Unartica schreef op zaterdag 22 oktober 2011, 11:23:


hahhaahhahahahah

Hallo allemaal,

Even een vraagje over iets waar ik zelf niet zo in thuis ben. Ik heb al jaren 3 ruinen (paard van 21 jaar oud en 2 pony's van 21 en 16 jaar) die bij ons thuis staan. Maar nu is het de bedoeling dat er volgende week een tinkerruin van 5 jaar bijkomt. Omdat ik dus al jaren hetzelfde drietal heb aan huis heb ik weinig ervaring met het inscharen van een nieuweling. Kan iemand mij hierover tips/adviezen geven?

Ik heb de beschikking over een rijbak van ongeveer 60 bij 50 waarin ze kunnen kennismaken. Daarnaast heb ik een stuk weide en nog een soort paddock/weitje wat ik gebruik als uitvalsbasis en waar mijn eigen paarden al even niet op zijn geweest.

Mijn paard (engels volbloed) is de baas over de 2 pony's maar is in alle pensionstallingen voorheen altijd een van de laagste in rang geweest.
Dan heb ik een D- pony (kruising arabier/new forest) die nu laagste in rang staat en echt een goedzak is die wel wat meer van zich af zou mogen bijten.
En een B-pony (ondeugend welshje) die de baas is over de D- pony, maar niet over mijn paard, dankzij zijn formaat .

Kan ik het beste eerst mijn paard met de tinker kennis laten maken? En dan vervolgens de 2 pony's erbij? Of toch allemaal tegelijk?
De tinker is nogal verwaarloosd en is daardoor niks gewend. Kan nog helemaal niks, maar is ook niet " verpest". Moet dus nog wel opgevoed worden, maar heeft sinds zijn veulentijd met een merrietje gestaan waar hij sinds kort de baas over lijkt te zijn geworden.

Ik hoop dat jullie mij enig advies kunnen geven!

Tevens ben ik druk op zoek voor een plekje voor de merrie waar de tinker nu mee samen staat. Zij is eveneens nogal verwaarloosd en moet gewoon heel snel weg bij de mensen waar ze nu staat. Dus mocht iemand iets weten...dan hoor ik het graag! Ik zal binnekort nog even een advertentie over haar plaatsen zodra ik foto's heb.

Groetjes Jolanda

als alle paarden gezond en fit zijn levert inscharen meestal geen probleem op. Gewoon naast elkaar met een draad ertussen laten kennis maken, je ziet snel genoeg hoe het verloop gaat worden. Soms kan je de draad meteen weghalen, soms laat je hem nog een dag of wat staan. Haal je de draad weg, kan je toch nog verrassingen krijgen

Bedankt voor jullie berichten! Sorry dat ik zo laat reageer, maar we zijn druk met het regelen van onze verhuizing, die onverwachts veel sneller kan zijn dan gepland!
Ondertussen zijn Qourrounfel en ik weer wat verder in onze 'relatie' en het gaat al stukken beter. De veearts is geweest en heeft haar gebit gecontroleerd en de haken verwijderd. HEt was niet dramatisch, maar toch zeker nodig.
In het grondwerk vorderen we aardig, maar de wijkoefening van de voorhand blijft lastig.
Het probleem tussen ons is ook dat ze heel erg 'right-brained' is en ik ben onzeker, dus die combinatie heeft in het begin nogal wat verknoeid tussen ons. Toen ik haar ging bekijken en 'proefrijden', was ze mega-braaf. Ze was nog geen jaar onder het zadel, maar voorbij denderende vrachtwagens, een kettingzaag, wapperend plastic, noem het maar op, het interesseerde haar geen zier, dus ik dacht: bingo, zo één moet ik hebben! Maar toen ze bij ons afgeleverd werd, was het anders. Ze liet zich om te beginnen niet pakken. Wat nog wel normaal is met een nieuw paard, maar toch. Ze legde alleen maar haar oren in haar nek en weg was ze. Toen ik haar een keer uit de wei ging halen om de eerste keer te gaan rijden, ging het helemaal mis. Ik had haar vastgezet, maar ze liep allemaal maar te draaien en te zenuwen, waarbij ze mij helemaal niet zag staan: stond tig keer op m'n tenen en kegelde me meerdere keren zowat omver. Daar werd ik weer nerveus van, waardoor zij NOG zenuwachtiger werd. En toen ik het zadel erop wilde leggen, ging het helemaal mis: ze hing wat op het halster, voelde dat ze vaststond en raakte vervolgens in paniek. Ik ook. Het drama was compleet. Waar was mijn penny-paardengevoel met bijbehorende droom??
En na nog een heel dik halfjaar van tobben en mislukkingen, was daar Pat Parelli. Ik had dat boek al even in de kast liggen, maar ik dacht: ach, wat een moeilijk gedoe, zo'n paard moet toch gewoon doen wat je zegt.... niet dus.
Nu ben ik me er steeds meer in aan het verdiepen en wordt alles me steeds duidelijker hoe een paard nou wèrkelijk in elkaar zit. En sinds dat het kwartje is gevallen, is ook Qourrounfel een stuk rustiger. Simpelweg doordat ik dat nu ook ben! Maar ik ga pas weer rijden als we op de grond helemaal 'zen' zijn met z'n tweeen.

