Piet schreef op dinsdag 15 maart 2011, 12:41:


Ik had het niet zozeer helemaal alleen op jouw reactie Piet. Deels natuurlijk wel, maar ook deels op alle posts die zouden volgen, ook van anderen. Ik bedenk me nl. dat dit ene filmpje niet zo heel erg representatief is voor de dag van vandaag. En dat die reacties gegeven worden op een feit die dateren van ca. 365 dagen geleden. Er is heel erg veel veranderd sinds dan voor ons allemaal, dus wordt er achter de feiten aangelopen.
Jossy heeft heel erg toevallig enkele weken met me gesproken over het opleren van jonge paarden onder de 5jaar. Ik weet wat hij gezegd heeft en het is niet aan mij omdat hier te verkondigen. Maar er is ontzettend veel veranderd sindsdien. Want beiden kwamen we echt wel heel erg eensgezind tot de conclusie dat oa. Invierno beter nog een jaar wacht om onder het zadel opgeleerd te worden. Dan is hij 5j

ff gegoogeld op het www

Hier doet hij dat buigen volgens mij wel om het paard in beweging te krijgen
http://www.youtube.com/watch?v=nA42tcmJZ6Y

Nog een paar:
http://www.youtube.com/user/cemmie07#p/u/5/AqXnuQlwPhE
http://www.youtube.com/watch?v=HNnTw91gOkg&feature=related

Soit, je kan zelf ook googelen. Er staan er nog.

Dit paard is toevallig niet geheel onbekend voor mij. En ik weet dat de eigenaar heel tevreden was. Maar achteraf wel aanliep tegen het feit dat ze niet 'voorwaarts' is.
En dat dit waarschijnlijk te maken heeft met de manier van inrijden.

Gert van de Hof buigt ook nadrukkelijk in, Muriel. Met name tijdens en vlak na het opstappen. Tijdens het halthouden en bij het afstappen. Hij legde uit dat hij dit doet om te voorkomen dat het onervaren paard naar vluchtwegen grijpt.
Ik denk dat een sterk ingebogen paard niet zo snel naar voren of achteren of omhoog zal wegspatten. Eenzelfde methode zag ik (door een andere africhter) gebruikt worden bij een paard dat een opstaptrauma had. Door het inbuigen bij het opstappen ziet het paard wat je doet, maar ook kan hij niet zomaar een grote sprong naar voren nemen. Ik denk dat het juist géén methode is om hem te laten wegstappen. Wél kan juist het opheffen van de buiging als een voorwaartse hulp werken, zolang het paard voorwaarts op beenhulp nog niet kent.

Ik zag laatst een zadelmakmaakhulpje die het paardenhoofd laag hield terwijl de ruiter-to-be alvast springend op een krukje eea desensibiliseerde. Immers: hoofd laag = ontspanning! Paard schrok zich een ongeluk want kon niet zien wat er gebeurde, hoorde en voelde wel een hoop onrust naast zich en nam de vlucht naar voren. Dit had niet gebeurd als het paard ingebogen had gestaan; dan had het kunnen zien wat er gebeurde en de weg naar voren was niet zo vrij geweest.
Ook is alweer eens aangetoond dat "hoofd laag" op commando niks te maken heeft met daadwerkelijk "ontspannen", maar dat is nog een taai vooroordeel.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ik heb ook wel eens gehoord dat gebogen paarden niet (of moeilijker) kunnen bokken, ik weet niet of dit waar is.

Christel Provaas schreef op dinsdag 15 maart 2011, 13:56:


Dan zijn wij het volledig eens maar de manier van inbuigen
zoals ik dat Jossy zie doen op het filmpje geeft mij een andere indruk. Die zijn niet bedoeld om met de neus richting knie het paard het paard te beletten om er vandoor te gaan.


Ongelofelijk wat een geklungel weer als er geen dier bij betrokken was had ik waarschijnlijk nog hard om kunnen lachen.

Ik snap dat je overeenkomsten ziet tussen de houding van Jossy en Gert op het paard
en ja ik denk dat typisch springpaardruiters is. Maar de uitvoering van het beleren vind ik wel heel erg anders. Voor de mensen die niet weten over wie we het hebben:

www.youtube.com/watch?v=4gtJavTRnEw

Ik heb ook live hem aan het werk gezien maar ik vind hem er in de jaren niet vriendelijker opgevonden en ik denk dat ik bij deze recente clinic was weggelopen.