Helemaal mee eens. Er zit veel meer in paarden dan dat we eruit halen en alles wat we er positief mee doen waarbij het zijn hoofd moet gebruiken, maakt dat we ons paard beter leren kennen en de onderlinge band verdiepen.
Ik vind het een prima initiatief van Eva en ach, hoe erg is het dat de mensen die er hun tijd, zorg en organisatietalent insteken daar ook wat mee gaan verdienen?
Nogal sjacherijnig hoor boys! Het is gewoon "kei"leuk om te doen.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Ik kan me er niet veel bij voorstellen, ruim 2 uur. Lijkt me dat ook het paard de pauze's echt nodig heeft.

Het leren is ontzettend vermoeiend mentaal. Momenten van bezinking en de rust helpen juist positief in de training.
Er moeten momenten geweest zijn van... en hoe ga je daar dan mee om. Heb je nu niet het gevoel dat je een paard op een bepaald punt "óverbelast", als je begrijpt wat ik bedoel...

Ik begrijp dat het resultaat goed was na 2 uur,
Heb je toen afgebouwd. Of had je eerder resultaat en heb je het nog meerdere keren opgepakt, voor meer bevestiging?
Heb je het paard bij intro zelf vastgehouden, of heb je het paard door iemand anders vast laten houden en al gauw naar de benen gegaan?
Misschien kan je wat toelichten, zodat ik begrijp hoe het paard reageert op SC, en hoe jij daar op anticipeert.

Anita Cats schreef op zondag 13 maart 2011, 12:07:


Ok, mijn ervaring is een andere

Ok, mijn ervaring is een andere


Nee, want dan had ik het anders gedaan, dus mijn ervaring is een andere.

Elke voet is getraind. Ik denk dat er in totaal 10 keer een voet echt serieus voor langere tijd in de lucht is gegaan en op het laatst na een ongeveer een halve minuut er op kloppen en aan wrikken, bewust weer door mij of Koen weer neergezet.
Langer is niet nodig als training.


Koen heeft haar vastgehouden omdat ik graag een ervaren iemand wil hebben die weet hoe hij moet reageren bij een calamiteit en heeft op het laatst ook nog geoefend met de benen. Ging prima. Eigenaresse heeft beloond en daarmee ong 2 uur leren focussen en reageren. Zij kan het ook, maar heeft veel meer tijd beschikbaar om nog te oefenen.

Elk paard is anders, zie ik na een poosje nog agressiviteit of verandert het in zeuren en is het alleen nog onzekerheid waardoor ze met een been uitslaan reageert, vanuit de reacties van het paard ga je verder of neem je gas terug. Deze werd juist bozig en had moeite om de gedwongen pauzes te accepteren.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

vanmorgen voor het eerst een lange(re) wandeling met Pip gemaakt. Tot nu steeds een beetje in de buurt gebleven, eerst omdat haar hoeven/zolen nog gevoelig waren (hb), de afgelopen tijd om voorzichtig aan het verkeer te wennen. en de laatste drie weken niet gelopen, omdat ze last had van haar oog..

maar vanmorgen dan toch een rondje gedaan! ze liep blij mee, ondanks een heel eng huis waar ze evn niet langs wilde. Ik kon niet ontdekken waarom het daar eng was, maar kon haar gelukkig wel overhalen uiteindelijk met me mee te gaan erlangs. Gewoon door geduldig af te wachten en haar niet toe te staan terug te gaan (doordraaien als ze zich omdraaide, zodat we weer de goede kant op stonden.)

Langs de weg ging super, ze trok zich niets van passerende auto's aan.

toen kwamen we bij een smal rooster over de hele breedte van weg en fietspad, een paddentunnel. ook daar stapte ze keurig overheen, ik was eigenlijk verbaasd want ze vind bv straatputten hoogst verdacht.

verderop is een veel breder rooster, ook van een paddentunnel. met van die brede ijzeren spijlen erop, zeker zo'n 30 a 40 cm breed en ook over de hele wegbreedte, dus geen mogelijkheid om erlangs te gaan ( dan moet je een enge stap naar beneden doen, de paddentunnelingang in).
Daar wilde ze niet zomaar overheen, heel begrijpelijk.
wederom rustig afgewacht, haar laten snuffelen, kijken, etc. het duurde wel even, maar ze ging er toch overheen, niet eens met een sprongetje!
Ik was ZO trots op haar!!!! brave meid.

gister hadden we al geoefend met tussen zo'n om en om hekje doorlopen, deed ze ook als vanzelf. (dus eigenlijk niet eens oefenen, meer een keertje doen, eigenlijk

op het graspaadje aangekomen moest er wel even flink gebokt en gedraafd/gesprongen worden, om de spanningen eruit te laten, maar ze ging op mijn teken weer keurig stappen.

wat een wereldpony! ben zo blij met haar!

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

Pip langs de weg

http://www.youtube.com/watch?v=TUMrqJdVxYA

Door het hekje
http://www.youtube.com/watch?v=0nW4oeJdA1s


A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

leuk, leuk

Piet, maar jullie zijn toch niet ononderbroken 2 uur bezig geweest met Easy?
(Hihi... wat 'n naam.... nu, ze gaat haar naam eer aandoen hoor!)

Is het niet zoals Conrad ook deed, heel veel korte sessies met steeds een 'nadenk'pauze?
Dier moet toch ook de tijd krijgen om het te laten bezinken lijkt mij?

