Letje, ik moest wel lachen met je verhaal. Ik denk eigenlijk dat vooral koudbloedjes nogal eens een uitgesproken eigen mening hebben.
Ik herken het wel hoor. De ene dag vraag ik om te vertrekken en dan gaan ze --pompidepompidepom- en de andere dag kijken ze alsof ze bij god niet weten waar je het over hebt.

Ach ja, ze houden je van de straat he. (of je komt er de straat niet mee af )

Overigens weten ze hier inmiddels ook heel erg goed dat alleen het paard waar ik mee werk beloning krijgt en dat het weinig zin heeft om zich uit te sloven buiten hun beurt om.

(al wil hälga soms nog wel even proberen of ze de kleine billy niet weg kan jagen om zijn plaats in te nemen )

Traviata, de Konik die twee weken bij mij heeft gestaan was meer mensenhandelingvreemd. Paardenstaal verstond ze maar mensen taal was haar absoluut vreemd. Ik moest de eerste dage al mijn bewegingen naar haar toe in slow motion uitvoeren, anders was ze weg. Ze moest goed kunnen zien wat je deed. Ik kon haar een halster aandoen en zelfs vliegenfrennekes en na twee weken was ik zo ver dat ik haar kon aanraken op rug, flanken en heel vluchtig kont en staart. Aan haar bene mocht ik niet komen. Haar voorbenen liet ze me op den duur toe tot aan haar knie maar niet lager. Als ik haar achterbenen probeerde aan te raken, haalde ze uit.
Als ik haar hoef wilde nemen, was het blinde paniek (Eén keer geprobeerd)
Wel was ze heel lief en als ik met eten en hooi bezig was, stond ze mee in het voerkot als ik even niet oplette. Ze was heel nieuwsgierig en leergierig. ze kon me zo aanzien met een vragende blik in haar ogen wat ik nu wilde en of ze het goed deed. (Heb wat simpel grondwerk met haar gedaan, telkens 5 minuten tot ze aangaf dat het genoeg was)
Grappig dat er zo veel verschillen zijn.

Elk paard heeft recht op een staart

maja! das waar ook zo heb ik ook nog een paard geweten die jonger was dan ze dachten toen ze hem kochten, hij was al bijna 1.80m (stalpaard en veel krachtvoer) en hij was nog geen 2 jaar, ze hebben hem als '4jarige' verkocht, zadelmak...
nog geen jaar later ging dat paard naar een handelaar en waarschijnlijk naar het slachthuis want hij had verschrikkelijk last van zijn heupen en rug
echt zielig vind ik!
enja, tis niet simpel om met een paardje dat echt mens-vreemd is te werken he?!
groetjes

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 9 september 2011, 12:39:


het valt bij de koudbloeden meer op, zij zijn zo groot en sterk, bij de normale posturen kan je nog wel eens met wat dwingen aan de slag.


ze houden je vrolijk bovendien, behalve als je de hoeven wil doen en er is ineens helemaal geen medewerking


dat is toch een opvallend fenomeen


net als Rosa bij mij dus.

joop schreef :


Misschien ja, misschien nee. Ik denk dat het allemaal reuze meevalt.

Hij was alleen wat kopschuw en kon absoluut geen voeten geven maar heeft geen trauma´s die hem in de weg zitten, juist een grenzenloos vertrouwen en hij is supercool, trouw, en ik vind hem heel gemakkelijk op de grond en met rijden.

Dit is duidelijk een paard dat geleerd heeft zelfstandig te denken, ik kreeg er vandaag een mooi voorbeeldje van tijdens een St Pietersbergrit. Daar zijn allemaal houten doorgangshekken om de schapen ´binnen´ te houden. Je kunt er gewoon tussendoor rijden, erg leuk. Ik parkeerde Rubio voor zo´n hekje om erdoorheen te gaan terwijl ik ertegenaan trapte om het even te openen (tegen het hekje he, niet tegen Rubio) en toen hij zag wat de bedoeling was duwde hij het met zijn borst open.
Dat vind ik nou super!