En wat betreft het wijken van de voorhand: zeker de reacties van Coulash en Christel geven me een goede stof tot nadenken! Dankjewel!

Hoi Joop,

Bedankt voor je antwoord. Sommige mankeren wel wat, maar ik denk niet in die mate dat het een kennismaking in de weg zal staan. Zo heb ik zelf een IR pony, en eentje met chronische longproblemen die zich momenteel best goed voelt. De vijfjarige tinker heeft door verwaarlozing een flinke scheur in de rechter achterhoef. Helemaal van beneden tot aan/in de kroonrand als gevolg van verwaarlozing. Hij lijkt verder hartstikke gezond te zijn gelukkig. Mijn paard van 21 mankeert nog het minste van alles. Die is helemaal gezond en wel!

Ik zal ze in elk geval eerst even met een draadje apart van elkaar zetten om het eens even aan te zien. Bedankt voor de tip!

Groetjes Jolanda

Aan het begin van deze zomer hebben wij 2 shetten bij onze 2 fjorden gekregen. Fjorden zijn beide ruin, shetten 1 ruintje, 1 merrie.
Ik heb ze met een draadje ertussen in de bak gezet. Dat leek heel goed te gaan, dus daags erna het draad open en kennis laten maken met één van de fjorden, Willem. Eerst ging dat goed, tot Willem wat opdringerig werd naar Lotte, die bang voor hem was en zich door het draad liet jagen. Vervolgens wilde Lotte helemaal niets meer van de fjorden weten en was ze als de dood als er één in de buurt kwam.
Toen heb ik de shetten dagelijks een paar uur bij Boully, de andere fjord, op het gras gezet (Willem mag niet op het gras). Dat ging vanaf het begin wel goed, er was immers te eten.
Nog weer wat later heb ik in de afscheiding tussen shetten en fjorden een doorgang gemaakt, waar de shetten wel onderdoor konden, maar de fjorden niet. Arco, het ruintje, liep toen al snel tussen de fjorden, Lotte durfde niet. Tot ze hengstig werd, was het opeens allemaal goed.
Alles bij elkaar heeft het zo'n 6 weken geduurd voor ik de draad definitief weg kon halen.

Het hangt er denk ik ook van af of ze continue kunnen eten. Op een weiland introduceren is denk ik gemakkelijker dan in een paddock met beperkt voer. En de leeftijd maakt verschil. Van een jong paard wordt vaak veel meer "geaccepteerd" dan van een ouder paard.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Off topic: hoe spreek je z'n naam uit?

Ja ik zit nog even te dubben waar ik ze (nadat het met een draadje ertussen goed gaat) samen kennis zal laten maken. In de wei hebben ze wat meer afleiding door het gras en zullen ze eerder verder gaan met grazen dan in de rijbak waar alleen maar zand ligt.
Ik wil mijn IR pony ook graag de gelegenheid geven om de tinker zonder zijn graaskorfje op te mogen ontmoeten. Ik kan hem wel even zonder korf in de wei laten, maar dan is dat puur even voor de tijd van de kennismaking. De tinker is veel te dik trouwens, dus ik hoop dat hij een goede klik heeft met mijn IRpony, zodat ze samen op ongeveer eenzelfde rantsoen kunnen.

Ik heb inderdaad bewust gekozen voor alleen ruinen, omdat mijn paard in het verleden de merrie besprong waarmee hij de hele dag samen op de wei stond. Hij deed dit 5x per kwartier...en zowat de hele dag door. Dus uiteindelijk hebben we ze uit elkaar moeten halen en dit wil ik graag voorkomen .

Groetjes Jolanda

Ja, het ziet er nogal exotisch uit, maar je zegt gewoon 'koeronfel'. Wat ik maar af heb gekort tot 'koer'.

Een wedstrijd met een onervaren, nog niet ingereden 6 jarige merrie kan best!!!
En is nog leuk ook!!!!
Kijk maar:

http://youtu.be/yB8-bvHyekE

The horse is never wrong

Haha leuk in de verte die staart ineens omhoog zien schieten

jaaaaaaaaaa spelen met baaaaasje !!

echt leuk

Fem schreef op maandag 31 oktober 2011, 17:55:

Leuk die filmpjes! Ze lijkt op mijn JOya... al is die 10 jaar ouder :)

Myriam