Natuurlijk is ieder paard verschillend... Maar ik herinner me b.v. nog heel goed dat Catcher soms gewoon mentaal op slot ging. 'Luikjes' halfdicht... soezerig uiterlijk, en vooral geen poot meer verzetten. Dan moet je gewoon ff pauze inlassen, wat best moeilijk is, omdat het lijkt op 'toegeven' aan het mentale op slot gaan.
Toch weet ik dat als je doorgaat, je evenmin iets bereikt bij hem. Catcher the Rock )

Zaak is dus bij dit soort paarden te stoppen voordat de luiken half dicht gaan, snap je het nog?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

leuk als je onderweg zulke dingen kunt oefenen zoals dat hekje

Wil schreef op zondag 13 maart 2011, 17:00:


Dat herken ik ook Wil.
Maar ja teenpeerdistandernie.
Myriam

Ik heb vandaag ook in Schoorl gewandeld met de mijne. Waar staan jouw paarden?

Groet, Dani

Wat ik van Conrad heb begrepen zijn het vooral de trainers die die pauzes nodig hebben en niet zozeer de paarden .

Ik zou ook een pauze inlassen als een paard aangeeft dat te willen, maar bij mijn eigen paard herken ik dat helemaal niet eigenlijk.

Groet, Dani

Nou voornemen 2011 ... het is nog maar maart en er zijn al ontzettend veel dingen gewijzigd en dat in de positieve zin.
Vandaag had ik les van Piet Bakker. Toen Amaroc net tijdig de les binnen stapte na net een uur op de trailer te staan, stond Piet vol van verbazing te kijken
In december had hij al mentaal en fysiek een verschil gemerkt. "Het zat er toen al aan te komen", zei hij, "maar nou heb je reuzensprongen voorwaarts gemaakt met dit paard."
Kan ik nog een mooier compliment krijgen? Neen, denk ik niet.
Veel beter beenwerk achteraan, meer samenhang tussen voor- en achterhand en vooral mentaal een heel ander paard! Amaroc was de rust zelve, zelfverzekerd en apetrots op zichzelf. Zo ontspannen en volledig tijdens zijn werk aan de lange teugel (of eender wat) hebben we hem nog niet dikwijls meegemaakt.
Die pirouette waar we 3 maand geleden het wat lastig mee hadden, maar die we sindsdien zelfs niet meer geoefend hadden? Die ging vanzelf nu, zelfs in draf!
Vorige vrijdag was ik bij Jossy, aan de hand appuyer ... was meer trainen voor mijn motoriek dan voor die van Rock.
Daarna is Invierno weer mee als handpaard mee het bos ingegaan naast Rock. Die kleine was echt de aap aan het uithangen en had duidelijk zijn handrem opstaan, terwijl Amaroc een heel voorwaarts paard is. Amaroc werd wel zenuwachtig van dat pak last achter hem en mijn gebrabbel tegen die kleine. Maar zelfs tijdens een zeer bergopwaartse galop terplaatse en een capriool had ik hem rustig onder me met slechts één hand. Pfew ... heb ooit wel anders geweten.

Tja ... een andere, maar zeer waarheidsgetrouwe spiegel voorhouden, doordachte training en zie waar we 3 maand verder reeds staan. And the sky is the limit

Mij hoor je niet klagen, hoor. Integendeel ik krijg met de dag nog meer het gevoel dat Amaroc en ik een team vormen. Haat-liefde-relatie??? Neen, hoor zeg maar gerust liefde-relatie. Al de rest is verleden tijd!

Cindy Helms schreef :> Nou voornemen 2011 ... het is nog maar maart en er zijn al ontzettend veel



Mooi!!!!
Hoe lang precies ben je nu bezig met te LT-en met Amaroc, Cindy?
(ik bedoel; wanneer ben je bent begonnen).

Groet, Pien

Wil schreef op zondag 13 maart 2011, 17:00:


Zoals ik al eerder schreef zijn er wel pauzes geweest.
Maar echte korte sessies, bv van 30 seconden, gebruik ik om de ménsen optimaal gefocust te houden als we "gewoon" aan het clickeren zijn. Mensen zijn hiermee zóveel slechter dan paarden Wil en bedenk ff dat Conrad toen nog niet echt aan het clickeren was he?


Tuurlijk, die rust was om de spanning die zich opbouwde te laten wegvloeien, daar zijn we het eens. Maar de werkwijze is, hoe goed ik hem ook vond, in ieder geval bij mij, gewijzigd, omdat ik gezien had dat het nog anders kon.


eg wel 'k heb ze meegemaakt.
Eigenlijk is het geheim dat ik naar de spanning in het paard kijk. Ik weet niet of je je herinnert dat ik het hier ooit wel eens gehad heb over de spanningsbarometer die ik ontdekt had en bij Shiny gebruikte om hem ondanks zijn -er komt van z'n lang zal ze leven helemaal niks op mijn rug, mafkees!- trauma, zadelmak te maken?
Het verschil zit tussen gespannen lippen en likken en kauwen en de beloning wel of niet aannemen. Dát geeft aan wanneer een paard pauze nodig heeft en dat is misschien maar 5 seconden...!! Ik weet zeker dat Koen en nog een Koen en Jasmin dit kunnen bevestigen. Ze hebben het zien gebeuren.


Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.