Die redenering volg ik ook helemaal. Als ze er zelf uitloopt, zou ik haar niet tegenhouden, maar wel onmiddellijk terug even vragen. Dan pas terug achteruit zetten.
Ik ga ook niet noodzakelijk telkens een toertje wandelen of iets anders doen. Dus een aantal keer een goed resultaat =iets anders gaan doen. Meestal intergreer ik het trailerladen, wel in de rest van mijn grondwerksessie. Dus wat trailerladen en als het goed was even iets anders. Voor mij persoonlijk neemt dit ook wat de druk weg van het trailerladen.

Je kan ook proberen om in de trailer te staan en je paard naar je toe te vragen. De yo-yo game. Parelli zegt ook,dat elk paard anders is en er dus niet noodzakelijk 1 manier te hanteren valt. Als je paard dapperder is met jou in de trailer zou ik dit gewoon eens proberen.

Christel Provaas schreef op woensdag 23 maart 2011, 13:13:


Niet opgeven Ans!

Als Pete nog sneller/gemakkelijker de trailer in gaat als er al een ander paard in staat, kun je het volgende proberen:

Je loopt Pete erin.
'Ho' of 'sta' (welk commando dat voor jullie ook mag zijn) is ook ho of sta.
Gaat Pete achteruit, voordat jij daarvoor het commando gegeven hebt, moet hij direct weer terug de trailer in.
Opnieuw Ho/sta. Net zolang doorgaan, totdat hij wacht tot jij het commando tot achteruit geeft. (In het begin natuurlijk niet pesten met minuten lang staan.
Hoe hij dan achteruit gaat is dan niet belangrijk. Gewoon laten gaan/gebeuren. Naarmate hij het vaker doet, gaat het vanzelf rustiger/beheerster.

Lichamelijk (trekken/duwen) tegenhouden bij het achteruit gaan heeft naar mijn mening nooit zin. Je kunt hoogstens proberen je woord voor stilstaan te gebruiken. Wat overigens vooral werkt op het moment dat je paard 'van plan is' om te gaan. Als hij eenmaal (paniekerig) gaat, heeft het niet veel zin meer.

Liefs Marsha

Ik was laatst bij Emiel Voest met een 5-jarige hengst. Op de heenweg hadden we dit paard weten te laden door met armpje-armpje gepaste druk te geven - het was een spanjaard dus weinig mep-risico aan de achterkant, dan kun je dat riskeren. Inmiddels hadden we wel al gemerkt dat dit er een is die gaat 'zitten' op druk langs de achterhand zoals een longeerlijn. (Een ander gaat acuut omhoog of draait, zo heeft elk paard zijn eigen manier van reageren).
Dus toen we bij Voest vandaan gingen en het paard wat weigerachtig deed bij het inladen, slingerde Voest een paar keer met dat witte touw op de Parelliwijze, toen ook één keer een slap slingertje tegen de achterhand en voilà paard stapte in. Wijken voor eerder visuele dan werkelijke druk zou ik zeggen. Plus: geen echt bang paard, maar eentje die nog overtuigd moest. Ik deed meteen de stang erachter om achteruithollen te voorkomen en vóór hing een emmer voer: de jackpot van Piet. Als hij een ontplofbare indruk zou maken, had ik de stang niet meteen al vast gedaan trouwens. Pête lijkt me ook geen gekkenhuis in dat opzicht dus het zou voor haar zomaar ook kunnen werken.
Dit paard was niet bang, maar stond wel te trillen toen hij er eenmaal in stond. Onwennig, maar ook bang zijn evenwicht te verliezen, wat voor het vluchtdier paard niet fijn is. Na de lange reis stapte hij overigens droog en relaxed uit; inderdaad geen gekkenhuis.
Als je een helper hebt (om de stang erachter te doen) zou je dat kunnen overwegen.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Bijna iets heel lelijks geschreven.
Wat is dat toch dat mensen BLIJVEN denken dat je iets met druk kunt bereiken als hetzelfde paard al tig keer bewezen heeft dat het niet werkt?
Hoe zat dat ook alweer met die steen en die ezel??
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef op woensdag 23 maart 2011, 14:44:


Op welke druk doel je hier, Piet?
Echt serieus bedoeld... Doel jij op mentale druk? Waar gaat het dan mis in wat geschreven wordt?

