Christel Provaas schreef op dinsdag 21 juni 2011, 11:18:
> Het "opleggen van een houding", zoals dat boek blijkbaar beschrijft
> wanneer je de andere afslag van de splitsing neemt, is absoluut géén
> eigenschap van de klassieke dressuur. Die heeft balans, lichtheid en
> zelfhouding als kernbegrippen. Sportdressuur/moderne dressuur baseert zich
> daarentegen op learned helplessness dmv een afgedwongen houding en totale
> overgave, zoals het dressuurpaard waarop jij de buitenrit deed.

in niet veel woorden, maar zo is het. Mensen die minder in aanraking komen met trainen van paarden lijken erg wit-zwart te gaan denken zo te lezen. Ze horen van 'paard in de krul rijden' en plots is alle dressuur slecht voor een paard. Je ziet maar hoe verkeerd paarden aangepakt kunnen worden door deze twee extremen.
Ooit hoorde ik deze zin op een of andere katholieke zender: middelmaat is de maat vinden tussen twee idiote uitersten....deze vind ik in de paardesport zo toepasselijk...