Ik vind dat er al een hele verbetering zichtbaar is, veel meer rust en ontspanning...
Om in een kleine ruimte te galopperen zal ze eerst meer moeten leren te ontspannen, lijkt mij, van daaruit kan ze leren verzamelen.
Ik heb geen tips, lekker rustig aan zo doorgaan gewoon niet teveel vragen, zoek de ontspanning en dan heel rustig met kleine stapjes verder.
Hou het wel leuk, de roundpen is voor mijn paarden al snel vervelend. Ga lekker andere dingen verzinnen, grondwerkoefeningetjes of heb je al eens van lange teugelen gehoord, ben ik me net in aan het verdiepen en lijkt me voor jou paard ook erg goed.

Jep, dat ja.
Ja, zo ben ik bezig (samen dan inderdaad met liggend de noodzakelijke dingen doen, heb 'm alleen nu al een tijdje net meer zien liggen, zucht). Bij z'n voorvoeten gaat het al wat vooruit. Daarbij ben ik met hem begonnen te clickeren. Ik gebruik Yes... maar vaak ben ik de Y nog niet voorbij en beweegt ie z'n achtervoet toch net weer. Misschien 1e alleen het omhoog doen belonen, dat doet hij meteen erg makkelijk (vaak zonder beweging aanvankelijk). Het suffe is dan dat als je 'm krabt in z'n kootholtes je het hele been zowat op schoot krijgt (zit op m'n hurken, misschien maakt dat ook een groot verschil), niks geen gewiebel, perfect voorzichtig op maat naar je toe; daar moet je krabben.

Het hangt ook heel erg van z'n stemming af. Het manneke barst altijd van de energie en speelsheid (de hele kudde beweegt 10x zo veel sinds hij er is hahaha). Als z'n kop niet naar rust staat is het helemaal niet te doen. Dan moeten we speeeelluuuuuuhhhh, rennuuuuh.
Hij gaat behalve z'n voeten gelukkig rap vooruit. Eerst sprong hij een meter weg als je prongeluk met je handpalm richting z'n hoofd bewoog... Nu kan ik relaxt vliegen uit z'n ogen wegwapperen Aan z'n oren mocht je ook niet komen (bij z'n oren gepakt om te bekappen???Je gaat van alles verzinnen.). Nu staat hij te genieten van een oormassage
Jep, zo ongeveer gaat dat hier ook. En dat op slot gaan kun je soms vervangen met luchtzuigen of stilstaan met die angstige ogen vol verwachting van ellende. Hij is volledig weg van de wereld als hij staat te zuigen. Maar ook dat zie ik 'm minder doen. Andere dingen zijn vaak toch interessanter
Jij ook, maar je hebt al zo veel bereikt bij haar, dit gaat ook eg wel lukken

XXX
Martina

Martina schreef op zondag 14 augustus 2011, 14:28:


Ik breek even in op dat luchtzuigen. Misschien totaal overbodig en ben je allang bezig om daar wat aan te doen.
Het kan zijn dat hij maagzweren heeft, heb je daar al aangedacht? Mijn fjord is helemaal van het luchtzuigen afgekomen (tot haar 19e heeft ze dat gedaan). Het heeft een paar jaar gekost, had ik van de curcuma geweten toendertijd, dan was het waarschijnlijk sneller gegaan.
Groet, tineke

Jep, is bekend en al aan gedacht. Een maand geleden ongeveer is er curcuma in gegaan. Misschien dat ik over een tijdje nog ff weer wat ga geven ja.
Super dat jouw paard er vanaf is gekomen!

Martina schreef op zondag 14 augustus 2011, 17:13:


curcuma kan je gerust een half jaar geven, 1x daags een grote theelepel

OK, thanks! Ik ga er meteen weer mee beginnen.

Iemand nog tips hoe ik eraan kan komen in grote hoeveelheden...? Website?

Martina schreef op zondag 14 augustus 2011, 17:13:


Ik had nooit kunnen vermoeden dat het luchtzuigen helemaal over zou kunnen gaan.
Ik denk dat bij mijn paard het luchtzuigen een gewoonte was geworden i.v.m. stress (stond alleen en ook nog eens 's nachts in een stalletje toen ik haar kocht )en verkeerde voeding.

Gaat jou ook vast lukken uiteindelijk. Kost alleen wat tijd.

