Juist Gaëlle, ik bedoel ook paarden zoals bvb. jouw Yin.
Eens je de cirkel hebt doorbroken dat werken met andere of 'vreemde' mensen of nieuwe ervaringen geen issue meer zijn ben je gelijk weer klaar voor de volgende stap.
Hiervoor leent het sPiet-clicker systeem zich uitstekend!

Koen

Koen Theys schreef op zondag 10 juli 2011, 23:47:


Zou dat ook werken voor een pony zoals Charly?
Want ik had toch sterk de indruk dat eten niet genoeg motivatie was om jou in 1 stuk te laten.
Wat doe je met zo'n pony als het gewoon te gevaarlijk is/wordt om er nog iemand aan te laten werken?

Ans Jondral schreef op maandag 11 juli 2011, 0:17:


Ik ben nog geen paard tegengekomen waarbij het niet werkte.
Trainen...zien wat er gebeurd...timen. Elk paard waar ik kom is in het begin te gevaarlijk om er aan te werken, het laatste van zaterdag ben ik op 2 meter afstand mee begonnen zonder hem aan te raken.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Koen Theys schreef op zondag 10 juli 2011, 20:13:

Absoluut mee eens Koen. Het is veel te intensief om er altijd mee te werken en de eerste beginselen van beleefdheid kun je niet aanleren omdat je gefocust bent op het oplossen van het bestaande probleem, dat komt eerst....
Gewoon clickeren werkt andersom. Eerst de spelregels samen afspreken en dán werken aan waar je aan wilt werken.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef op maandag 11 juli 2011, 7:38:



Bij Char is het niet zozeer dat ze haar voetjes niet geeft.
Want die geeft ze wel gewoon. Dus ze snapt zeker wel wat de bedoeling is.
Maar met haar achterbenen flipt ze opeens en slaagt dan uit. En ze ontziet daarbij niets.
Ze heeft Koen vorig jaar al verwond en ze zou zelfs op haar eigen veulen gesprongen zijn, moest die per ongeluk in de weg gestaan hebben.
We hebben even geprobeerd om haar te belonen met voer zolang ze haar voet omhoog hield. Maar ze blijft panikeren. En als ze dan 3 keer Koen bijna opnieuw raakt, moet je het dan nog wel een 4 de keer proberen? Dan maar geen bekapte achtervoeten maar wel een bekapper die in 1 stuk kan vertrekken naar de volgende klant...

We zitten nog te bedenken hoe we dat nu moeten aanpakken.
Mijn zusje wacht ondertussen al zo lang mogelijk, tot nog net haar voeten er niet onderuit brokkelen, vooraleer ze de telefoon durft nemen om een bekapper te bellen. Want ze is echt gevaarlijk.
Nu is ze niet thuis (staat bij de hengst), maar ze is vertrokken met onbekapte achtervoeten. Dus we moeten toch iets verzinnen als ze terug komt?
Eerst door de DA laten sederen?
Of misschien met een praam en dat ik het dan zelf probeer... Maar ze zou mij net zo goed wat aan doen. En ik ben zo handig en snel niet met bekappen, zeker niet bij zoveel achterstallig onderhoud.

Ans Jondral schreef op maandag 11 juli 2011, 9:21:


Werkt slecht, naar mijn ervaring


Het lijkt mij, zoals je erover schrijft, een geval voor de bekapstand waarmee je alles beveiligen en fixeren kan en zonder gevaar voor eigen leven kan werken.
Hoefsmeden die zware paarden doen, belgen en zeeuwen enzo, hebben meest wel een transportabele vorm van zo'n ding.

e m kraak schreef op maandag 11 juli 2011, 9:36:


Dat zei Koen ook al. Dat ze daar opeens doorheen kunnen komen en het dan eigenlijk dubbel zo gevaarlijk wordt.
Zeker ook omdat Char 'ineens' flipt en nogal explosief is. Die kan minuten braaf met haar voetje omhoog staan en dan opeens schiet ze in paniek.


Ze is vroeger, als mijn zus haar net had, wel eens vastgebonden om te bekappen. Maar dat maakte de situatie achteraf wel erger.
Het is ook een tijdje beter gegaan, maar als ik mij dat correct herinner werd ze dan altijd met een praam bekapt en dan ging het nog niet van harte.
Ik heb haar ooit een tijdje bekapt en dat ging 'redelijk' maar ze heeft een probleemvoetje achteraan wat ik niet in orde kreeg. + Dat ik toen ook wel eens onder haar terecht ben gekomen. Dus weg was dat probleem toen ook niet.
De eerste keer dat Koen haar bekapt heeft ging super. Maar daarna had ze een veulen waardoor ze al een stuk gestresster was en toen ging er ook nog iets mis en sindsdien is het helemaal niet meer te doen.

Meestal zijn het mensen die al aan het nadenken zijn en geen ingebakken "da kan nie " vooroordeel hebben. Ik weet wél wat ze ervan vinden als ze naar huis gaan.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Is er werkelijk ook met haar getraind?
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Toen we met Charly aan de slag wilden gaan met het (speed)clickeren was het grootste probleem wel de 'tijd'.
Ik meen mij te herinneren dat ik al een half uur te laat was op onze afspraak en dat Ans ook vrij snel door moest gaan ivm studie of zo.
Dus op zich zou ik het clickeren voor Charly absoluut nog niet afschrijven omdat ze nog niet echt de kans hiervoor heeft gekregen.
Misschien is de vooringebakken angst voor ongevallen (met Charly) bij Ans haar zus ook wel een factor die niet mag onderschat worden.

Rest nog wel erbij te vertellen dat paardmans ook niet van de simpelste is.
Bij haar komt er niks als verwittiging vooraf maar ze gaat direct voluit in de verdediging en ontziet daarbij echt niets!
cfr: een schampschot op mijn bil (die drie weken blauw heeft gezien), een hoefstandaard die 20 meter door de wei vloog en een gebroken duim.
Het is ook zeer onvoorspelbaar op wat ze gaat reageren.

Volgens mij hoort ze ooit toch nog een kans te krijgen maareuh ... wie ben ik he?

Koen

Koen Theys schreef op maandag 11 juli 2011, 17:29:


Te weinig tijd begrijp ik veel beter dan wat volgens Ans de reden was.
Het is nu eenmaal niet iets wat je ff tussendoor kunt doen, er kan geen tijdsdruk op staan.Als het 2 uur duurt, duurt het dat, als het drie uur vraagt, moet je drie uur kunnen geven.
Daarom plan ik er ook altijd een dagdeel voor.
Voorbereiding is weer het halve werk.
Ik verwacht bij me nog 2 andere mensen en en een flinke hoeveelheid makkelijk weg te happen voer van het soort dat het paard het allerlekkerste vindt.
Ik snap de voorzet en van die bil en die gebroken duim had ik liever niet geweten, maar ben altijd bereid te helpen

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Als ik in de tekst van Koen lees dat dit een paard is met een toch wel felle, onvoorspelbare en op sommige vlakken agressieve aard (zo vat ik het dan maar even samen) en enkele posts daarvoor zie dat Ans schrijft dat dit paard bij de hengst staat, dan bekruipt mij toch de vraag: waarom wordt er met zo'n merrie gefokt?