Ans Jondral schreef op maandag 28 november 2011, 12:14:


als je wil dat een paard iets leert moet je zorgen dat het niet gestressed raakt.


als je een paard iets wil leren met een stick moet je toch eerst zorgen dat het helemaal geen schrik heeft van de stick, (dat zegt Parelli ook)


stressen en leren gaan niet samen.


inderdaad, dat is niet terecht. Parelli is niet efficient en kan tot excessen leiden. Wat mij betreft: ik vind Parelli een omweg, voedselbeloning werkt veel beter en sneller.


Bedoel je dat Parelli de enige methode is die je kent die werkt bij jouw paard? dat zou voor mij een reden zijn om weer te neuzen wat ik bij kan leren.

Spirithorses schreef op maandag 28 november 2011, 11:22:

Ik zou eerst niet reageren omdat ik geen suggesties volgens de Parelli methode weet, maar deze 2 punten schoten ook door mijn hoofd. Het klinkt alsof Spirit een goed paardje is, geen trauma's en aan veel grondwerk gewend. Dan zou het toch vreemd zijn dat hij moeilijk te laden zou zijn? Begrijp me alstublieft niet verkeerd, dit is géén kritiek hoor. Het enige wat mij dan leek, is dat Spirit of gewoon niet helemaal snapt wat de bedoeling is, en/of de houding van de trainer niet tot genoeg vertrouwen uitnodigd. Dus wat Pien schrijft lijkt mij uitstekend, eerst eens laten zien waar hij nou in moet en daar compleet rustig onder blijven, geen punt van maken, want er ís geen punt . 'Leuker kunnen we het niet maken, maar wel makkelijker'. En dan kan je altijd nog verder werken aan het voor je uit sturen, maar dat lijkt mij dan niet zo'n heel grote opgave meer.


Beetje gek, maar wel weer interessant voor anderen

Spirithorses schreef op maandag 28 november 2011, 11:42:


Het heeft denk ik vooral met psychologie te maken. Mensen-psychologie dan.
Ondanks dat breed bewezen is dat belonen veel beter en sneller en plezieriger resultaten geeft en ondanks dat veel mensen dat onderhand toch echt wel zouden moeten kunnen weten wordt het blijkbaar belonender (voor de menskant) gevonden om succesvol te dwingen en te ringeloren. Blijkbaar bevredigt dat minstens zo goed als klaarkomen.
Zo zit de mensentoestand onderling ook voor een groot deel in elkaar; ik weet geen enkele andere diersoort te bedenken waar de individuen in zo buitensporige mate elkaar proberen te dwingen tot van alles en nog wat.
Voor de regen aan protesten los barst, niet alle mensen doen zo. Maar dan ben je al gauw een "einzelgänger" en hoor je er niet bij. Dat is de andere kant van die medaille, het ergens bij willen horen. Maar, om het bij paarden te houden, paarden willen net zo graag ergens bij horen maar zonder de neiging iedereen te willen bedisselen. Wat ik bij paarden regelmatig heb waargenomen is "zout jij eens even op want ik wil erbij" (puur egocentrisch) maar nog nooit "ik wil dat jij en jij en hullie en zullie dit en dat voor mij gaan doen want anders...".
Het erbij horen heeft natuurlijk biologisch bekeken voordelen. Misschien zou eens bekeken en tegen elkaar afgezet berekend moeten worden hoe het erbij horen (beloning) het onderling ringeloren (aversief) mogelijk maakt. Het is wellicht een meer speciale vorm van dominantie (ja nu wel dominantie want we hebben het over beesten van één soort onderling)! Je kunt gedrag kwantificeren en berekenen, dat heb ik al eens uitgelegd. Ondanks een overmaat aan primatenonderzoek heb ik dit echter nog nergens gelezen.
Wat het onder mensen zo anders maakt heeft vast te maken met de vorming van bezit (en zgn. "rijkdom"); het vreemde eraan is dat de (vruchtbare) samenwerking zo vervormd wordt tot een minderheid aan "kapitalistjes" die het voor elkaar weten te boksen de rest voor zich te laten werken. Dat heeft niets met communisme of kapitalisme als monetait systeem te maken, zo bedoel ik dat niet, maar strikt biologisch bekeken dus.