Liefs Marsha

Ik heb het over lichamelijke druk, tegenhouden, lijnen achter de kont etc. etc. Allemaal manieren die geprobeerd zijn en niet blijken te werken want het probleem is er nog steeds.
Ik heb gisteren of eergisteren een vrij gedetailleerd beschreven hoe je dat paard zichzelf een boel mentale druk op kunt laten leggen en alleen omdat er een tijdslimiet op staat, wat eigenlijk zeer tegen mijn principes is (en waardoor ik van Egon een uitbrander kreeg) maar wat er voor zal zorgen dat er vrijdag een stang achter haar kunt plaatsen

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Normaal schrijf ik geloof ik toch redelijk Nederlands
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef op woensdag 23 maart 2011, 15:27:


Oke, duidelijk.
En mee eens!

Liefs Marsha

Piet schreef op woensdag 23 maart 2011, 2:06:


Noodoplossing = heel stevige trailer van de slachter laten komen, omdat daar een wench met een staalkabel op zit. In combi met een kettinghalster. Klare zaak.


Breek me de bek niet open

Christel Provaas schreef op woensdag 23 maart 2011, 14:24:


Daar vergis je je in Christel.
Ik heb haar ooit al onder zo'n stang door zien gaan.
Ze wilde toen achteruit maar de stang zat er al achter en ze stond al gebonden. Ze ging toen gewoon zitten en ging zo onder de stang door en terwijl trok ze haar halster stuk.
Al bij al had ik toen nog het geluk dat de beveiligingshaakjes van die stang er nog niet op zaten want halverwege, onder die stang probeerde ze weer recht staan.
En omdat hij nog los zat, vloog hij uit het hengsel. Maar anders had ze waarschijnlijk klem gezeten onder die stang.

Samen Charly is trouwens geen goed idee.
Want als we 1 drama-queen hebben, dan is het Charly. Als die flipt, dan doet ze het meteen goed en heb je zeker brokken. Dan is Pête eigenlijk nog een stuk beheerster. En normaal laat die inderdaad redelijk goed, maar zeker niet stressloos.
En de laatste paar keren heeft ze toch ook een beetje idioot staan doen. Haar doodzieke, nog niet gespeende zoon bijvoorbeeld, die mocht wat haar betrof best alleen naar de kliniek. Mevrouw vertikte het om mee te gaan. Maar Char is niet mijn probleem.
Maar ik houd haar dus wek liever weg bij Pête. Anders is het helemaal kermis.

Ik heb wel al geprobeerd om Pête samen te laden met Granito. En hij is Pête haar geheime minnaar. (Als Billy de andere kant uit kijkt )
Grani is echt super met de trailer. En zo'n kabouter is altijd handiger dan een groot paard. Maar of hij er op staat of niet, maakt voor Pête blijkbaar niet veel uit.

Piet schreef op woensdag 23 maart 2011, 15:27:


Ik zal eens proberen of ik haar morgen kan filmen. Geen idee of dat lukt in mijn eentje. Maar ik zal het proberen.
Ik beloon haar met voer hoor Piet en ik ben redelijk zeker dat mijn timing ook goed zit. Ik heb zo'n buidelzakje en voor elk goed pasje, krijgt ze van mij een graantje. Je zou het bijna clickeren kunnen noemen. (En das eigenlijk echt niet van mijn gewoonte ) Volgens mij heb ik haar ondertussen ook per ongeluk enkele 'kunstjes' aangeleerd.
Alleen dat voor mij uit sturen dat jij beschrijft, dat lukt niet.
Hoe zie jij dat precies?

Longes etc. ga ik echt niet proberen.
Been there, done that en het maakt het probleem alleen maar erger.

Wil schreef op woensdag 23 maart 2011, 13:03:


Nee, die heeft inderdaad genoeg dingen voor gehad met trailers en toestanden.
Naar verluid (volgens haar vorige eigenaar) als veulen er op haar knieën opgetrokken.
En als 4-jarige heeft ze ooit een beestenwagen gesloopt. Ze hebben haar toen ook echt bij elkaar geslagen uit frustratie omdat ze niet wilde laden. Er is toen nog een steel van een riek op gesneuveld. Uiteindelijk hadden ze haar dan half op de loopplank. En die loopplank was afgezet met een stalen hekwerk, een kleine 2 meter hoog. Ze is toen dwars door dat hekwerk gesprongen en dat brak af. En er dan vandoor gegaan dat hek meeslepend, rond haar hals. Dat was echt een immens ding en bij elke galoppas zag ik dat ding tegen haar flank en achterbenen aanslagen. Ik dacht echt dat ze dood was toen. (Paard was toen overgings nog niet van mij. Ik was toen nog haar 'verzorgster'. Ik heb haar pas na enkele jaren gekocht.) Voor één of andere reden is ze toen ineens gestopt aan het einde van de straat en stond er opeens iemand recht voor haar. Die heeft dat hek van haar afgehaald en haar terug gebracht. Paard had niks. Alleen een scheur in haar lip en er was geen plekje droog meer aan.
Ik heb haar toen overgenomen (was toen behoorlijk nijdig namelijk) en gek genoeg liep ze toen opeens als een lammetje achter mij aan die wagen in. Dat begrijp ik nog altijd niet. Shock misschien?
Volgens mijn moeder (die niks van paarden kent) laadt ze trouwens niet omdat ik haar ooit op 3 benen een uur verderop naar een kliniek heb moeten brengen. Mijn moeder denkt dat ze toen veel pijn gehad moet hebben. Geen idee of dat er iets mee te maken heeft?
Maar ik zou zeggen, take your pick. Paard heeft echt wel redenen genoeg om niet te willen.

