e m kraak schreef op vrijdag 22 april 2011, 17:03:



Lekker lui in de schaduw onder de linde, met uitzicht op de poownies, zónder een goed boek te lezen...
Want dan kan je de poownies niet zien

Christel Provaas schreef op vrijdag 22 april 2011, 16:24:


Juist niet. Voor mij als mens zijn het allemaal "paarden".


En juist dat is antropomorfisme. Een kat die een muis doodt, een paard dat een ongewenst individu uit een kudde verjaagt, heeft allemaal niks met "like" of "dislike" te maken, maar met het vergroten van de kans op voortbestaan van de juiste genen. Niet dat die dieren dat bewust doen natuurlijk.


Wij hebben er ook zo eentje. Punt is dat het onvoorspelbaar is. Paarden hebben nou eenmaal aangeboren gedragsprotocollen, die duidelijk verschillen naar gelang geslacht. Een ruin is geslachtsloos, gedraagt zich niet als hengst, niet als merrie, en is zo'n beetje ongedefinieerd. Kom niet aan met "er zijn ook ruinen die dekken" want ik heb het niet over dekken, maar alle bijbehorend gedrag en dat heb ik nog nooit bij een ruin gezien.

Frans

Frans Veldman schreef op zaterdag 23 april 2011, 9:48:


Onzin. er bestaan geen "juiste" genen.
Alle genen zijn gelijk, maar sommige zijn gelijker dan andere

Peter Donck schreef op vrijdag 22 april 2011, 16:07:


Ja ja, maar je krijgt natuurlijk juist geen uitbrekers als ze gewend zijn aan een vaste kudde en daar happy in zijn. Hoeveel merries heb je? Kan hij daar niet gewoon een paar van krijgen die hem ook leuk vinden?


Hmmz ik heb zo'n vermoeden dat dat hormoongedoe een non-issue wordt als je hem een paar merries geeft. Die Khani van mij zou ook een opgefokt sujet zijn geweest als hij Haris niet had, dat weet ik wel zeker. Nu is het echt een onwijs tof en betrouwbaar dier waar ik echt super mee kan buiten rijden, het is makkelijker dan met de merries hoor en last van zijn hormonen heeft hij echt niet. Die hormonen van hem maken hem juist dapperder, beslist niet lastiger. Logisch toch ook wel, hij is blij met zijn merrie en wordt niet frusty gemaakt door merries die hij wel kan zien en mee kan krabbelen maar niet kan dekken.

Het heeft even tijd nodig, maar ik weet haast 100% zeker dat het een totaal ander paard is geworden als hij een half jaar in een vaste kudde staat en hij er vertrouwen in heeft dat dit zo blijft.
--
Ilona

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 23 april 2011, 9:56:


Het duurt normaal gesproken maar 6 weken tot 2 maanden tot aan stabilisatie.
Maar dat schrijf ik hier ook alweer niet voor de eerste keer.

Eind april, begin mei is uiteraard niet de beste tijd om sociaal met paarden te rommelen. Dat lukt het best rond november. Natuurlijk geen hond die zich daar wat van aan trekt, daarom mislukt er ook zo veel.

e m kraak schreef op zaterdag 23 april 2011, 10:11:


Er zijn vást nog wat ménsen die het zich aantrekken Kraak.

Myriam

Een kat die een muis doodt, een paard dat

Waarschijnlijk staan 'like en dislike' niet los van allerlei biologische, genetische en andere op overleving gerichte factoren. Dus geen of/of, maar en/en.

En de theorie over het voortbestaan van de juiste genen is een van de mogelijke interpretaties.

Moniek

Myriam schreef op zaterdag 23 april 2011, 11:27:


Inderdaad, maar ik ben dan ook geen hond...

Moniek