Sandra van Bommel schreef op dinsdag 22 maart 2011, 8:03:


Mijn verhaal krijgt weer een vervolg....
Vandaag de stoute schoenen aangetrokken en na een wandeling op de terugweg maar eens op Niek geklommen en hij bleef netjes stilstaan tijdens het opstijgen. Gewoon met z'n tweetjes een ministukje in het zadel naar de wei terug gewandeld.
Ik voel mij nu een beetje als Nils Armstrong just a little step.............Gelukkig ging Niek er niet als een raket vandoor

1+1=2

maar
0,0001+ 0,00001= duizend keer meer waard!

Hou het klein: maar vier het groots!

hihi, hier nog een, precies hetzelfde , op t eind van de wandeling, dat Linda zeer braaf was, even vanaf een bankje op dr (blote) rug gaan zitten. Maar ze snapte niet goed dat het touw maar aan een kant zat. boog ze steeds af richting de bosjes, om dan maar stil te gaan staan, dus ben ik dr weer naast gaan lopen, maar ze was wel superbraaf
Morgen het touw met de twee klipjes maar eens meenemen(als ik nog lef heb) en de bb-pad erop.

Coulash schreef op maandag 28 maart 2011, 20:22:


Taal naar mijn hart... nu alleen zelf nog doen
Myriam

Zo is t