Hij is nu twee keer in het bos geweest, laat hem los en hij brengt je (via de kortste weg) naar huis.
Hij leert razendsnel en vindt het allemaal reuze interessant en gezellig. Een paard dat trauma´s heeft en met zichzelf in de knoop zit krijgt dat niet voor elkaar hoor.

Groet, Pien
(foto van vandaag staat op Facebook)

Wat gaaf dat Rubio het zo goed doet, ik hou wel van zulke zelfstandige en meedenkende paarden, Delphi doet dat ook. Leuk dat Rubio mee komt naar Emst, ik ben heel benieuwd om hem in levende lijve te ontmoeten.

Alegria schreef op vrijdag 9 september 2011, 23:34:


Dit paard wordt een heuze hekjes crack

Spirithorses schreef op vrijdag 9 september 2011, 23:38:


10 punten!

Meteen weer afleren, dat zijn strafpunten als je paard het hek zelf open doet

(Delphi doet het ook, maar gelukkig niet op wedstrijd als ik de teugels maar niet te lang laat )

Spirithorses schreef op vrijdag 9 september 2011, 23:38:

Mss gaf jij onbewust je opgedane ervaring van de ponyclub door met de hekjes openduwen ...die zit er gewoon ingedramd. Mooie herinneringen voor mij...nog "dagelijkse" kost voor jou..
Myriam

Myriam schreef op zaterdag 10 september 2011, 7:44:


Dat kan hoor maar lijkt me sterk, zo snel.
Dan heeft BD dat signaal toch nooit opgtepikt in de 12 jaren die we samen rijdend doorbrachten.

Aan Rubio's manier van reageren en zich zonder te vragen tegen het volgend hekje aan te duwen te merken heeft hij vaker met dit bijltje gehakt. Ik hou em d'r in, die actie (Karin), want hij komt me hier op de berg goed van pas. E i n d e l i j k een van mijn paarden die dit kan, nu alle lespaarden nog en dan het hekje doorgeven aan mekaar zoals inderdaad op de Ponyclub
En als we zo ver zijn dat we Trec wedstrijden gaan rijden zie ik het dan wel weer.

@Myriam; er is veel veranderd op de St Pietersberg, er is ontzettend veel afgegraven maar er is een mooi stuk gebied bijgekomen tot helemaal onderin de Encigroeve, ben je er nog wel eens geweest?

Groet, Pien

joop schreef op vrijdag 9 september 2011, 19:46:


Ja, grootte en sterkte kan meespelen. Sil laat zich toch al nergens toe dwingen. Ze kan zelfs niet tegen onbeleefdheid. Wordt ze echt super sjaggie van. In mijn grijs verleden, waarin ik nog parelli met bijbehorende fases wilde toepassen, heeft ze menig keer haar achterbeen dreigend opgetild; als je dat nog één keer doet, maak je kennis met mijn fase 4.
Ze moest in die tijd ook niets van mij hebben.
Maar ze heeft mij inmiddels omgeschoold. (goede leerkracht... die sil. Ze werkt trouwens ook met PR. Als ik het goed doe, is ze lief tegen mij. Zo niet... dan negeert ze mij volledig)

Hälga lijkt vlgs mij op Rosa. Ze moet alleen nog een beetje meer naar buiten komen. Ze is vaak nog ietswat afwachtend/timide.
Maar dat komt wel goed...

Hoikes,Jacqueline leuk te horen dat het goed met Traviata gaat! Als je wilt kan ik meer over haar vertellen, ik ben haar vorige eigenaar en heb haar een half jaartje gehad ... Ze is zo een lieve meid!

Spirithorses schreef op vrijdag 9 september 2011, 20:06:


ja super. Fijn dat je zo'n paard gevonden hebt. Mijn merens Mopje is ook heel slim en handig. Zij opent bijna alle hekken met gemak, ik moet er altijd een stroomdraadje voorzetten. Ik zag haar eens een dubbele stroomdraad verwijderen, ze nam de handvaten tussen haar tanden en slingerde ze een eind weg.


ook super.


dat is helemaal super!