Wil schreef op maandag 7 februari 2011, 15:40:

beesten hey..!

Lichaamstaal...
Aardig onderwerp ook altijd.
Vol van mythen en sagen
Nu heb ik het even niet over een ouder paard, hoewel....
Jij spreekt geen paards, paard spreekt geen Nederlands.
Dus zullen we een gezamenlijke taal moeten aanleren.
Nu hebben we het geluk dat we het begrip met handen en voeten spreken kennen en ons zo redelijk verstaanbaar kunnen maken.
Maar dat kan soms tot gigantische misverstanden leiden, niet alleen tussen mij en een Japanner maar ook tussen mij en een paard wat ik niet ken.
Het is echt geen uitgemaakte zaak dat een nieuw paard of een vreemd paard je zo maar begrijpt, dus geen universele ingebakken taal op voorhand.Om je daar een voorbeeld van te geven:

Wil had het er net over in haar mooie papagaaiverhaal en ook Conrad kwam daar in voor.
Conrad en ik hebben ooit mijn paard Shiny gebruikt om elkaars manier van trainen aan te leren. Het 100 gram druk gebruiken was totaal onbekend voor S. Conrad die van iedereen die ik ken de meeste paarden getraind en gerehabiliteerd heeft, viel bijna om toen Shiny totaal niet begreep en waarom hij absoluut niet reageerde op een lichaamstaal commando om vooruit te stappen, zelfs niet toen daar een touwtje in de buurt van de achterhand bij ging zwieren, ook "GA" hielp niet.
Hij had dit nog nooit, bij geen enkel paard, meegemaakt, dat een paard niet reageerde op wijken voor druk.
Ik heb de 2, voor elkaar buitenlanders, even geholpen door tegen Shiny "stap" te zeggen....
Waarmee ik maar wil zeggen dat het voor het paard soms geen onwil is, maar dat ie ook in die taal zich knap kan vergissen en er een flinke spraakverwarring kan ontstaan.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Ja dat weet ik en het is ook moeilijk en ik probeer ook zoveel mogelijk te leren op dit gebied.
Daar maken mensen helaas ook fouten mee, dat probeer ik ook zoveel mogelijk te voorkomen door o.a dit forum te lezen, boeken te lezen, filmpjes te kijken, dingen uitproberen wat werkt wel wat werkt niet.
Kijken wat qua training bij mij en het paard past, tot 5 jaar geleden had ik nog nooit van NH gehoord en nu probeer ik me zoveel mogelijk in te lezen, vooral de laatste 2 jaar.
Ik heb hier ook verder niemand die mij daarin kan helpen, ben de taal nog niet machtig en daarbij moet ik de eerste fransman nog tegenkomen die NH gebruikt
Dus leren, uitvogelen en ook op mijn bek gaan!
Geeft niet ik probeer naar het paard te kijken en te lezen en meestal snap ik het wel en als ik dan een keer een trap krijg heb ik het niet gesnapt en evalueer ik het gebeurde.

Wil schreef op maandag 7 februari 2011, 15:56:


Ik vrees dat dat het probleem is, ik ben niet zo goed in timen
Ik ga altijd maar uit van positief belonen en ongewenst gedrag negeren(voor zover mogelijk) daar kom ik met de hond en ook met mijn zoontje een heel eind mee .
Met de paarden heb ik echt nog te weinig ervaring, welk boek raden jullie me aan dat vooral practische is?

Maar Piet,

Beest, mens en huisdier begrijpen zeer duidelijk het verschil tussen aggressieve lichaamstaal en vriendelijke lichaamstaal. Plus dat beesten en huisdieren daarbij ook nog eens een veel hogere intuitie hebben en aanvoelen of je het wel of niet goed bedoelt.

Als het 'niet goed bedoelt' jaren ervaring met zich mee brengt ... tja ... daar hebben we het al over gehad. Dan is het geduld en genieten van elke kleine vooruitgang.

Angst ruiken ze, als je ziek bent laten ze je niet alleen. Als je blij bent rennen ze voor je uit en gaan sporen zoeken, als er gevaar dreigt blijven ze dicht bij je.

Die taal is een taal waar wij nog niets van begrijpen - instinct.

Ik vertrouw de signalen van mijn hondjes en mijn paard 100% en luister dan ook altijd naar ze. Mijn Maya heeft ook een zeer duidelijke lichaamstaal, hoe ze haar lijf en kop houdt toont aan wat er is, wat ze wil, wat ze niet wil, wat ze duidelijk wil maken.

Ze heeft met haar duidelijke lichaamstaal en kudde briesende waarschuwing het leven van mijn twee hondjes gered, als zij dat niet gedaan had dan waren ze doodgeschoten door de jagers die om de hoek met geweer klaar lagen. (hondjes 'mogen' nl niet naar jagers blaffen) Maya had ze door en gaf het alarm, de hondjes luisterde ook naar Maya en bleven heel dicht bij ons en gaven geen kick.

Jouw Shiny was al getrained in minstens een command -Stop. Het nieuwe Paard van Aoife daar moeten zo wel Aoife als het paard alles nieuw en van elkaar leren. Plus dat het vertrouwen van het paard totaal herstelt moet worden en Aoife ook met een 'unknown' bezig is en daar komt altijd een beetje angst bij. Dat is volgens mij niet vergelijkbaar met het vergelijken van twee trainingsmethodes.

