Christel Provaas schreef op donderdag 5 mei 2011, 11:35:


Daarom wil ik me ook niet meer focussen op een leider worden en gaan genieten van de contacten die ik met hem heb. Dan komt de rest van zelf. Maar doordat ik teveel bezig was met leider worden, dan word ik onzeker of ik het wel kan. Nu verzorg ik hem pas net, maar dit is ook mijn ervaring toen ik nog paard reed en met mijn hond. Nu geniet ik van mijn hond en luistert hij heel goed. Soms val ik terug in mijn onzekerheid, maar ik weet hoe ik daar nu mee om moet gaan. En mijn hond heeft heel goed in de gaten hoe ik mij voel en maakt daar ook handig gebruik van. Dus ik merk aan hem ook hoe ik me voel. En het is ook omdat het mijn paard niet is, wil ik het meteen perfect doen en durf ik geen 'fouten' te maken. Ik ben in nieuwe situaties gewoon erg onzeker en kijk ik liever de kat uit de boom. Over een paar weken ben ik volledig vertrouwd en weet ik zeker dat ik met de goede tips die ik hier krijg een leuke band heb met Gentle En dan ben ik ook weer trots op mezelf en geloof ik weer in mezelf! Ik heb soms even dat duwtje nodig in de goede richting en die heb ik nu gekregen! Alvast bedankt voor alle antwoorden die ik nu heb gehad!

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 3 mei 2011, 11:05:


Ik heb wel suggesties, maar die zijn zo simpel nu ook weer niet. Zoals jij voorstelt kan het niet.
Kleinschalig of niet, je hebt toch 3 lagen van perceptionele filters nodig.

Immers alleen al de wetenschap dat je, zoals jij voorstelt, een experiment doet geeft ruis. Dat moet je dus allemaal machinaliseren. Maar kán dat? Je feitelijke vraagstelling is immers niet of het beest "beter" is, maar of de eigenaar/begeleider vindt dat het beter is. Kortom, we doen qua methodiek dan onderzoek naar de beleving van een mens over iets. Dat is het eerste aspect dat nmm duidelijk moet zijn.
Dat kan dus niet in de opstelling die je voorstelt, want dan doe je in feite onderzoek naar je eigen beleving, zonder enige perceptionele filtering tenzij je zo schizofreen bent dat Ilona 4 echt niet weet wat Ilona 32 doet
Denk hierbij ook aan de Kluge Hans effecten.

Het artikel wat Els aangedragen heeft geeft wel prachtig het grijze veld weer van de (huis)arts als kwakzalver en de kwakzalver als arts.
Het streven is loffelijk maar ik ben er toch niet zo van geporteerd. Stel nu eens dat een arts een nep-operatie doet i.p.v. een echte vasectomie; daar ben je toch niet blij mee? Of wordt je hengst soms acuut onvruchtbaar door suggestie? Die researchresultaten wil ik dan wel eens lezen.

Bachdruppies lijkt mij lang zo lastig niet. Als ik zou willen onderzoeken of Bachdruppeltjes werken (met een stevige 0-hypothese van niet) zou ik die druppeltjes dus al dan niet aan paarden laten geven (wat dat betreft dubbelblinde opstelling idd) waarvan de mensen die verslag zouden moeten doen of het werkt echt helemaal van niets weten en niets merken. On-ethisch he? Zal wel, maar de onwetende, onvrijwillige medewerking aan het experiment lijkt me in dit geval voldoende onschuldig gezien de 0-hypothese. De simpele vraag: "ging het lekker vandaag?" (ja/nee, of geschaald van 1-10) gekoppeld aan wel/niet bedruppeld zou significante uitslag moeten geven via tekentoets.
Simpeler weet ik niet te verzinnen.

Wat is het nut van wetenschappelijk bewijs in deze?

De druppels werken wel of niet.
De ene helft van de mensheid denkt van wel, de andere denkt van niet.
Aangezien ook de resultaten nogal uiteenlopen en vervolgens niet duidelijk is wat er verder nog aan die resultaten bijdraagt gaat er nooit bewijs op tafel komen.