Allemachtig Ans!!! Dat paard heeft niet 1 trauma.... maar voldoende voor de rest van haar leven! En kennelijk krijg jij zoveel vertrouwen... dat je haar nog kúnt laden!
Op zich, zoals ik het nu ervaar, is het nog een soort wonder dus wat jij voor elkaar krijgt.

Dat zal de reden zijn waarom ze nog steeds paniekert en staat te bibberen.
Poeh.... best wel heftig.

Met druk zul je idd. helemaal niets bereiken, eerder het tegenovergestelde.
Flippen in volledige paniek.

Het kan m.i. maar op 1 manier. Nog veel meer vertrouwen opbouwen dan je al hebt, zodat zij blindelings volgt. Het moet gewoon vrijwillig zijn van haar kant.
Nu begrijp ik ook waarom je haar niet kunt aanhalen als ze IN de trailer staat.
Haar angst wint het nu nog steeds, ik vermoed dat ze aan het vechten is om niet volledig in paniek te raken.

Geen korte-termijn werk.... ik denk niet dat je er nog een tijd/datum aan kunt verbinden waarop het gelukt MOET zijn. Geloof niet dat je dan goed bezig bent, + dat het voor beiden stress gaat opleveren. Dat voel je zelf ook al.
Misschien moet je het hele idee gewoon laten varen Ans, maar wél doorgaan met trailertraining.

Just my 2 cents.....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Zit ik zo na te denken.... trailerladen is eigenlijk ook vakwerk he?

Ik heb geluk gehad met Catcher, dat ik toen Conrad van Pruijssen als trainer had!
We hebben samen afgesproken om 1 hele middag er voor uit te trekken om alleen maar trailerladen te trainen en oh... boy, wat ben ik nu achteraf blij met dat besluit!

Conrad had me verteld dat als je 2 uur oefent op de manier zoals ik het eerder in deze draad beschreven heb, dit voldoende is voor de rest van paardmans leven en het is dus ook écht zo.

Nu moet ik zeggen dat Catcher als veulen meermaals in de trailer heeft gestaan... naast z'n moeder naar de keuring, daarna naar ons, terug naar de fokker en 1,5 jaar later weer terug naar ons. Was nooit een probleem.

En tóch wilde ik het gewoon goed bevestigd hebben. Gewoon extra tijd eraan besteden zodat ik zeker wist dat 'n trailer nooit een probleem zou opleveren.
(Mede ook omdat na z'n castratie, waarvan ik erken dat ie natuurlijk ook helemaal van slag af is geweest, gewoon NIET te laden was vanaf de kliniek. Na een sedatie hebben we hem er uiteindelijk op gekregen, maar zó wil ik geen paard moeten vervoeren.)

En precies zo is het ook gegaan. Na deze grondige training kon Conrad hem zelfs zo vooruit de trailer insturen.... en Catcher bleef net zolang staan tot Conrad hem zei dat hij eruit kon komen. Ging perfect. Zelf kunnen we Catcher ook op normale wijze laden, nog steeds geen probleem.

Eigenlijk is er maar 'n klein dingetje voor nodig om ervoor te zorgen dat 'n dier niet meer goed te laden is he?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op woensdag 23 maart 2011, 20:39:


Gek genoeg is ze altijd blijven laden, zelfs na die dingen.
Het is nooit een onoverkomelijk probleem geweest. Het ging niet altijd makkelijk en soms moesten we behoorlijk inventief zijn, maar ze stond er wél altijd op. En ze was nooit gestresseerd onderweg.
(Zo hebben we haar ooit met een man of 4 zowat opgepakt en de trailer in gedragen. Ieder om de beurt een been genomen en verplaatst en zo richting de trailer. Paard was toen net geopereerd en nog behoorlijk zwaar gesedeerd blijkbaar want ze liet het gewoon gebeuren. )
Idioot genoeg is het pas echt een probleem geworden, toen ze eens ergens heen moest en het persé op z'n NH's moest. Ik kon al op voorhand vertellen dat dat niet zou werken.
En sindsdien wil ze dus echt niet meer.