Waar ikzelf aan zou denken: hou het eerst simpel en klein. Ga zelf in het midden van de bak zitten met een (PN) boek en laat het paard het even zelf uitzoeken zonder dat er wat van hem/haar gevraagd wordt. Wordt het allemaal teveel voor het paard, dan komt het dus naar je toe (zoals je zelf al schrijft) en bén je er wél voor hem/haar. Daar kunnen jullie allebei rustiger van worden.

Niek Kol schreef op zondag 11 december 2011, 15:34:
Merel Stoffers schreef op zaterdag 10 december 2011, 19:18:
Aoife Berserik schreef op zaterdag 10 december 2011, 21:56:

3 steek woorden;
Respect - Focus - Vertrouwen.

Heb je die 3, dan volgt de rest vanzelf Zonder die 3, hoef je niet eens in de binnen bak te gaan longeren, laat staan te gaan rijden.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Hallo,

Het valt me op dat als ik in vrijheid dingen doe met één van de paarden, dat hij zijn oren heel vaak plat legt alsof hij echt boos is. Nochtans is hij voor zulke dingen echt wel enthousiast en ondernemend. Hij heeft het heel fel als ik actieve dingen met hem doe, zoals mee rennen met mij.
Als ik filmpjes op youtube bekijk, zie ik vaak hetzelfde.
Ik denk als je dat beeld zou fotograferen en tonen buiten de context, dat iedereen dit een aggressieve aanblik zou vinden. Zeker in het begin heb ik vaak gedacht dat het hem niet zinde, en schrok in van die aanblik, maar hij bedoelt het niet zo.

Waarom doen ze dit?

Groetjes, Lena
(grandioos bitloos )

Een paard dat geconcentreerd bezig is kan de oren naar achteren leggen, maar ze blijven dan wel ontspannen,zacht en beweeglijk. Als de oren naar achteren gaan ivm boosheid dan gaan ze nog platter en zien er strakker en stijver uit.

Moniek

Het is een soort concentratie-nijd. Fanatisme.

Lena schreef op maandag 12 december 2011, 21:28:

Ik heb er hier ook 1 die dit heel erg doet. Vooral als hij vrolijk en speels is. Maar je ziet toch verschil tussen echt boos oren in de nek en "voor de lol" laten we het maar noemen. Er zit veel meer spanning in het hele hoofd rond de neus en ogen bijvoorbeeld als het boos bedoeld is. De hele blik wordt anders. Ontspannen oren in de nek is een speels gebaar hier. Prelude tot dollen, zie ik hier vaak. En ik haak er vaak op in door ook ff een speelse huppel te maken en mee te rennen. Meestal komen ze dan allemaal op gang en het speeluurtje is begonnen Allemaal oren in de nek maar niks boos. Speels en aandachtig.
Die ene van mij komt met z'n hoofd (staat verder stil) met open gesperde mond en oren in de nek je toe en als je dan naar 'm toe beweegt of hij bij je is, is hij onmiddellijk enorm zacht en bijna teder met je, ff aan je hand snuffelen of zo. Een kroebelbeurt vragen op z'n hoofd. Oren meteen naar voren, vrolijke zachte ogen. Bij elkaar zie ik ze dat ook doen en het andere paard reageert dan bijna altijd door speels terug te doen.

Martina schreef op dinsdag 13 december 2011, 10:07:



Leuk dat je dit zo beschrijft!
Mijn paard doet het vaak als ik met eten kom. Daar werd ik vroeger wel voorzichtiger door, maar het bleek totaal onschuldig te zijn.
Het is opwinding. Soms blaast ze met een enorme kracht een flinke hoeveelheid lucht uit, zo hard dat ik van het geluid soms schrik, haha.

Christel Provaas schreef op dinsdag 13 december 2011, 8:05:


Hier heb ik nog nooit van gehoord. Kun je daar wat meer over vertellen?