Anne Maria schreef op woensdag 15 juni 2011, 21:30:


Volgens Bob Bailey, in mijn ogen misschien wel dé grootste nog levende operant conditioning dierentrainer die er is, is nooit aangetoond dat stoppen op een positief moment ook maar iets uitmaakt voor het dier wat je traint en het resultaat wat je bereikt. Er werd op de training dan ook geen enkele aandacht aan besteed, omdat trainingssessies bv een halve minuut duurden en dus getimed werden.
De ene keer eindigde je positief, de andere keer negatief. "Shit happens" aldus Bob.
Dus wat mij betreft, stoppen op het moment dat jij wilt en je zéker niet laten trainen door je paard.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Dank voor antwoorden.

Hier liep ik al een tijdje over te piekeren. Meen meerdere keren gelezen te hebben dat het een goed idee was om te stoppen op een hoogtepunt, maar dat lag me dus niet helemaal lekker aangezien paard zelf het daar niet altijd mee eens lijkt te zijn. Wil niet dat paard het idee krijgt gestraft te worden voor goed gedrag. Stopte de laatste tijd dus meer op een willekeurig moment, maar nu het zo toevallig ter sprake kwam dacht ik toch even de meningen te peilen, altijd interessant.

@ Maria Delavega: Ja dit gaat inderdaad over een ander soort rust, maar heb dus ook nieuw topic geopend, zodat er geen verwarring ontstaat.

@ Piet: Thanks, dat is handig om te weten. Maar dan verder, is het zo heel erg als paard nog verder wil en ik daar soms eens aan toegeef? Dat paard mij meer leert dan ik hem staat sowieso vast, maar ik zou dit gevalletje toch niet willen bestempelen als zijnde het paard dat mij loopt te trainen, gewoon een beetje interactie dunkt mij. Niet dat ik nou aan alle grappen en grollen van paard toegeef, maar ach, aangezien hij mij ook de raarste dingen laat doen kan ik er toch niet echt mee zitten. Geven en nemen ja toch.

Haha, jennet, da's een goeie . Je hebt in feite gelijk. In feite had ik Una niet hoeven mee te doen. Ik heb er alleen veel aan gehad om een dag lang te analyseren zodat ik het uiteindelijk snapte.
Ik dacht dat Chris MIJ eens onder de loep zou nemen en haarfijne feedback zou geven op MIJN lichaamstaal en ik nog meer zou leren dan dat ik les zou volgen bij een gecertificeerde trainer van hem, maar het is dus volledig anders uitgedraaid, waarbij enkel mijn paard onder de loep nam. Ik vond het niet erg, alleen jammer, maar er was geen tijd genoeg omdat ik maar betaald had voor een halve les (dat was ook al genoeg geld hoor...)
Dus JA, je hebt gelijk

Ik denk dat we allemaal af en toe bewust of onbewust door onze paarden worden getraind

Over het stoppen op een 'goed moment'
Dat is inderdaad iets wat veelal wordt geadviseerd en ik ken ook Piets versie hierop.
(en die van Baily dus)
Gezien Baily een zeer gedreven en kundig dierentrainer was, zal hij ook hierin gelijk hebben.
Maar voor mij speelt een ander aspekt mee en misschien is dat ook voor anderen zo.

Als ik stop op een moment waarop het goed gaat, voelt dat voor mij goed. Dat betekent dat ik de keer erna met meer optimisme aan een training begin en dat waarschijnlijk ook uitstraal naar mijn paard.