Een oordeel knoop ik aan deze bespiegeling niet vast. Maar misschien helpt het weer een millimeter tot wat meer hippisch inzicht hier en daar

joop schreef op maandag 28 november 2011, 12:54:


Wat ik zo apart blijf vinden is dat niet herkend wordt dat "Parelli" cq. meer in het algemeen het NH gedoe niets meer dan een andere vormgeving binnen de hippische benadering is. Zoals een slimme fabrikant zijn (duurdere maar uit hetzelfde afvalmeel geproduceerde kaakjes) in een marktonderzocht aantrekkelijker verpakking stopt.
De formule blijft immers p+ om r- als leermoment mogelijk te maken.

Dat het breed hippisch onderwijs zo enorm geërodeerd is dat de uitleg achterwege blijft van hoe de formule werkt en wat precies het leermoment is, in plaats van mensen maar aan te laten kloten met die bitten is dan weer een andere zaak (daar scoort Parelli nmm wel veel beter).
Ik heb vroeger echt wel "goed" les gehad, uit behoorlijk verschillende bronnen en van kampioenen in het 1 en ander maar dit is mij nooit uitgelegd noch lees ik het in een keur aan paardrijboeken!!!

het wordt een interessante topic!
Loes en ik waren super rustig, absoluut niet gestressed maar zeer relaxed en geduldig. Er heeft zich ook geen enkele vervelende situatie voorgedaan, het is ook geen strijd geworden, immers we voelden ook geen druk van we moeten weg. We hebben afwisselend met Spirit gewerkt en gelet op lichaamshouding e.d. Ik ben zelf ook in de trailer gaan staan toen Loes Spirit begeleidde. Ik zou bijna durven zeggen, aan ons heeft niet gelegen, althans we hebben de Parelli methode toch vrij goed toegepast. Vooral rust bij de trailer en dat had ie echt wel door.
Om nu al van strategie te veranderen vind ik moeilijk, moet ik over denken. Dat kan altijd nog. Wellicht het beste om eens een ander ervaren paard te laden en kijken of hij dan wel genoeg vertrouwen heeft.
Onder het mom van het duurt wat langer maar dan heb je ook wat. Het plaatje in mijn hoofd is er al.

Misschien dat ik de volgende keer een filmpje maak en dat op You Tube zet. Of kan ik dat ook hier op de site zetten?

Voor wat betreft dat druk zetten, dat valt wel mee, vind ik ook. Het is nog minder druk die ik zet als ie in de wei niet meeloopt en op de ezelenstand gaat. Arm optillen in de richting waar je uit wilt, andere arm met touw omhoog tillen alsof je stick vasthoud (die heb ik in de wei niet bij me). Dat werkt bij Spirit beter dan trekken aan de voorkant met constante druk of de naar links rechts trekken methode.

Ervaringen zijn zeer welkom, als het maar bij trailer laden blijft.

joop schreef op maandag 28 november 2011, 12:54:


Methode maakt mij zelf weinig uit, zolang het doel maar bereikt wordt.
Ik heb met dat trailerladen al zoveel geprobeerd.
Oa. ook zo'n 20 trainingsuren aan trainen met voedselbeloning gespendeerd vooraleer toch maar de Parelli-methode te gebruiken. (Ik heb dat geloof ik, ook ooit geïllustreerd met filmpjes)