Martina schreef op zondag 14 augustus 2011, 17:28:


Indische toko's, weet geen website helaas.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Frans Veldman schreef op zondag 14 augustus 2011, 12:40:

[knip]

Gaat het dan om wat jij nu precies doet?
Of gaat het om de leerschoolmethoden van Parelli?
Misschien ben ik wel in de war, maar jij heet toch geen Parelli? Anders zou ik jou wel op je kop zitten met de vraag waarom er er op je CD staat dat ik mijn paard voor zijn kloten moet zwepen.

Het ging mij erom duidelijk te maken dat ik een principieel andere weg volg om tot wijken-voor-druk te komen. Dat heeft toch ook niet met die fasen te maken?

Backchaining;

De kat begrijpt uiteindelijjk dat bij het open gaan van de la het voedsel er aan komt. De kat heeft dat zelf begrepen. Maar begrijpt niet dat er niet elke keer als de la open gaat voedsel aan komt. De kat heeft daarmee ook niet geleerd dat je niet tussen mijn benen door blijft miauwen en vervelen totdat je dat eten eindelijk geeft. De kat heeft ook niet geleerd dat je absoluut niet op het aanrecht sprint om het proces van je eten te bemachtigen te bespoedigen ...

Clickeren;

De kat krijgt nog steeds zijn eten, maar op een door mij bepaalde manier. Ik leer de kat of hond aan om braaf te gaan zitten en in mijn geval honden zonder blaffen en vervelend te doen ieder op zijn beurd zijn eten gewoon krijgt. Vertrouwens kwestie.

Parelli;

? ? ? ? ?

Is dat wanner er 10 paarden als een gek op je af komen rennen als je met de ontbijtemmers de wei in loopt en elkaars ontbijtemmers proberen af te pakken en je inderdaad met een touwtje zou moeten zwaaien om ze uit je space te houden???? In die situatie heb ik hun wel heel snel optie 2 aangeleerd. Gelukkiig kende mijn Maya die routine al, alleen de wildebrassen van Rob dus niet.

Marianne Gomes schreef op zondag 14 augustus 2011, 18:06:


Mijn katten weten precies wannneer ik de la open doe omdat ze eten krijgen. Ze vallen ons nooit lastig als we de la open doen, maar worden wel enthousiast als de la open gaat vanwege hun eten. Katten analyseren dus meer dan het open doen van de la, hun ingebouwde wekker weet trouwens precies wanneer etenstijd nadert.


ik zou gewoon niet met die emmers de wei in gaan tot geleerd is dat iedereen op zijn beurt een emmertje krijgt. Van de andere kant van het hek en rustig 1 voor 1 neerzetten. Binnen een paar dagen leren de paarden welke plaats zij hun emmertje krijgen en gaan daar vanzelf heen. Ik kan gerust met een emmer appels de wei in zonder dat een paard denkt dat hij mij ivm die appels kan lastig vallen. Anders zou ik zo niet de wei in gaan, dat kan namelijk gevaarlijk zijn. Zelfs al wordt jouw ruimte nog gerespecteerd, het ene paard kan het andere toch gemakkelijk in jouw space jagen en je omver lopen.

Marianne Gomes schreef op zondag 14 augustus 2011, 18:06:


Nee hoor...

Parelli:
http://youtu.be/da7KfzTKjaY

joop schreef op zondag 14 augustus 2011, 18:41:


Zoals je misschien al weet - er staat geen hek om deze weide. Ik heb intussen wel begrepen hoe je dit veilig doet en ze kregen dan ook 10 meter uit elkaar hun emmer. Maya is altijd haantje de voorste en krijgt dus het eerste haar blauwe bakje, dan loop ik Goran tegemoet en leidt hem weg van haar en hij krijgt zijn emmer, dan komt Alisia uit de schuilstal tevoorschijn en die krijgt weer verderop haar eten, dan Privas en dan Roscoe. De veulens krijgen geen ontbijt. Ik roep ook elk paard bij naam, leidt die naar de emmer en geef de emmer met hun naam erbij zeggend. Zo blijft mijn veiligheid in takt en vechten ze ook niet. Nu heeft Rob ze weer even, ik ben in Bardo. Maar als ik ze inderdaad de hele winter heb dan wordt dat systeem al clickerend verfijnt. Ik hou ook van paarden die doen wat ik ze geleerd heb.

Mijn Maya was al getrained in een goeie ontbijt en avondsmikkel routine, dat de wildebrassen niet getrained waren daar kwam ik al snel achter. En dan breng ik de Gezond verstand trainings methode direkt in praktijk. Het bijtincident was in de avond toen ik totaal stom en per abuis de lege emmers ging ophalen voor de ochtend en ook aandacht aan Maya schonk. Jaloerse vriendjes hey. Tja leer je ook snel.