Stel bijvoorbeeld dat de training puin is. Niets gaat zoals bedoelt aan aan het eind van het verhaal lig ik gewikkeld in de leadrope op de grond te brullen en staat mijn paard met rollende ogen mijn target te vermoorden... ik noem maar iets...
Stop ik op dat moment, dan zie ik meer op tegen een volgende training en heeft negatieve gedachte zich in mijn hoofd gevestigd.
Ontworstel ik mij echter van de touwen, veeg mijn tranend gezicht droog, weet mijn splinternieuwe target in stukjes tussen de tanden van mijn paard te peuteren, die duidelijk maakt dat hij mij een miezer vindt, en ga ik een simpele oefening doen zoals bijvoorbeeld stapje achterwaarts of stilstaan tijdens het eten van een wortel (wederom... ik noem maar iets) en kan ik die goed afsluiten, dan komt dat mij ten goede en begin ik de volgende training met iets meer optimisme.
En dat heeft dus altijd zijn uitwerking op mijn houding. Die kan ik nl niet faken. Althans niet tegenover een paard.

ik bedoelde dus dat ik Piets (en Baily's) VISIE hierop ken.
(dat het niet uitmaakt wanneer je stopt)

Sandra van Bommel schreef op donderdag 16 juni 2011, 8:39:


Grappig verteld Sandra.. en ík geef je alvast gelijk
Myriam

Maria Delavega schreef op woensdag 15 juni 2011, 23:33:


Als je genoeg onderliggende kennis hebt om kaf en koren te scheiden wel, anders vervalt het in onzin nakakelen van guru's die ook de klepel nog niet hebben gevonden. Ik zie op het terrein van Biomechanica de grootst mogelijke onzin voorbijkomen van mensen die blijkbaar de meest elementaire natuurkunde niet beheersen. En je kunt niks met biomechanica als je geen intuitief gevoel hebt ontwikkeld om te begrijpen wat hefbomen doen en ze te herkennen, wat massa-zwaartepunt is en hoe je dat kunt beinvloeden, enzovoorts.

Zo zag ik Egon terecht de opmerking maken dat verzameling niet in belangrijke mate het gewicht naar de achterbenen verplaatst. Hoevaak wordt die gewichtsverplaatsings-onzin wel niet nagekakeld, terwijl je met enig natuurkundig inzicht zo kunt zien dat het onzin is?

Het probleem is natuurlijk dat de meeste paardenmensen en veterinairen niet echt natuurkundig geschoold zijn. En net als bij hoefsmeden wordt er eindeloos informatie uit de middeleeuwen of zo geciteerd of gerefereerd naar achterhaalde grootmeesters en kakelt iedereen het allemaal klakkeloos na zonder eens met de hedendaagse kennis het probleem met een frisse mind te bekijken.

Frans

Maria Delavega schreef op woensdag 15 juni 2011, 23:26:


Je ziet het inderdaad wel vaker bij dat ras. Is inderdaad gewoon de bouw van je paarden.
Je ziet het soms ook nog wel extremer dan bij die van jouw.
Meningen verschillen natuurlijk, maar ik ben er niet wild van.
Sterk is 1 ding, maar ik geloof dat men toch eerder op zoek is naar een mooie vloeiende ruglijn. Het zit 'm in dat woordje 'almost' geloof ik.
En bespiering doet ook wel wat. Jouw merries zijn nog redelijk onbespierd in de bovenlijn, waardoor het extra opvalt.

Dat Anita erop reageert is daarnaast ook niet zo heel gek.
Soms kunnen paarden die dat eigenlijk niet hebben, dat toch krijgen. Jonge dieren die te zwaar belast geweest zijn of geblesseerd etc... Maar dat zijn dan paarden die onder normale omstandigheden dit niet zouden hebben.
Zo staat er bij ons op stal nu een 3 jarige warmbloed. Die op z'n 2de een blessure heeft gehad aan een achterknie. Die blessure op zich is genezen maar dat paard loopt sindsdien niet meer 100%, beetje stijvig en soms op het kreupele af. En die is nu ook een beetje een karperrug aan het kweken, terwijl dat echt zijn bouw niet is. Maar hij staat/loopt continu een beetje met zijn rug opgetrokken. Dus daar moet zijn eigenaar wel actie tegen ondernemen.
Maar dat is dus iets anders als bij jouw paarden.

