joop schreef op zondag 12 december 2010, 11:33:


Mijn limiet is wel 90 kilo want ik heb niet zo'n heel grote paarden (ca 1.60 is het grootste).
Maar het is zoals je zegt, Joop: 70 kilo tegenwerkend stuitergewicht is belastender voor het paard dan 90 kilo meewerkend gewicht van iemand die goed kan rijden. Op langere buitenritten al helemaal.

Groet, Pien

Coulash schreef op zaterdag 11 december 2010, 11:27:


Ik heb ook zo'n paard, de ene vindt het heerlijk als ik met hem kroel. De ander vindt dat vreselijk en wil eigenlijk dat ik gewoon naast hem staan, het liefst pakt ie dan ook nog mijn jas in zijn mond en laat daar zijn hoofd aan hangen ! En dat een paar uur volhouden en hij is helemaal happy !

Als je zelf de rust hebt en ong. weet hoe je paard in elkaar steekt, spieren en wervels, kan je zelf uit de losse pols al veel samen doen. Het is idd heel mooi om zo samen met je paard af te tasten wat het paard fijn vindt en waar spanning op staat. Die plek zou je dan licht kunnen masseren/drukpuntmassage.
Als je terwijl je bezig bent goed op je paard let zal je aan de houding van het paard veel kunnen opmaken. Staat het paard ontspannen of gaat hij juist gespannen of ontspannen staan..., likt briest of knippert het paard terwijl je bezig bent. Het hoeven maar lichte aanrakingen te zijn, die je langzaam verplaatst.
Ik vind het heel prettig en paard krijgt zo ook rust en vertrouwen in onze handelingen.

En hoe weet ik zeker als men paard ontspannen of gespannen staat ? Ik kijk hiervoor meestal naar de oren...
Maar gelijk ik al zei als ik over haar wang aai vallen haar ogen bijna toe, dus geniet ze ervan, maar toch staan haar oren naar achter.

En ik had ook eens getest qua manieren om te zien of het paard dik was. Dan moet je zo kijken naar haar poep, de zijkant en bovenkant van de rug en de hals en toen ik zo bezig was met de hals vanboven draaide ze haar kop naar mij om te zeggen van wat doe je nu ?
Maar ik persoonlijk weet dan eigenlijk niet of ze zoiets heeft van doe het niet of ik vind het niet erg dat je dat doet ....
Ik vind dat bij haar moeilijk af te leiden.

Het is een kwestie van het paard leren kennen. Ik moet zeggen dat ik na een paar weken het paard waar ik mee bezig was, om de dag, in grote lijnen kende. Ze had zelfs een spiertje bij haar lip die ze aanspande bij spanning. Goed observeren hoe ze reageren als je wat doet. Dat kunnen kleine veranderingen zijn.
Een paard met hals laag, been op rust, likt, briest, verschil in ademhaling, zijn allemaal ontspannings uitingen.
Het ene paard is wel weer moeilijker te lezen dan het andere als ze erg druk zijn in bewegingen van huis uit, of een laconiek paard, die al veel rust heeft.
Als jij aan de oogopslag ziet dat ze relaxt is/ontspant, dan is dat een duidelijke uiting. De oren naar voren is aandacht voor wat anders en oren plat is boosheid, dus ik zou zo zeggen dat de oren iets naar achteren wijzend prima is, gewoon oplettend, maar relaxt.
Ga het paard maar wat vragen en kijk hoe ze reageert, dan leer je ze kennen. Hoofd b.v laag, achterhand om, been naar voren vragen, hals inbuigen....