Danielle Zontrop schreef op dinsdag 26 april 2011, 16:28:


Ik heb er nog nooit van gehoord dat dit

Danielle
Wat het eczeem betreft .. het kán wel overgaan.. Ik heb een niet zo jong paard...mét eczeem gekocht.. (wist amper wat het was bij paarden..gelukkig maar) .. toen ze hier kwam (Limburg) ...af van de bix... weg eczeem.. Toen andere leefomstandigheden..verhuis.. weg van drie andere paarden... zullen we het stress noemen... : in elk geval eczeem...
Nu al twee jaren geen eczeem... wel een wat jeukerig paardje..wel een gave huid..
Als ze zou gaan schuren.. doe ik er wel meteen een deken op..

Heel veel goeds voor jullie beiden..nog héél lang :)

Myriam

Interessant topic.. ik ga mijn eigen ervaring ook even neertypen want die is wel wat te vergelijken met wat Ilona schreef.
Ik heb één 22 jarige ruin die tot zijn 10 jaar hengst geweest is, en die mijn twee hengsten drie jaar lang heeft opgevoed. De twee hengsten zijn er als jaarling bij gekomen, en dat heeft tot in de zomer van vorig jaar (beide veulens 4,5 jaar oud) geen enkel probleem gegeven.
Tot een van de twee hengsten besloot dat de ruin, jarenlang zijn goeie vriend, er uit moest en hij nu wel eens de beslissingen mocht nemen.
En zoals Ilona dat al omschreef, de ruin moest niet alleen zo ver mogelijk weg, die moest liefst dood. Gezien het hek om de weide was hij (in feite beiden) dan ook lelijk toegetakeld voor ik de kans had ze te scheiden. Sindsdien hebben die twee nooit meer samen gelopen, dat is echt onmogelijk, de hengst is in staat hem over/door de draad aan te vliegen..er moet echt een goeie afstand en barrière tussen blijven of hij staat de hele dag driftig op en af langs de draad te spoken. (De ruin is ondertussen verhuisd trouwens)

De ruin en de andere hengst kunnen wel nog steeds samen, dat gaat prima, die zijn dikke vriendjes en staan dan een hele dag schouder aan schouder te grazen.
Volgens mij zijn ze nu volwassen, en vond een van die twee jonge mannen dat hij nu wel eens baas kon zijn van het mannengroepje, en dat de ouwe baas nu maar eens moest wijken.
En gezien de ruin fysiek niet echt volledig kan wijken/verdwijnen in een weide, loopt dat uit de hand tot het echt moordadig wordt. Daar moet dan ook nog bij vermeld dat hij ook niet gelijk van plan was om zijn plek af te staan, en enige succesvolle tegenaanvallen uitgevoerd heeft, wat de agressie nog erger maakte.

Je weet het maar nooit met hengsten. Een groep met merries er bij lijkt mij de enige oplossing voor rust en stabiliteit op lange termijn.

Heb geprobeerd je te mailen, maar lukt niet. Klopt je e-mail adres wel?

Moniek

Nee het klopte idd niet meer...
Het is ondertussen aangepast!

Niemand een idee?
Jammer.....

Monique Meijer schreef op woensdag 20 april 2011, 11:30:


Niemand een idee?
Jammer.....

Ik men bitloos.
Ervaringsverhaal...... ehh lastig ik ben niet zón schrijver namelijk.
Ik men liever

Bovendien is de ervaring voor mij als persoon net zo als mennen met een bit.
Het is naar mijn idee namelijk vooral fijn voor het paard, zonder dat ijzer in zijn mond.
Voor mij als menner is het precies hetzelfde, ik rijdt gewoon volgens het achenbach systeem net zo als ik vroeger met bit stuurde.

Foto kun je denk ik vinden in mijn profiel op bokt daar heet ik Janine_L

Monique Meijer schreef op donderdag 28 april 2011, 15:07:


?? Krijg het oorspronkelijke bericht niet tevoorschijn getoverd?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.