Ik kan trouwens je filmpjes niet meer zien.
Als ik de links aanklik, zijn ze volgens Youtube zijn privé?

Frans Veldman schreef op donderdag 16 juni 2011, 10:03:


precies, een frisse wind in de paardenwereld is zeer gewenst, in nakletsen slaat de paardenwereld volgens mij alle categorien. Dit wordt in oa stand gehouden door de mythe (dus ook gebrek aan kennis) dat paarden van 20 oud zijn. Men vindt het normaal ze bijtijds weg te doen. Hoe is het toch mogelijk dat veel paardenmensen niet eens weten hoe oud een paard kan worden, en zich niet beseffen dat een paard van 20 vergelijkbaar is met een mens van 40, dat vindt toch niemand echt oud? (ook boeren hebben vaak geen idee over de max leeftijd van de koe)

gefeliciteerd. Hier galopperen de 3 HB ponies ook weer door de wei, wat een opluchting.

Jij ook gefeliciteerd,dus! ja, wat een genot he, als het weer goedkomt.

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

Heerlijk he?

Frans Veldman schreef op donderdag 16 juni 2011, 10:03:


in één tekstflard schrijf je : "niet in belangerijke mate"
en daarna "gewichtsverplaatsings-onzin"

misschien moet je hier ook wel eens duidelijkheid over scheppen,
ook het hongaarse onderzoek dat Egon aanhaalde zou ik ook wel eens willen bekijken
een link iemand ?

Mode?
Ze willen voor de dressuur een rechthoekigpaard, de rug niet te kort, zodat het de oefeningen ten goede komt. Het nadeel van een langere rug is dat het kwetsbaerder is. Een korte rug daarintegen kan weer voor problemen komen te staan die betrekking hebben op de kortere bewegingen van het bewuste paard minder gymnastisch waardoor de korte rug weer eerder stijf/vast komt te zitten?....
Kennis van zaken hebben is dus belangrijk om gericht te trainen.

Een goed ondertredend achterbeen wat aktief is, is waar ik aan werk. Een flijtig paard, wat alles ten goede komt.
Dat heeft niks te maken met van voren in de krul trekken, maar naar de hand toe rijden, wat betekent dat het paard zich rekt zodat de bovenlijn langer wordt de wervels uit elkaar getrokken worden. Als je dat kan bereiken, kan alleen met een aktief genoeg achterbeen, kan je het paard goed terug rijden met behoud van de juiste aanspanning.
Is te zien aan het totaal plaatje, geen blokkades, zoals achter de teugel, knik in de halswervel, onregelmatig, niet voorwaarts. Lichte aanleuning, takt, alert en flijtig reageren , vanuit de takt weer taktmatig verruimen, is bevestiging van een vw lopend en denkend paard.

Hoe de rug dan ook in elkaar zit, werken aan de juiste spier aanspanning ontspanning, korte spieren lange spieren, alle spiergroepen trainen / afwisselend, is " voorkomen" van overbelasting/verzuring.
Een totaal getraind paard zodat niet bepaalde spiergroepen worden overbelast, maar gelijke belasting.
Balans vloeit voort uit deze training.

De mate in hoeverre het paard gewicht naar de achterhand brengt..., wat belangrijk is is om de constructie voor, zoveel mogelijk te ontlasten. De achterhand kan meer gewicht / kracht wel aan, constructie; (harmonica) SI-heup-knie-sprong-springveren.
Duidelijk is te zien en / of voelen of het paard van de voorhand '"af" is,

Werken aan een gedragen lopend paard. Het achterbeen wat goed ondertreed de juiste aanspanning van de bovenlijn, zorgt ervoor dat het paard de ruiter verantwoord / goed kan dragen. De boog constructie ontstaat door deze training.
Net als dat wij onze kinderen, paard rijden op onze rug, goed kunnen dragen mits we onze rug bollen. En het niet te lang duurt