En wat dan nog. Als druppels voor iemand werken, of hij ze nou zelf neemt of aan het paard geeft, zolang ze geen schade aanrichten is dat prima toch?

Ik begrijp die angst voor kwakzalverij niet zo goed. En ook de bemoeizucht niet. Wat kan het je in hemelsnaam schelen dat iemand zich laat helpen met druppels, sensoritems of welke craniosacrale pendels dan ook. Als het helpt is het mooi, zo niet pech.

Wetenschappelijk onderzoek is ook maar beperkt, veelal bevestigingen van hypothesen die de betalende partij graag hoort, evenzovaak enkele jaren later weer weerlegd. Zoveel zegt dat ook niet.
Goedgelovigheid alom.

Laat iedereen die vanuit oprechte overtuigingen denkt dat hij of zij dé druppels, methode of hulpstukken gevonden heeft die het antwoord op ons lijden brengen dat toch vooral uitwerken en op de markt brengen.

Dan kan iedereen vervolgens op eigen verantwoording zijn eigen keuze maken en zoeken naar wat voor hem of haar de beste oplossing is.

Voor je het weet gaat de EU weer bepalen of het goed voor ons is en of we mogen.

Beste,
ivm een 6 jarige pony waarmee nog niet veel mee gereden is:
zijn linkerkant is stijf , dit is te merken in het moeizaam rechtsom gaan tijdens longeren, waarbij hij zich vaak verzet. Hij gaat ook steun zoeken op de longeerlijn en gaat trekken.
Ik vermoed dat alles duidt op het feit dat hij scheef is, niet gegymnastiseerd.
Eerst moet hij dus wat getraind worden vooraleer we verder met hem verder gaan met rijden (recreatie).
Bij het loswerken (type aanpak 'Voest' ) lukt het wel om hem te laten galopperen in de piste, maar aan de longe niet
Hoe kunnen we de training aanpakken (NH)?
We probeerden al een schouder-in oefening aan de hand, linksom lukt dit prima, echter rechtsom werkt hij niet mee en gaat hij gewoon achteruit stappen (om aan de oefening te ontkomen)
Wat is een volgende mogelijke stap ?
Thx
groetjes
Helen

marjolijn schreef op donderdag 5 mei 2011, 15:04:


Dat weet ik dus niet zonder enig onderzoek naar de regelen van de onderzoeks-kunst.


Er is een groot, principieel verschil tussen dat waarvan je denkt dat "het werkt" en iets waarvan je wéét dat het werkt, en liefst ook nog hoe.
Als dat je geen biet kan schelen is het mij even best.


Het is grotendeels ook geen angst, maar een wil om niet risicovol besodemieterd te worden.
Het deel dat wel angst is, is nmm gefundeerd: ik weet dat "iets dat werkt" zo goed als gegarandeerd een risico mee brengt. Als jij digitalisthee wilt drinken ga je je goddelijke gang maar, doch mag ik de beker laten passeren dan?
Feitelijk beweer jij dat je blind vertrouwen kunt hebben in allerlei onzin omdat je eigenlijk denkt dat het niet echt werkt
Maar ik wéét pas dat iets niet werkt na onderzoek! Jouw vertrouwen vind ik zeer risicovol.


Helaas moet ik je in snel toenemende mate gelijk geven. Ik ben ook niet blij met de belangenverstrengelingen die goed onafhankelijk onderzoek tegen werken. Er wordt steeds vaker steeds meer methodologisch onzinnig slecht onderzoek gedaan. Soms toch met de beste bedoelingen, maar lijkt het of de student stomweg niet degelijk geleerd heeft hoe je iets moet onderzoeken of treden er complexiteitsproblemen op (door de bomen het bos niet meer zien).
Toch blijft het verschil tussen dogma en paradigma overeind


Voor mij houdt dat in dat ik onderzocht wil hebben of iets een goede oplossing is!
Wat is daar dan tegen? Als jij daar niets om geeft... nou dan niet. Dan ga je maar craniodinges pendelen ofzo.

