewoon door, door dat zout? En dat gladde glijerige? Want dat gaat er weer van komen en daar ga ik eigenlijk liever niet door.

Wat betreft hoeven trainen, Nils, op de wei komt dat er niet van. De boer krijgt (echt) een hartinfarct als ik het in mijn kop zou halen, een grindpad of een verharding rond de stal zou brengen. Dan kan ik wel mn biezen pakken, zeker weten. Buiten rijden we wel overal door maar door halfbevroren zoute blubber, dat zie ik niet direct zo zitten. En bevroren blubber, dat gaat ook echt niet lekker. Ze breekt haar nek, wie doet dan wie een plezier.

Suzanne Graauw schreef op zaterdag 27 november 2010, 20:49:


Wat doe je met de zoute halfbevroren smurie, Suzanne? Erdoor? Lijden de hoeven er niet te hard onder?

mijn paard staat heel fijn wel in de stal maar met 40 andere paarden en hij is verder heel nieuwsschierig en houd verder heel erg van knuffelen en het lijkt mij persoonlijk niet wijs om hem op het land te zetten want je krijgt hem niet weer en daar staat ie trouwens alleen want alle paarden staan daar op stal en er staat niemand meer op het land dus lijkt me geen goed idee
maar toch bedank voor het mee denken

Hoi Angelique,

Ik zou dan een andere plek voor je paard zoeken.
Komt hij wel buiten? Een dagdeel in de paddock bijvoorbeeld?

Paarden zijn niet gemaakt om op stal te staan, het is slecht voor hun fysieke en mentale gezondheid. Waarom dat zo is kun je vinden op deze site.

Groet, Dani

Helemaal mee eens. Hoewel een paar graden vorst een peuleschilletje is, denk ik dat je daar een paard wat niet gewend is buiten te komen nu geen plezier mee.doet. Het heeft geen winterharde vacht. Het lijkt me verstandig om ander onderdak te zoeken voor de lente en in de tussentijd zorgen dat hij zoveel mogelijk beweging krijgt. Al was het inderdaad maar een paddock met een deken op en veel wandelingen met de baas.
Deze site van a tot z lezen om een andere kijk op paardenwelzijn te krijgen is een goed advies.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Na een stuk zoute smurrie lopen we weer een stuk door schone sneeuw of gras,ik merk nooit iets aan hoeven/benen dat ze last van zout hebben.
En meestal valt het glibberige ook wel mee,als ze gaan glijden probeer ik zo stil mogelijk te zitten,maar de paarden schrikken er zelf ook niet van.