Hoi Aoife!

Hoe is het met je?
Wat goed van je dat jij je over dit paardje hebt ontfermd!

Mijn pony Lucas was ook zwaar mishandeld en verwaarloost.
Ik heb alles met heel veel geduld opgelost en inderdaad vanuit samenwerken.
En inderdaad ook zonder druk, alhoewel je soms ook een keertje even moet door zetten om te laten zien dat iets niet eng is maar dat kun je pas doen als je het vertrouwen van je paardje hebt. Dat kun je nu nog niet omdat ze pas veel te kort bij je is.

Wees er gewoon, ik was er altijd op mijn dooie gemakkie de wei aan het uitmesten dan kwam hij steeds kijken en dan beloonde ik hem dat hij kwam kijken dmv een worteltje en dan ging ik gewoon weer door met uitmesten.
Zo kreeg hij het vertrouwen dat hij gewoon rustig bij mij kon komen.
Poetsen deed ik tijdens het eten, dan liet ik hem gewoon los staan in de wei daf ik hem zijn eten en dan deed ik hem met een zachte borstel heel rustig poetsen alleen zijn lijf niet zijn hoofd of benen dat was stap 2 en 3 pas weer.

Heel veel succes ben er van overtuigd dat het helemaal goed gaat komen!

Groetjes Lineke

Hoi Lies en Lineke,

Bedankt voor jullie lieve reacties!! Doet me goed!

Ja gaat eigenlijk goed hier met de paardjes, we hebben er de afgelopen week 3 bij gekregen 2 voor de buurman en merrie voor mij (was haast bij) en ik kon het niet over mijn hart verkrijgen haar niet mee te laten komen, ook omdat ze in de opvang bij een paard stond dat al zou komen en die waren inmiddels al dikke vrienden
Dus alles loopt door elkaar heen

Ik ga regelmatig even de berg op om de paarden te zien en een beetje te klooien in de wei, ze komen dan wel hoor en ik wordt ook al als snoepautomaat gezien
Maar voor nu geeft dat niet.

Hoe is het verder met jou Lineke (brand overleeft met al die troep in de lucht?)

Groetjes Aoife

Aoife Berserik schreef op zondag 6 februari 2011, 14:38:

Hoewel ik niet aan de goede intenties van Aoife twijfel, noch aan de goede afloop doe ik toch een duit in het zakje: laat die merrie eerst eens minstens 2 weken met rust en observeer haar. Die tijd heb je wel nodig om te zien hoe dit paard reageert en om haar tot rust te laten komen in haar omgeving en in haar contact met de andere paarden. Als je het idee krijgt dat ze op haar gemak is ga je langzaam maar zeker aan de slag met verkennen en dingen als manen kammen en hoefbekappen (tenzij dat heel urgent is, dan een spoedbekapping in een paar minuten klaar) Ik heb lang geparellied maar mijn mening is: laat parelli erbuiten, dus geen wijken voor druk tenzij je eigen welzijn in het geding komt. Blijft over: positief belonen. Geen stokken of wat dan ook gebruiken, ze kunnen je paard afleiden door slechte herrinneringen. Ga op een stoel in de wei zitten tot ze naar je toe komt, het is er net lekker weer voor. En vergeet al die snoepjes ook even, je bent geen snoepautomaat en het zou de verkeerde indruk kunnen wekken bij je paarden.