Toen ik mijn twee puppies van hun moeder kreeg, heb ik ze met behulp van Cesar Millan's boek getrained. Daar stond ook in dat als je je hond afstraft met glimlachende ogen dat hij je niet serieus neemt ... en die rakkers van mij hadden dat heel goed door. Want heus puppies kunnen ontzettend ondeugende dingen doen waar je je eigenlijk rot bij staat te lachen. En zijn uitleg over bodylanguage maakt ook dat ik absoluut niet bang ben van geen enkele hond of ze nou als 'gevaarlijk' bestempeld worden of niet. En die blaffende monsters weten dat heel goed.

En Maya begroet ik met een grote glimlach elke morgen en open bodylanguage, als ik eens gehaast ben en langs haar heen loop zonder dit ritueel, nou dat krijg ik dan meteen te weten ... dikke kont die de weg afspert. Wij meiden begrijpen elkaar wel.

Maar hoe meer we ervaringen uitwisselen en van elkaar leren, hoe beter het is voor ons beestenboel.

Groetjes Marianne

Helemaal mee eens Marianne.
Gelukkig ben ik zelden bang en blijf ik kalm
Dat heeft me al een heel eind op weg geholpen, dat en veel ervaring met o.a ook honden mijn hele leven.
In weze is het verschil niet eens zo groot!

Wil schreef op maandag 7 februari 2011, 15:40:

Leuk verhaal Wil!

Nanning07 schreef :


Ja. Er zijn ook paarden die met geweld en dominant zijn hun leiderschap willen afdwingen. Grote mond en eerder onzeker. Wij hebben twee van dit soort merries hier rondlopen (Puck en Amber). Die zijn echt niet altijd een pretje voor hun omgeving en wij moeten daarbij altijd goed opletten wat voor groepjes we om hen afzonderlijk heen formeren. Puck is a-sociaal (alleen opgegroeid) en Amber is een superbitch, zal ook wel een en ander gemist hebben in haar socialisatie hoor.


Ik herken dit gedrag wel. Ik zie het bij slecht gesocialiseerde paarden die onbegrenst opgegroeid zijn, dus geen ouderen om hen terecht te wijzen. Ik heb het al meegemaakt bij zowel hengsten, merries en ruinen. Veelal ook wel paarden die alleen opgegroeid zijn. Hoewel dat bij het paard waarover jij schrijft niet het geval is.
Hij is in de opfok geweest. Verticale of horizontale leeftijdsgroep? (dus leeftijdsgenootjes of alle leeftijden in de groep?)


Ik vind het een teken van frustratie en bepaald niet van leiderschap.
Hoewel ik onze eigen Spirit, nu ruin (heeft veulens gemaakt) ook niet meer met een vreemde ruin hoef te zetten, die doet precies hetzelfde als de merries erbij zijn.
Bij zijn vrienden waarmee hij is opgegroeid en merries samen; geen probleem. Maar eenmaal eruit blíjft eruit, die jaagt hij zonder pardon uit de groep, ook als het een oude maat van hem is. Dat valt voor mij dan weer onder de categorie hengstengedrag. En hij maakt zeer zeker wel het onderscheid tussen ruinen en merries en hij weet verduveld goed dat de ruinen moeten opdonderen en hij de merries wil inlijven. Hoewel hij onze nieuwe pony Dafner eerst ook best wel rondgejaagd heeft. Ik vond dat nog nét acceptabel omdat Dafner zich er de ballen van aantrok, 10 meter verderop gewoon verder ging eten dus de 'drive' was er zo vanaf bij Spirit. Nu zijn zij beste maatjes!


Sja, Spirit is bepaald geen leiderstiepje. Contactgestoord ook niet voor zover ik weet. Hij wil gewoon de merries voor zich alleen hebben zonder concurrentie.
Maar waarom hij tegen de een wel zo doet en tegen de ander; daar zijn wij hier ook nog niet helemaal achter.


Je hebt helemaal gelijk dat je het niet ziet zitten om met dit paard erbij een gemengde groep te maken, dat geeft onrust en beschadigingen, zeker weten!

Is het te regelen om hem zijn eigen merriegroepje te geven? Of met een of twee andere ruinen, ver weg van de merries? Dan gaat het meestel wel goed, zolang er maar geen merries in het spel zijn.

Groet, Pien

Coralie schreef op zondag 6 februari 2011, 19:51:


Ik vermoed dat mijn veulen vroegrijp is of in ieder geval vroeg aan het experimenteren slaat, maar hij is dus blijkbaar geen unicum. Hoe zijn jullie hiermee om gegaan? Moet ik me zorgen beginnen maken over zijn dek-experimenteergedrag? Zijn jullie toen tot spenen overgegaan?

Alvast bedankt!

Debbie VG schreef :>

Experimenteren zonder een erectie te krijgen op deze leeftijd is volkomen normaal te noemen, met name richting zijn eigen moeder omdat die dit gedrag waarschijnlijk negeert en niet terecht zal wijzen (tenzij het de spuigaten uitloopt). Kuddegenoten accepteren dit evenwel niet dus dat laat hij wel nog even uit zijn hoofd (behalve tijdens een robbertje spelen).

Zolang hij geen erectie heeft kan het weinig kwaad, maar het voorjaar komt eraan en dan beginnen de hormoontjes soms al (tijdelijk) wat op te spelen. Het is mijn ervaring dat het pas rond zijn tweede voorjaar serieus zal zijn en dat dit nog oefenen is. Maar als er al een hard plassertje bijkomt wordt het tijd om hem te spenen.

Theoretisch gezien kunnen ze vanaf 9 maanden al bevruchten. Ik ken links en rechts wel wat veulens die op zo'n manier ontstaan zijn (oudere merries in de opfok met jonge hengstjes).

groet, Pien