Wil schreef op woensdag 23 maart 2011, 20:39:
> Allemachtig Ans!!! Dat paard heeft niet 1 trauma.... maar voldoende voor
> de rest van haar leven! En kennelijk krijg jij zoveel vertrouwen... dat je
> haar nog kúnt laden!
> Op zich, zoals ik het nu ervaar, is het nog een soort wonder dus wat jij
> voor elkaar krijgt.
>
> Dat zal de reden zijn waarom ze nog steeds paniekert en staat te bibberen.
> Poeh.... best wel heftig.
Gek genoeg is ze altijd blijven laden, zelfs na die dingen.
Het is nooit een onoverkomelijk probleem geweest. Het ging niet altijd makkelijk en soms moesten we behoorlijk inventief zijn, maar ze stond er wél altijd op. En ze was nooit gestresseerd onderweg.
(Zo hebben we haar ooit met een man of 4 zowat opgepakt en de trailer in gedragen. Ieder om de beurt een been genomen en verplaatst en zo richting de trailer. Paard was toen net geopereerd en nog behoorlijk zwaar gesedeerd blijkbaar want ze liet het gewoon gebeuren.
)
Idioot genoeg is het pas echt een probleem geworden, toen ze eens ergens heen moest en het persé op z'n NH's moest. Ik kon al op voorhand vertellen dat dat niet zou werken.
En sindsdien wil ze dus echt niet meer.
Training/gedrag