Hallo Helen,

Goed dat je zelf signaleert wat het probleem is.
Zelf werk ik met rechtrichten volgens de academische rijkunst. Daar is onderandere veel info van te vinden op de site www.paardenbegrijpen.nl en hier op het forum zit Evy die bij marijke de instructeursopleiding doet. Dus die kan je dat waarschijnlijk een stuk beter uitleggen dan ik.
Toen ik met mijn paard met dit grondwerk begon ging dit heel stroef. De eerste stap was een volte aan de hand leren maken met stelling en daarbij leren het binnenachterbeen onder de massa te plaatsen. Ik krijg ook allemaal gedrag dat aangaf dat hij het moeilijk vond.
Maar de aanhouder wint. Nu loopt hij netjes met stelling zijn voltes beide kanten op.
Daarna kwam het leren verkleinen en vergroten van de volte. Als voorloper op de schouder binnenwaards.
We zijn nu enkele maanden verder en Kyliam loopt een redelijke schouderbinnenwaards aan de hand ondertussen.
In draf zijn we nu bezig met volte verkleinen en vergroten maar nog niet op de rechte lijn.
Rijden heb ik al die tijd eigenlijk niet meer gedaan omdat ik hem eerst sterker en soepeler wilde krijgen.
Nu zijn we wel op het punt beland dat het rijden (ook recreatie) weer in zicht komt.
Natuurlijk blijven we vollop oefenen met gymnastiseren. Ik dacht vooraf dat het met een paar weken wel opgelost was maar dat was toch niet zo. Nu hangt dat ook erg van paard tot paard af natuurlijk.
Zelf vind ik het werken aan de hand erg leuk om te doen maar kijk er nu ook wel naar uit om verder te gaan werken onder het zadel.
Misschien nog als tip om een goede instructeur of instructrice te zoeken die ervaring heeft met rechtrichten en je bij elke stap kan ondersteunen.

Succes!

e m kraak schreef op donderdag 5 mei 2011, 15:49:


Egon Daar is helemaal niets op tegen maarrrrrr......

Mensen geven zo vaak en zo makkelijk de verantwoordelijklheid voor hun gezondheid over aan zg deskundigen, paten etc etc.

Het heerlijke is dat Dr BACH juist wilde dat mensen de verantwoordelijkheid voor zichzelf namen. Hij wilde helemaal geen Bach consultanten en mensen die voor anderen gingen beslissen welke remedy ze zouden 'moeten' nemen. Hij wilde dat de mensen dat voor zich zelf deden.

Hij heeft zeer duidelijk zijn eigen waarnemingen opgeschreven en alleen het lezen van die waarnemingen en waar welke remedy dan voor is, geeft een mens al heel veel voer tot nadenken. Zelf lezen, herkennen, en dan beslissen ja ik denk dat dit fout zit met me...kijk dat is al een hele overwinning - misschien is dat al het halve werk, en als je dat dan ook nog kunt bevestigen met een druppeltje nemen ... ! Sommige gevoelstoestanden zitten dicht tegen elkaar aan wat gewaarwording betreft maar de onderliggende rede kan wel anders zijn.

Ben je een angst haasje, een control freakje, een piet preciesje, een ik doe het later wellertje.., een ik doe me net voor alsof het me niets kan schelertje,...

Vandaar dat hij ook schrijft over Type remedies. Ook over het feit dat je dus de lagen van je problemen kunt oplossen en je dan dus tijdens dit proces van remedy moet wisselen. Problemen in een mens is net als een ui die er verrot uitziet, haal je een buitenlaagje kan er nog eentje onder zitten tot je vanzelf weer op goed ui uit komt. Daar wilde hij mee helpen, met dat proces.

In zijn boeken wordt ook geschreven hoe de remedies werken, In Jip en Janneke taal - de epiglottes staat direkt in contact met dat gedeelte van de hersentjes die dan zo graag de baas willen spelen over onze gevoelens. Je neemt de Flower op de tong, hits de epiglottes en whoosh dat braintje weet ineens niet meer hoe het baldadig jouw leven in de war moet sturen. Bingo..! Alles zit tussen je oren ... die epiglottes ook.