En er waren toch echt een aantal dingen waar ik tegenop bleef lopen met voor het paard te staan en met voedsel te belonen.
Mijn paard kent overgings geen bridge. Dus ik had gewoon wat graan in een zakje en als beloning kreeg ze dan telkens enkele korreltjes. Maar ik geloof dat ik met mijn timing wel redelijk correct zat.
Het grootste probleem was eigenlijk dat er altijd een moment was dat ze stopte met voer aan te nemen. Met name als de mentale stress te groot wordt, en dat is doorgaans net die moment dat het probleem vormt. Namelijk dat mijn paard eens ze er helemaal op staat, ineens in paniek schiet en er achterwaarts af loopt. En in dat achterwaarts gaan is ze niet te stoppen. En van de moment dat ze besluit eruit te willen tot ze er helemaal uit is, neemt ze dus niets meer aan qua voer en reageert ze heel negatief op druk op het halster. (Gooit haar hoofd omhoog en heeft daarbij ook schrik om haar hoofd te stoten.)
En daarnaast merkt ik ook dat je heel makkelijk verkeerde dingen erin traint, die niks te maken hebben met het trailerladen an sich. Zo beloonde ik haar bijvoorbeeld telkens als vanaf de loopplank 1 voet in de trailer zette. Maar ze haalt die voet ook telkens weer weg.
Maar na verloop van tijd, dacht zij schijnbaar dat ze beloond werd voor het voorwaarts schrapen/stampen van die voet op de trailervloer. Ze linkte die beloning dus niet aan haar locatie. En ze bleef dat 'truukje' dan ook eindeloos herhalen (ook al beloonde ik het niet meer) en werd dan gefrustreerd omdat dat schijnbaar het verkeerde antwoord was. En zo waren er nog dingen.
En derde punt was dat ik voor haar stond en zodra ik beweeg, of het touw per ongeluk even wiebelt, dit aanleiding is voor haar om achteruit te gaan. Ik zag vanaf mijn positie aan haar hoofd ook niet echt een oplossing om het blijven staan en eventueel met de stang erachter te trainen. En daarbovenop ging ze ook sowieso achteruit zodra er geen voer meer was. Wat in mijn ogen betekent dat ze zelfs tijdens het ontvangen van die 'beloning' in haar hoofd gestressd bleef.
Ik bleef dan ook met deze methode steken op het punt waarbij ze er wel (mits enige aanmoediging) helemaal in liep maar maar heel kort bleef staan. En elke poging om die tijd te rekken, mislukte. Ik zat echt vast op dat punt.

En met die Parelli-methode had ik die problemen niet. Ik denk nog altijd dat ik haar daarmee helemaal kan laden, mits ik er nog wat trainings-tijd in zou steken om die stang erachter te trainen.
Ik heb er ook veel minder tijd moeten in steken met deze methode om uiteindelijk toch een beter resultaat te bekomen.
Hierbij moet ik misschien wel vermelden dat paardlief van jongsaf al bekend is met die Parelli-spelletjes en het concept dus goed begrijpt. (ook al spelen we ze de laatste 5 jaar nooit meer) Maar je begint met die spelletjes te spelen voor je naar de trailer gaat. Maar dat vroeg dus al amper tijd. Die spelletjes waren vroeger al redelijk bevestigd en het moest gewoon even opgefrist worden.

Spirithorses schreef op maandag 28 november 2011, 11:42:


Wat nu, als je 2 ervaren paarden hebt en 1 ervan besluit toch maar thuis te blijven


Nee hoor, ze mogen alle kanten op, alleen binnen is rust
Je snapt het concept van Eddy Modde toch wel? Eens het de keus is van het paard ... ?
Eddy Modde beweert ook nergens dat het met 1 keer bevestigd is, daar kan nog een hele tijd over gaan.
(Ik schrijf er maar "Modde" achter, dat we geen verwarring krijgen )
Stel jezelf geen tijd limiet. Daar gaat het vaak fout, we moeten weg. (IK ook!)

