Hallo iedereen,
Ik ben nieuw op dit forum (ga mij straks ook even voorstellen in een ander topic!) en heb wat vragen. (heel wat vragen, maar ik stel ze maar 1 voor 1.. )
Sinds een week ben ik wat oefeningen aan het proberen met mijn halfbloed arabier-merrie van 7 jaar oud, aan de hand van een boek van Pat Parelli. De eerste wijkoefeningen lukken (verbazend!) goed, behalve het wijken van de rechtervoorhand. Daar gaat nu ook mijn vraag over.
Als ik mijn hand op haar kaak en 'plek waar de singel moet' leg en druk uitoefen, trekt ze haar hoofd weg, begint ermee te schudden en loopt tegelijkertijd achteruit van me weg. Als ik het dan nog een paar keer probeer, begint ze wat te happen, zo van: hou nou eens op met je gepiel. Aan haar linkerkant 'verdraagt' het beter, maar ook niet van harte. Is dit eerder een teken van pijn of een vorm van angst? Ik denk zelf het eerste (ik laat er ook in ieder geval een DA naar kijken), maar ik ben benieuwd naar meningen van anderen met meer ervaring.
Ze is sowieso veel moeilijker aan haar rechterkant dan aan haar linkerkant.
Het nemen van lessen staat overigens absoluut in de planning, daar wil ik mee beginnen als we verhuisd zijn, maar dat is pas over een maand of 4.
Alvast bedankt voor jullie reactie!
Groetjes Christine

Christine vdH schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 13:53:


kiespijn? singelangst? oude blessure? wat voor verleden heeft dit paard, hoe wordt het gevoed en hoe leeft het? dat zijn al weer de eerste vragen die bij mij opkomen.
(waar zit je in FR?)

Hmmm. Ik heb paard wel op orde. MAAR hij is en blijft erg schrikachtig. Alles wat anders is als anders ziet hij en moet of goed bekeken worden of met een hele grote boog ontweken worden.
En wat is er dan allemaal anders ? Een auto op een andere plek, een hek wat 30 cm verder open staat, een stuk hout op de weg etc etc. Hij ziet echt alles !
Volgens mij valt daaraan niet te oefenen....

Mariss schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 15:11:


Ga er maar naast lopen! Dan heb je tenminste twee benen op de grond, da's een stuk stabieler dan op twee wielen.

Mariss schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 15:11:


Misschien toch wel.

Heb je je paard al meegenomen aan een lange lijn (longeerding o.i.d.), of helemaal vrij?
De bedoeling is dat jij gewoon je wandeling loopt zonder enige aandacht aan je paard te geven, want die volgt toch wel ergens achter je - niet omdraaien om te zien wat 'ie aan 't doen is!

Ik verwacht min of meer dat op deze manier de schrikachtigheid meteen gedaan is.
Uiteraard wordt die auto die nu een halve meter anders staat dan gisteren, of het open hek, nog steeds gezien. But that's all.

joop schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 14:00:

Zijn de tanden onlangs nog nagekeken door een paardentandarts? Het zou kunnen dat er haken op de kiezen zitten die pijn en wondjes / aftjes kunnen verooraken aan de binnenkant van de wangen. Druk op de kaak kan dan wel pijnlijk zijn.

Elk paard heeft recht op een staart

Mariss schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 15:11:


BD, mijn Arab, is eigenlijk ook zo'n paard. Met name als ze lang niet buiten gereden is, dan is alles nieuw en spannend voor haar, dan kan ze superkijkerig en wegspringerig reagerenop d esimpelste dingen waar ze anders gewoon langsloopt. En na een paar keer buiten rijden kijkt ze er weer minder naar en wordt het weer gewoon.

Veel oefenen en alle gekke dingen aan gaan, vertrouwen geven en altijd positief benaderen waarbij je zelf heel cool blijft zijn het motto bij dit soort paarden.

Groet, Pien

e m kraak schreef op vrijdag 7 oktober 2011, 15:29:

Wacht effe ...effe checke...
Je zegt: paard aan lange lijn..lang laten.. wáár paard loopt niet zo belangrijk.. ik ga mijn weg - en richt me dáárop - paard hoeft dus niet persé aan de schouder...of zo..
wanneer doe je dit níet?? ...
Mijn paard staat stijf op 't moment (1 knie) en wat relaxt wandelen (ernaast dus) zou mss wel goed zijn over een paar dagen. Hoe het zo gekomen is weet ik niet - ze heeft zich wel 2x door het beaband gewurmd naar de buren...
Myriam