Kruidje, bloemetje in cognac bewaart, dus het is waarschijnlijk de cognac..

Dus dat is ook weer een test, een echt flesje en eentje met alleen cognac ...

Tot de Engelse regering en keuringswetten er zich mee gingen bemoeien werden de Bach Flower remedies precies op de wijze gemaakt zoals Bach dat deed, helaas, nu 'moeten' ze zich aan allerlei voorschriften houden.

Dus ja zelf je onbespoten kruiden en planten nemen en daar iets van brouwen is waarschijnlijk nu beter. De commerce heeft overgenomen en de oude garde denkt inderdaad dat het de werking van de remedies geen voordeel heeft gedaan.

That's 'totaal gecontroleerd' Life.

Nog een test van rescue remedy voor de hooikoorst en allergy niezertjes onder ons. smeer maar op en in je neus, zodra je dat gekriebel voelt aankomen ....

marjolijn schreef op donderdag 5 mei 2011, 15:04:


Mooi verhaal. Dankjewel.

Marianne Gomes schreef op donderdag 5 mei 2011, 17:00:


Hier iemand met hooikoorts. Dat helpt mij dus helemaal niet. Homeopathie heb ik ook geprobeerd, zelfde verhaal.

Als eerste hulp gebruik ik een nat washandje, moet ik beslist 100% functioneren, neem ik chemie waar ik NIET suf van wordt. Het staat mij tegen dat er in bach bloesems alcohol zit. Ik vind het vies, hoe klein de hoeveelheid ook is, wordt er misselijk van.
Ik volg sinds een paar jaar een alternatieve therapie en dat helpt.

Monique

Even mijn eigen oude topic eens opgezocht. Ik wist me te herinneren dat ik dit gestart was toen ik vorig jaar in een moeilijke periode met Kyliam zat.
Jeetje wat is er veel veranderd sinds toen.
Het laatste berichtje was oktober toen ik net gestart was met academische rijkunst (grondwerk).
Het is een hele moeilijke weg vooraf geweest met veel vallen en opstaan. Vooral letterlijk vallen en veel vertrouwen kwijt raken in mezelf en mijn paard.
Maar vanaf mijn eerste les acadesch grondwerk voelde ik heel duidelijk dat dit mijn pad was. Dit was mijn manier om naar een paard te kijken, om mijn paard te begrijpen.

Vandaag had ik weer les. En vandaag heb ik gereden!!
Vorige les, een hele tijd terug, had ik er wel even op gezeten maar voelde het echt nog niet goed.
Maar vandaag was voor mij een groot eikpunt.
We hebben hier de afgelopen maanden echt naar toe gewerkt.
HIj is een stuk sterker en krachtiger geworden. Door het grondwerk heeft hij geleerd op eigen benen te lopen, aan een longe te lopen, een schouderbinnenwaards te doen aan de hand. Vandaag zijn we dan begonnen met travers aan de hand. Hij is een heel stuk soepeler geworden en brengt zijn achterbenen mooi onder het zwaartepunt.
Ook ik heb heel veel tussenstapjes nodig gehad om vandaag weer op te stappen. Zeker nadat ik vorige keer toch niet zo een heel goed gevoel had overgehouden aan de les. Te veel zenuwen, zelf niet geaard.
Vandaag was zo helemaal anders! Maar wel voelt het als echt opnieuw leren paardrijden.
Eerst had de lesgeefster hem aan de hand, later aan de longe en toen heb ik zelf beslist om helemaal los te gaan rijden. Even schoot Kyliam een meter of wat opzij maar even diep uitademen van mijn kant en ik kon spanning weg laten glijden en verder gaan.
HEERLIJK!
Ik ben heel erg blij dat ik heb doorgezet met hem, maar een weg gevonden heb die voor ons allebei lijkt te werken.
Ik ben een gelukkig paardenbezitster (raar woord eigenlijk) en ik heb een gelukkig paardje in de wei staan. Mooier kan het leven toch niet zijn!

Een hele overwinnig, vooral op jezelf

Gefeliciteerd!

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.