Sommige paarden hou je alleen niet zo gemakkelijk in beweging

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Een jaar geleden heb ik een shetje gekocht als gezelschap voor mijn ijslander. Als gezelschap gaat het prima,probleem is echter wanneer ik met de ijslander wil gaan rijden. De shetlander wil absoluut niet alleen in de weide blijven en doet er alles aan om te ontsnappen,hij rampt gewoon door alle afrasteringen heen,of dit nu een hoge draad is of andere afsluiting. Na enkele rondjes in rodeostijl rent hij richting omheining,als hij er niet over geraakt,rampt hij ertegen en loopt er gewoon doorheen. Ook hem even bij de andere dieren ,ezels en geiten,in de aanpalende weide zetten of hem voeren maakt op hem geen indruk,hij ziet alleen zijn weidemaatje vertrekken en breekt uit. Ik beschik enkel over een grote schuilstal,dus kan hem niet opsluiten.Het is een zeer actief kereltje,ook rijden of aan de hand meewandelen zit er niet echt in.Wanneer het niet naar zijn zin is,of er een beetje teveel afstand tussen hem en het andere paard komt, staat hij rechtop of bokt dat het niet mooi is om te zien.
Ik heb hem vorig jaar op goed vertrouwen gekocht in Son (of omgeving,)van een vrouw die een kleine ponyranche runde, de pony stond op internet te koop,als een brave rijpony zonder gebreken.Het beesje heeft echter ontzettende zomereczeem en is niet te houden op wandeling.Het was jaren geleden dat ik nog een paard kocht en was het gesjoemel in het paardenwereldje al vergeten.. Zolang hij bij zijn maatje op de weide staat is hij echter lief en laat zich graag verwennen.Ondanks dat het 'een miskoop' voor me was,-mag hij toch blijven(waar zou hij naartoe moeten?),maar hoop ik een oplossing te vinden.

Je zou m aan n lange ketting kunnen zetten.Let wel op dat er een goede ring!!!!! om een ijzeren ronde paal zit,die flink diep in de grond zit!.kan ie prima rondjes rennen zonder dat ie zich vastdraait!!!! Aan t zeel geloof ik dat dat genoemd word. Als dat t enige probleem is,lijkt mij dat een simpele oplossing.Misschien krijgt hij er op een moment zelf genoeg van en anders heeft hij prima zn beweging gehad ,zonder problemen.
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

nog zo'n pony, dan kunnen ze samen achter blijven.

mijn ervaring is dat het alleen achterblijven een kwestie is van trainen. Je begint met alleen net buiten het hek en weer terug, een meter verder en weer terug, (in dit geval zijn zeer kleine stapjes raadzaam) , even uit zicht en direkt weer terug komen enz enz. Elke dag een stapje verder. Nu de pony al gewend is aan drama zal het trainen misschien iets langer tijd nemen. Iemand kan bij de pony achterblijven en hem als hij rustig blijft met voedsel belonen. Het vraagt wat tijd investering maar werkt uiteindelijk wel.

Ik vind aan de ketting zetten een heel slecht idee. Het past helemaal niet in mijn idee van problemen oplossen.

wat de gezondheid betreft: een heel sober dieet kan de pony hopelijk helpen het zomerexceem te verminderen. Dat duurt vaak wel een paar jaar. Toch de moeite waard.

Verlating angst dus. Waarom een miskoop? Omdat ie Z E heeft gekregen? Dit kan ook weer overgaan en hij hoeft het voordien ook niet gehad te hebben. Hij is wel uit zijn vertrouwde omgeving gehaald door jou en dat kan veel effect hebben.

Je zou nog kunnen overwegen om een 2e Shet er bij te nemen, dan blijft ie niet alleen achter en heeft een maatje van eigen formaat.

Een andere optie, die heel erg leuk is, dat je hem mee neemt als handpaard / pakpaard.

Het is wel een bewijs (IK kamp er zelf ook mee, hoor) dat een kudde van 2, niet zo een goede keus is, als je met slechts 1 paard rijdt.
Een kudde van 3 ook niet als je regelmatig met 2 rijdt. Minstens 4 kom ik dan al uit. 2 rijpaarden en 2 (Shetland)Pony's.
Met die 2 Shetten kan je dan aangespannen rijden en blijven de 2 rijpaarden samen thuis.
ZÓ blijft er nooit 1 achter
Ik weet het, daar hangt weer een prijskaartje aan en ruimte, maar ZO zou het meest eerlijk zijn naar de dieren toe.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard